Je laat alle voedingsmiddelen weg die het immuunsysteem uitlokken tot actie: dit zijn granen (gluten), zaden, peulvruchten, noten en alle planten die behoren bij de nachtschades (aardappelen, tomaten, paprika, rode pepers, aubergines). Dierlijke producten om te vermijden zijn: zoogdiervlees, zuivel en eieren.
Van bepaalde voedingsmiddelen wordt beweerd dat ze een ongunstige werking hebben (bijvoorbeeld: aardappelen, tomaat, paprika, aubergine). Van gefrituurd voedsel, sojaproducten en aspartaam zou de ziekte kunnen opvlammen.
Desalniettemin is een voedzaam, goed uitgebalanceerd en gevarieerd dieet belangrijk voor mensen met lupus. Dit dieet bestaat uit veel vers fruit en groenten, volle granen, vette vis en gematigde hoeveelheden rood vlees.
Wat is SLE? SLE is de afkorting voor de ziekte Systemische Lupus Erythematodes, beter bekend als Lupus. SLE is een auto-immuunziekte waarbij het afweersysteem (immuunsysteem) zich tegen het eigen lichaam keert.
Een vroege diagnose en een doeltreffende behandeling maken dat de meeste patiënten met SLE een normale levensverwachting en een normaal levenspatroon kunnen hebben. SLE komt vooral voor bij vrouwen en begint meestal tussen 20- en 40-jarige leeftijd.
SLE is niet te genezen. Er zijn wel behandelingen die de ziekte rustiger kunnen maken.
Op de lange duur kan SLE tot nieuwe klachten leiden. Het kan dan gaan om ernstige klachten, zoals problemen met de nieren. Dit soort ernstige klachten die op de lange duur kunnen ontstaan, wordt wel 'complicaties' genoemd.
Cutane lupus is niet te genezen. Wel kunnen de klachten verminderen bij gebruik van een ontstekingsremmende pijnstiller of reuma-remmend medicijn. Afhankelijk van de ernst van de klachten schrijft de arts medicatie voor huidafwijkingen voor. Daarnaast kunt u de zon het beste zoveel mogelijk vermijden.
Sommige mensen met systemische lupus hebben een verhoogd risico op het ontstaan van stolsels in de bloedvaten. Hierdoor kan trombose of een longembolie ontstaan. De kans hierop is vooral aanwezig als je speciale antistoffen in je bloed hebt, de zogenaam- de antifosfolipiden antistoffen.
Andere oorzaken van een auto-immuunziekte:
Een belangrijke tweede oorzaak is chronische stress. Als de stress-as, dat wil zeggen het hormonale systeem dat vanuit de hersenen en de hypofyse de bijnieren aanstuurt voor een chronisch verhoogde aanmaak van cortisol zorgt.
De meeste auto-immuunziekten zijn gelukkig goed behandelbaar, zegt Leavis. “De basis is vaak prednison, maar we hebben een heel scala aan middelen tot onze beschikking waarmee we het merendeel van de auto-immuunziekten grotendeels onder controle kunnen krijgen.
Je laat alle voedingsmiddelen weg die het immuunsysteem uitlokken tot actie: dit zijn granen (gluten), zaden, peulvruchten, noten en alle planten die behoren bij de nachtschades (aardappelen, tomaten, paprika, rode pepers, aubergines). Dierlijke producten om te vermijden zijn: zoogdiervlees, zuivel en eieren.
Bij een chronische immuunziekte functioneert het immuunsysteem niet goed. Er zijn grofweg vier soorten chronische immuunziekten: De afweer is te sterk en richt zich naar binnen (auto-immuunziekten zoals reuma) De afweer is te sterk en richt zich op externe factoren (allergieën, eczeem)
Behandeling wat kunnen we doen? In veel gevallen worden patiënten met een auto-imuunziekte behandeld door de specialist op gebied van het orgaan of de ziekte waarin de ziekte zich uit. Bijvoorbeeld een reumatoloog, dermatoloog, nefroloog, maag-darm-lever arts, longarts, hematoloog of neuroloog.
Hoe het komt dat sommige mensen SLE krijgen en anderen niet, is niet helemaal duidelijk. Men weet dat genetische en omgevingsfactoren een rol spelen. De ziekte komt in bepaalde families meer voor. Nochtans is ze, voor zover bekend, niet erfelijk.
Gewrichtsklachten komen vaak voor bij mensen met systemische lupus (SLE). Bij gewrichtsklachten krijg je vaak last van pijn en ontstekingen. Heb je een ontstoken gewricht, dan doet het gewricht pijn, is stijf, dik en warm.
SLE kan vaker voorkomen in de familie. Erfelijke factoren spelen een rol bij het ontstaan van de ziekte. Studies laten zien dat 10% van de kinderen met SLE een familie lid hebben die ook SLE heeft.
Verloop drug induced lupus erythematodes
Gebruik je statinen (cholesterolverlagende medicijnen) of biologische medicijnen, dan is de kans op deze vorm van lupus groter. Als je stopt met het 'verdachte' medicijn en de klachten verdwijnen, weet je zeker dat je drug induced lupus hebt.
Bij SLE gaat het vooral om antistoffen die zich richten tegen onderdelen van de kern van de lichaamscellen. Een algemene naam voor deze antistoffen is ANA: antinucleaire antistoffen of ANF: antinucleaire factor (nucleair = tot de kern behorend).
Om de diagnose SLE te kunnen stellen is bloedonderzoek noodzakelijk. Daarom wordt er bloed afgenomen. Een verpleegkundige of een medewerker van het laboratorium neemt een of meerdere buisjes bloed bij je af.
Waarom bewegen bij systemische lupus (SLE)?
Voor mensen die kampen met een milde/inactieve tot matige vorm van systemische lupus, en die daarnaast geen schade hebben aan andere organen, wordt lichaamsbeweging wel aanbevolen in combinatie met een gezonde levensstijl (bv. stoppen met roken) en medicatie.
De eerste klachten kunnen komen vanuit één orgaan, maar systemische lupus erythematodes kan ook verschillende delen van uw lichaam tegelijk aantasten. Klachten zijn vaak algemeen: koorts, gewichtsverlies, moeheid of u voelt zich gewoon niet lekker. Specifieke klachten komen ook veel voor.
Lupus erythematodes (LE) of Cutane Lupus erythematodes (CLE): onderverdeeld in 'acute cutane lupus erythematodes' (ACLE), subacute cutane lupus erythematodes (SCLE) en chronische cutane lupus erythematodes (CCLE) ook wel chronische discoïde lupus erythematodes (CDLE) genoemd.