Andere klachten van vernauwing kunnen zijn: koude voeten, verminderde haargroei op de benen, verdikte teennagels (vaak met schimmelinfectie) en vertraagde nagelgroei. Door de slechtere doorbloeding kunnen de benen bleek worden bij het optillen en rood verkleuren bij het laten afhangen van de benen.
Slagaderproblemen (arteriële insufficiëntie)
Bij het ontstaan van slagaderverkalking zijn de volgende factoren belangrijk: roken, hoge bloeddruk, suikerziekte, overgewicht en een te hoog vetgehalte (cholesterol) in het bloed. Meestal leidt slagaderverkalking tot vernauwing of zelfs totale afsluiting van de slagader.
Bij patiënten met diabetes mellitus en ernstige arteriële insufficiëntie van de benen wordt vaak een koude rode voet gezien. De roodheid berust in deze gevallen op een autosympathectomie-effect in het kader van een diabetische neuropathie.
Bij perifeer vaatlijden kunt u de volgende verschijnselen hebben: pijn in de benen bij het lopen die weer overgaat als u even uitrust; kramp en pijn in uw beenspieren, meestal in uw kuiten; de huidtemperatuur van de ene voet is duidelijk lager dan die van de andere voet.
Door slagaderverkalking, een stolsel of een medische ingreep kan een slagader opeens dicht gaan zitten. U krijgt plotseling heftige pijn in uw been. Het been wordt bleek, koud, voelt doof aan en verliest kracht. U moet dan snel naar het ziekenhuis en krijgt daar direct een infuus met stollingsremmende medicijnen.
Symptomen. De patiënten zullen meestal klagen over pijnklachten, krampen of een vermoeidheidsgevoel in de kuiten, bovenbenen of de billen. Dit is het gevolg van het zuurstoftekort in de spieren op het moment van de inspanning.
De belangrijkste contra-indicatie voor compressietherapie is arteriële insufficiëntie. Een (te) hoge druk kan de bloedtoevoer naar de huid en het onderhuidse weefsel verminderen en leiden tot necrose en ulceratie. Dit geldt met name voor patiënten bij wie de arteriële doorbloeding reeds verminderd is.
Het arteriële systeem vervoert zuurstofrijk bloed en voedingsstoffen naar de verder gelegen delen van het lichaam, waarna het veneuze systeem het bloed terugbrengt naar het hart. De aderen in de benen moeten daarbij het bloed tegen de zwaartekracht in omhoog pompen.
Maatregelen zijn stoppen met roken, veel bewegen en gezonde voeding. Looptraining onder begeleiding van een fysiotherapeut helpt goed tegen etalagebenen. Bij de meeste mensen die looptraining doen, is een dotterbehandeling of operatie niet meer nodig.
Meestal ontstaat een moe, loom en zwaar gevoel in de benen. Ook kan een vochtophoping rond de enkels ontstaan. Wanneer de bloedafvoer omvangrijk gestoord raakt, neemt de vochtophoping in het been toe en kunnen ook andere klachten, zoals eczeem, kleurverandering van de huid en soms zelfs open benen (wonden) ontstaan.
Chronische veneuze insufficiëntie (CVI) kan het best als volgt worden omschreven: de kleppen van iemands aderen zijn niet meer goed in staat om het bloed op een juiste manier terug naar het hart te vervoeren. De aandoening komt vrij vaak voor en kan tot gezondheidsproblemen leiden.
Er is vaak sprake van een genetische aanleg, maar factoren zoals veel zitten of staan op het werk, obesitas (overgewicht) en een gebrek aan lichaamsbeweging spelen ook een rol. Vermoeide en zware benen, een tintelingen of gezwollen enkels kunnen allemaal tekenen van veneuze insufficiëntie zijn.
Alle patiënten met diep veneuze insufficiëntie kunnen in principe worden behandeld met alleen conservatieve maatregelen. Een chirurgische correctie is geïndiceerd wanneer, ondanks het gebruik van adequate compressiekousen en een strikte naleving van leefadviezen, ernstige klachten zoals ulcera van de huid persisteren.
De belangrijkste risicofactoren van slecht werkende kleppen, zijn het vrouwelijke geslacht, doorgemaakte zwangerschappen, leeftijd boven de 50 jaar, overgewicht, een eerder trombosebeen, een staand beroep en erfelijke factoren.
' Dit betekent dat de slagaders zo vernauwd kunnen zijn, dat het bloed er minder makkelijk doorheen gaat. Melis: 'Zwachtelen kan dan funest zijn: door de druk kunnen de slagaders dichtgedrukt worden, waardoor er kans op afsterven is.
Sommige factoren hebben een directe schadelijke invloed op de vaatwand, zoals roken en een hoog cholesterolgehalte. Bij andere factoren, zoals erfelijke aanleg, is het nog niet duidelijk waarom zij de kans op het ontstaan van slagaderverkalking vergroten.
Zwachteltherapie is nodig om het vocht uit uw benen te halen, zodat de wond goed kan genezen. Wij zwachtelen in de behandelkamer van de polikliniek dermatologie. De zwachtels worden strak aangelegd. Het is belangrijk dat u na het zwachtelen veel loopt en uw kuitspieren gebruikt.
+ Minder zwellingen door vochtophoping
De zwachtels brengen verzwakte en vergrootte bloedvaten terug tot een normaal niveau en drijven overtollig vocht terug in de bloed- en lymfevaten, waarna het wordt afgevoerd door het lichaam.
Synthetische watten zitten op een rol en worden gebruikt onder de ideaalzwachtel bij het aanleggen van een (wond) drukverband om de druk die wordt uitgeoefend gelijkmatig te verdelen. Synthetische watten zijn veerkrachtig en nemen goed vocht op bij een doorbloedende huidwond.
Door onvoldoende polsteren kunnen op drukpunten blaren en wonden ontstaan. Bij een slechte pompfunctie van het hart in combinatie met veel oedeem kan er door het aanbrengen van een drukverband zoveel vocht in de bloedbaan komen dat acuut hartfalen ontstaat.
Enkele tips voor het dagelijks leven. Vermijd hete douches en laat aan het einde van de douche koud water op je benen stromen, van beneden naar boven, om de bloedcirculatie te stimuleren. Masseer je benen, van beneden naar boven, om het bloed in je benen naar boven te stuwen.
Aderverkalking, hersenschade en dementie
Mensen met aderverkalking in de slagaders naar de hersenen hadden ook een sterk verhoogd risico op het ontwikkelen van een herseninfarct. Aderverkalking verhoogde ook het risico op dementie.
Kransslagaderen van het hart: een drukkende pijn midden op de borst, uitstralend naar de kaak of linkerarm. Vaak zweten, misselijk en klam. Grote halsslagaderen: een beroerte of TIA uit zich in uitvalsverschijnselen (halfzijdige verlamming) of moeite met praten, afhangende mond.