Wat is zenuwpijn na een operatie? Zenuwpijn kan ontstaan na een operatie waarbij zenuwen zijn beschadigd of doorgesneden. In veel gevallen is er sprake van gemengde pijn waarbij weefselpijn en zenuwpijn tegelijkertijd worden ervaren. In principe kan deze pijn bij allerlei operaties optreden.
Napijn: Een zenuwbehandeling kan in het begin napijn geven. Dit kan zelfs enkele dagen duren. Dit is andere pijn dan de oorspronkelijke zenuwpijn en tegen deze napijn helpt een normale pijnstiller zoals een paracetamol doorgaans wel. Zo nodig kan uw pijnspecialist of huisarts een andere pijnstiller voorschrijven.
Bij zenuwpijn voelt u een tintelende, prikkelende, branderige pijn. U kunt heftige pijnscheuten hebben. Mensen beschrijven dit ook wel als 'elektrische' of 'schietende' pijn. De pijn blijft vaak lang: weken of maanden.
Zenuwpijn kan erger worden of pijnscheuten geven: bij aanraken, kou of wrijven. Probeer daarom de huid niet aan te raken, niet te wrijven en te voorkomen dat de huid koud wordt. Sommige mensen vinden het wel prettig om de pijnlijke plek warm te maken of juist koud. Dat kan helpen om de pijn minder te maken.
Zenuwpijn is tintelende, prikkelende, branderige pijn. De zenuw kan ontstoken zijn, zit klem of is beschadigd. De pijn blijft vaak weken tot maanden. Bij zenuwpijn helpen pijnstillers vaak minder goed.
Limiteer of vermijd ook de inname van fastfood en suiker.
Kies voor water in plaats van frisdrank, en kies voor gezonde snacks zoals een stuk fruit, groente, of magere yoghurt. Probeer meer thuis te koken en minder af te halen.
Neuropathische pijn treedt vaak maar aan één kant van het lichaam op, dus links of rechts. Neuropathische pijn is bijna altijd een chronische aandoening, de pijn kan weken tot maanden of jaren aanhouden en is soms zelf blijvend.
Zenuwbeschadiging geneest vrijwel nooit vanzelf. Het is belangrijk dat je neuropathische pijn op tijd behandelt, dit vergroot de kans op goed resultaat. Je kunt neuropathische pijn op verschillende manieren behandelen, bijvoorbeeld met medicijnen en neuromodulatie.
pijn door aanraking. pijn door temperatuurswisselingen. brandende of stekende pijn. evenwichtsstoornissen, vooral bij het lopen op een oneffen ondergrond of in het donker.
Een gebrek aan vitamine B12 kan je zenuwcellen verslechteren, wat tot tintelingen in je voeten en handen leidt. Ook een brandend gevoel of zenuwpijn kunnen op een tekort wijzen. Zonder de bescherming van vitamine B12, kunnen de zenuwen in je ruggenmerg verdoofd raken waardoor je je duizelig voelt en begint te wankelen.
Strek- en draaibewegingen verergeren vaak de klachten, net als lang zitten, staan en slenteren. Een andere oorzaak kan verkleving en/of littekenweefsel rondom een zenuwwortel zijn. Deze rugpijn zorgt voor uitstralende pijn naar het been.
Na 6 weken is de hand meestal weer normaal belastbaar. Het herstel van de zenuw kan echter nog weken, maanden en zelfs wel meer dan een jaar duren. De duur van het herstel is afhankelijk van de afstand van het letsel tot de spier of huid die de zenuw verzorgt. De groei van een zenuw bedraagt ongeveer 1 mm per dag.
Soms kiest de neuroloog ervoor om de zenuw te (laten) blokkeren door een injectie met een verdovingsmiddel in combinatie met een ontstekingsremmer vlakbij de zenuw. Langdurige zenuwpijn wordt tegenwoordig ook behandeld met elektrische zenuw- of ruggenmergstimulatie.
Medicijnen tegen zenuwpijn
Deze medicijnen helpen soms bij neuropathie: amitriptyline of nortriptyline (bij ouderen) duloxetine of venlafaxine. gabapentine of pregabaline.
Doordat de spier overbelast is, kan deze de onderliggende zenuw irriteren en kan dit leiden tot klachten in het been. U ervaart dan pijnklachten in de bil met uitstraling naar het been. Bij lang zitten ervaart u klachten in het been, wat kan doortrekken naar de kuit.
De meeste patiënten krijgen na de operatie op vaste tijden pijnstillers voorgeschreven. Meestal een combinatie van paracetamol en de ontstekingsremmer etoricoxib. Het is belangrijk dat u deze inneemt, ook als u geen pijn heeft. Soms wordt ook gabapentine toegevoegd om evt.
Lichamelijke inspanning blijkt bijvoorbeeld de neurogenese te stimuleren. Bij proeven met muizen bleek dat actieve muizen in vergelijking met luie muizen na een maand 2,5 keer zoveel nieuwe zenuwcellen in de hersenen hadden. Beweging bevordert dus de aanmaak van nieuwe zenuwcellen.
Een of meer zenuwen kunnen ook beschadigd raken bij een auto-ongeluk of tijdens een operatie. Zenuwpijn kan ontstaan na een hersenbloeding of een bloeding in het ruggenmerg. Bepaalde stoffen in alcohol en sommige middelen voor chemotherapie kunnen het zenuwstelsel beschadigen.
Zenuwletsel veroorzaakt veelal uitval van de functie die deze zenuw aanstuurt, als ook gevoelsverlies en pijn. Afhankelijk van de locatie van het letsel kunnen arm- of beenfuncties uitvallen.
Zenuwpijn wordt door dokters ook wel neuropathische pijn genoemd. Pijn die wordt veroorzaakt doordat de zenuwen niet meer goed functioneren. Deze zenuwpijn geeft je letterlijk de zenuwen. Soms kan je er zelfs niet meer goed door slapen.
Verder kan magnesiumsulfaat, in doseringen van 500-1000 mg ingezet worden om de pijnstillende werking van andere stoffen te potentiëren, via het effect op de zogenaamde NMDA receptor. Deze receptor speelt een belangrijke rol bij de pijnverwerking op ruggenmergniveau.
Rijnstate Pijncentrum: expert in neuromodulatie. Het Rijnstate Pijncentrum behoort tot de drie grootste pijncentra van Nederland. Onze pijnspecialisten en -verpleegkundigen zijn gespecialiseerd in verschillende behandelingen die uw pijn verlichten of wegnemen.
Gunstig effect magnesium
Wout zegt hierover: “Hoogstwaarschijnlijk doet magnesium ook veel positiefs bij typische diabetescomplicaties zoals slecht zien, nierproblemen en neuropathie (pijn, tintelingen, gevoelloosheid in handen en voeten).
Elektromyogram (EMG)
Met een EMG-onderzoek meet de arts de werking van de zenuwen en spieren. Het onderzoek bestaat meestal uit twee delen. Eerst plaatst de arts plakkertjes (elektroden) op de huid. Hij prikkelt de zenuw met een klein elektrisch stroompje en meet of de spieren daarop reageren.
Wanneer een zenuw is beschadigd kan dit het beste binnen enkele dagen worden gehecht voor het beste resultaat. Hoewel het hechten van zenuwen in veel gevallen ook nog weken tot maanden na de verwonding mogelijk is, vaak met goed resultaat.