Waarom dit onderzoek? Urineonderzoek wordt gedaan als uw huisarts of verloskundige meer wil weten over de werking van uw nieren of urinewegen. Zo kunnen urineweginfecties worden opgespoord, maar ook nog andere aandoeningen zoals geslachtsziekten (SOA) bij mannen en diabetes (suikerziekte).
In urine kan van alles worden gevonden: micro-organisamen, stofwisselingsproducten, rode bloedcellen, witte bloedcellen, cellen van slijmvlies van de urinewegen en allerlei chemische verbindingen.
Urineonderzoek kan duidelijk maken of er sprake is van geslachtsziekten (soa's), urineweginfecties, nierziekten, urinewegproblemen of stofwisselingsziekten. Wat u hiervoor precies moet doen, is afhankelijk van het type onderzoek dat door uw zorgverlener is aangevraagd.
Een positieve uitslag van het urineonderzoek betekent dat er amfetamine of daarop lijkende stoffen zijn gevonden in de urine. Dit kan een aanwijzing zijn voor het gebruik van drugs in de afgelopen 1-4 dagen. Welke drugs het precies is/zijn, moet worden aangetoond met een bevestigingstest.
pH. Normale pH van ochtendurine is 5-7, licht zuur tot neutraal. De urine is na een maaltijd vaak basisch, rond een pH van 8, dit komt door een grotere productie van maagsap na de maaltijd. Een zuurdere urine (pH <5) wijst op diarree of diabetes mellitus.
Veel verschillende klachten
Door nierschade kun je bijvoorbeeld last krijgen van vermoeidheid, misselijkheid, jeuk of kramp in de benen. Het verschilt per persoon welke klachten optreden. Hoe meer schade aan de nieren, hoe meer klachten kunnen ontstaan. Bij nierfalen werken de nieren bijna niet meer.
Als er wel eiwit in de urine zit, dan is dat vaak een teken van nierschade. Hoe meer eiwit in de urine zit, hoe slechter het met de nieren gesteld is en hoe slechter het in de toekomst met de nieren zal gaan. Als eiwit verloren gaat in de urine, dan zal het lichaam proberen meer eiwit aan te maken.
Leucocyten - Leukocyten zijn witte bloedcellen. Deze horen normaal gesproken niet in urine gevonden te worden. Als er wel witte bloedcellen in de urine zitten, kan dat duiden op een blaasontsteking of urineweginfectie. Bilirubine - In normale gezonde urine dient er nooit bilirubine aanwezig te zijn.
Naast de E. coli worden de volgende bacteriën veel aangetroffen bij een urineweginfectie: staphylococcus saprophyticus, enterococcus faecalis, proteus mirabilis en klebsiella.
De definitieve uitslag van een urinekweek laat gemiddeld 2-4 dagen op zich wachten. Zie verder H. 9.1 voor aanbevelingen met betrekking tot urinekweken.
De aanwezigheid van hiv en syfilis wordt getest middels een bloedonderzoek. De test voor gonorroe, trichomonas en chlamydia worden uitgevoerd op basis van urine.
Om chlamydia bij een man vast te stellen is onderzoek van de urine vaak voldoende. Vang vooral het eerste gedeelte van de urine op in een potje. Als je klachten hebt aan de anus, zoals jeuk, pijn of een branderig gevoel, neemt de huisarts met een soort wattenstokje afscheiding uit de anus af.
Je kunt chlamydia hebben zonder dat je het merkt. Meestal krijg je geen klachten, soms wel. Zoals pijn of een branderig gevoel bij het plassen, een veranderde afscheiding bij vrouwen of afscheiding uit de plasbuis bij mannen.
Bij nierschade heeft u in het begin geen klachten. In uw urine en in uw bloed is al wel te zien dat u nierschade heeft.
Als de nieren gezond zijn, zit er dan ook bijna geen eiwit in de urine. Als er wel eiwit in de urine zit, dan is dat vaak een teken van nierschade. Hoe meer eiwit in de urine zit, hoe slechter het met de nieren gesteld is en hoe slechter het in de toekomst met de nieren zal gaan.
Wanneer dan blijkt dat de urine nog niet schoon is kunnen we de urine opsturen naar het ziekenhuis. In het laboratorium onderzoeken ze dan welke bacteriën er in de urine zitten zodat de behandeling daar op aangepast kan worden.
Symptomen van blaaskanker
De meeste mensen met blaaskanker hebben in het begin geen klachten. Als de tumor groeit, kun je last krijgen van bloed in je urine. Opvallend is dat je hierbij geen andere klachten hebt, zoals pijn of het gevoel van een blaasontsteking.
Kenmerkende klachten van een urineweginfectie zijn pijn bij het plassen, klachten van aandrang en frequent kleine beetjes plassen. Soms doen zich bijkomende klachten voor zoals troebele en/of stinkende urine, koorts, bloed in de urine en pijn in de rug, flanken, onderbuik of genitaalstreek.
Symptomen van een bacteriële infectie
Bloed, pus of slijm in de ontlasting. Koorts. Hoofdpijn. Uitputting en soms uitdroging.
Interstitiële cystitis (IC) noemen we ook wel blaaspijnsyndroom. Het is een chronische goedaardige aandoening van de urineblaas, die niet wordt veroorzaakt door bacteriën. Het gaat om een ontstekingsreactie van de blaaswand. Het lijkt op een blaasontsteking, maar antibiotica helpen niet.
Er is sprake van een urineweginfectie na een positieve nitriettest of na een urinesediment met ten minste 20 bacteriën per gezichtsveld of een dipslide met ten minste 104 kolonievormende eenheden per ml urine bij vrouwen met klachten van een pijnlijke en/of frequente mictie.
Nitrieten worden geproduceerd door bacteriën die in de urine aanwezig zijn. Een verhoogd gehalte aan nitraten in de urine kan een indicatie zijn van een urineweginfectie, waaronder een blaasontsteking. Leukocyten. Leukocyten zijn witte bloedcellen die het lichaam helpen om infecties te bestrijden.
Als de nieren het bloed niet meer goed kunnen zuiveren, stapelen afvalstoffen zich op in het lichaam. U kunt dan last krijgen van bijvoorbeeld misselijkheid, jeuk en een algeheel ziek gevoel. Uit onderzoek blijkt dat meestal het creatininegehalte in het bloed te hoog is en dat er minder creatine in de urine zit.
Wat zijn klachten bij nierschade? Bij nierschade heeft u in het begin geen klachten. In uw urine en in uw bloed is al wel te zien dat u nierschade heeft. Er zitten bijvoorbeeld eiwitten in uw urine of te veel afvalstoffen in uw bloed.
Door nierschade kun je bijvoorbeeld last krijgen van vermoeidheid, misselijkheid, jeuk of kramp in de benen.