Vulkanisatie is het proces waarbij men dwarsverbindingen tussen verschillende monomeerketens bijmaakt. Dit wordt het meest toegepast op latex, in feite een polyisopreenketen.
Vulkanisatie is vakwerk
De beschadiging wordt over een ruim oppervlak uitgefreesd, zodat een komvormig gat ontstaat. Deze freesplek wordt opgevuld met warm rubber (plusminus 85 graden). Vervolgens wordt de reparatieplek onder druk gezet om bij een temperatuur van circa 130 graden in enkele uren uit te vulkaniseren.
Vulkaniseren is een methode waarbij de rubber tot een hoge temperatuur wordt verhit. De rubber wordt vloeibaar. Door deze te “bakken” in de hitte ontstaat een ijzersterke verbinding van moleculen en vormt zich een stevig, flexibel product dat duurzaam en slijtvast is.
Wat is vulcaniseren? Dit is een proces waarbij de beschadiging in de band bewerkt wordt. Het gat of de scheur wordt netjes geschuurd. Vervolgens wordt met behulp van geavanceerde apparatuur dit gat of scheur opgevuld met nieuw rubber.
Charles Goodyear – Uitvinder van het vulkaniseren van rubber
Charles Goodyear ontdekte in 1839, na talloze proeven en tests, dat dit probleem verdwijnt nadat het rubber is verhit in combinatie met zwavel. Dit proces, vulkaniseren genaamd, wordt momenteel nog steeds gebruikt.
Onderzoek EU
' De Europese Unie zou bezig zijn met een onderzoek om te bepalen hoeveel van de giftige stoffen in een kilogram rubber mogen zitten. Die grens ligt nu op 1 milligram per kilogram voor volwassenen en een halve milligram per kilogram voor kinderen.
Sommige mensen zijn allergisch voor natuurrubber (latex). De eiwitten in natuurrubber van de Heveaboom kunnen een (huid)allergie veroorzaken. Handschoenen die gebruikt worden in de chirurgie zijn daarom bijvoorbeeld gemaakt van synthetisch rubber.
Hierbij wordt de inrijding uitgefreesd totdat er een komvormig gat ontstaat wat weer met warm rubber ( +/- 85 graden ) opgevuld wordt. Vervolgens wordt de reparatieplek onder druk gezet om bij een temperatuur van +/- 130 graden in enkele uren uit te vulkaniseren zodat daarna de buitenkant netjes bijgewerkt kan worden.
Beide kanten van de folie besmeer je met de primer (totale breedte 20 cm). Vervolgens plaats je de vulkaniserende tape hierop en verkleef je de tape met de vlakke hand op de folie zodat er geen luchtbelletjes meer onder zitten. Als laatste rol je met een handroller over de naadverbinding.
De lucht in een autoband ondersteunt het rubber en zorgt ervoor dat de band een goed draagvermogen heeft. Als de bandenspanning te laag is, gaat de band vervormen. Gevolg: de rolweerstand en het brandstofverbruik van de auto nemen toe. Als de bandenspanning te laag is, wordt de band in elkaar gedrukt.
Simpelweg kun je zeggen dat er twee soorten rubber zijn. Natuurrubber en synthetisch rubber. Synthetisch wil zeggen dat het door de mens wordt gemaakt.
Met weinig zwavel, dus weinig dwarsverbindingen krijg je een hele soepele, zachte rubber. Met veel zwavel wordt de rubber steviger en harder. En met heel veel zwavel (eigenlijk te veel zwavel) heb je zoveel dwarsverbindingen dat je eigenlijk een thermoharder hebt gekregen.
Roet, gebruikt om de rubbermassa te versterken, heeft een zodanig kleine deeltjesgrootte dat het het rubber zwart kleurt. In de toekomst kunnen we mogelijk roet vervangen als een versterkende verbinding en dan kunnen we in principe banden van elke kleur maken.
Kan ik EPDM op EPDM lijmen? Ja, met onze contactlijm kunt u bijvoorbeeld EPDM banen aan elkaar plakken. Dit wordt onder andere toegepast bij het verbinden van EPDM banen.
Een EPDM dakbedekking is ook uitermate geschikt voor verschillende soorten houten ondergronden. Zo kunt u EPDM verlijmen op OSB platen, underlayment platen of een houten dakbeschot. Wilt u EPDM direct op hout lijmen? Dat is geen probleem!
Als je op jouw dak twee stukken EPDM-folie gebruikt, lijm je ze overlappend op elkaar vast. Een plat dak helt altijd een beetje af, gebruik een waterpas om te kijken waar het laagste deel van je dak ligt. Zorg er voor dat de folie op het lage deel van het dak, onder het andere stuk folie valt bij de overlapping.
Eindloos maken kan met een mechanische verbinder. De verbinder wordt met krammen of een schroefverbinding aan het uiteinde van de transportband gemonteerd. Het grote voordeel van riemverbinders ten opzichte van andere verbindingen is dat de transportband snel vervangen kan worden, waardoor stilstand tijd beperkt wordt.
EPDM is bestand tegen glycol, hydraulische vloeistoffen en ozon- en uv-straling. Daarentegen is dit rubber niet bestand tegen aardolie, benzine, diesel, kerosine en propaan (gas).
Rubberkorrels kunnen als instrooimateriaal worden gebruikt. De rubberkorrels zorgen ervoor dat het kunstgrasveld dezelfde eigenschappen krijgt als een gewoon grasveld, zodat de bal niet te snel rolt en niet te hoog stuitert. Daarnaast wordt het kunstgras beter geschikt voor slidings.
Rubber kan duurzaam uit de bomen gewonnen worden voor ongeveer 35 jaar. Tijdens deze periode neemt de boom ongeveer 20 kg CO2 op uit de lucht. Op deze manier gaan HEVEA producten de opwarming van de aarde tegen. Rubber bomen groeien in tropische klimaten over de hele wereld.
Natuurrubber wordt doorgaans geproduceerd uit latex (caoutchouc), gewonnen uit de Braziliaanse rubberboom. Ongeveer 33% van dit sap bestaat uit rubber. De latex wordt vervolgens gefiltreerd en verdund met water. Het resultaat hiervan wordt met zuur behandeld om de rubberdeeltjes te doen stollen.
Dit vulkaniseren is een onomkeerbaar chemisch (bak)proces, daardoor kan rubber niet smelten.
Sommige latex kan zeer giftig zijn (die van Euphorbiaceae en Apocynaceae), zeer irriterend en bijtend voor de slijmvliezen, zoals de oranjekleurige latex van stinkende gouwe ( Papaveraceae- familie ).
Natuurrubber is afkomstig uit de rubberboom Hevea Brasiliensis. De historie van rubber is begonnen bij Christoffel Columbus. Hij kwam tijdens zijn tweede reis naar Midden-Amerika in 1493 als eerste Europeaan in contact met rubber.
Voor het synthetisch produceren van rubber is polymerisatie vereist, een proces dat ook gebruikt wordt in de productie van plastics. Voorbeelden van synthetische rubbers zijn chloropreenrubbers, 1,3-butadieenrubbers en butylrubbers. Als grondstof voor synthetisch rubber wordt doorgaans aardolie gebruikt.