Hoofdpijn door vasculaire processen: (anders dan bij Migraine) Pijnprikkels die afkomstig zijn van bloedvaten in de hersenen of op de schedel, kan men op een andere plaats waarnemen dan vanwaar de pijnbron in feite afkomstig is.
Hoe kun je het herkennen? Er zijn enerzijds klachten veroorzaakt door de infectie, en anderzijds tekens van aantasting van hersenweefsel. De infectie veroorzaakt meestal milde griepachtige klachten zoals plotse hoofdpijn, pijnlijke gewrichten en spieren, vermoeidheid en koorts.
Nervus occipitalisneuralgie (achterhoofd zenuwpijn) is een nek- en hoofdpijn die ontstaat in het gebied van het achterhoofd. Het is een typische aanvallende, schietende, drukkende of stekende pijn vanuit het achterhoofd die uitstraalt over de schedel. Tussen de pijnscheuten door kan een continue pijn aanwezig zijn.
Migraine (van hemicrania: 'half hoofd') is een neurovasculaire aandoening waarbij aanvallen ontstaan door neurale prikkelingen die na een plotse tijdelijke vernauwing, een verwijding van de bloedvaten tot gevolg heeft. Dat gaat vaak gepaard met een kloppende hoofdpijn.
Bespreking Donderslaghoofdpijn is hoofdpijn die plots ontstaat en bij aanvang (meestal binnen de minuut) zijn maximale intensiteit bereikt. 11 Deze vorm van hoofdpijn wordt door de meeste artsen geassocieerd met een subarachnoïdale bloeding, maar dit is slechts bij 11-25% van de patiënten uiteindelijk het geval.
Spoed: Bel direct uw huisarts of de huisartsenpost als u opeens heftige hoofdpijn heeft en 1 of meer van deze dingen klopt voor u: De hoofdpijn is heel heftig, zoals u nooit eerder heeft gehad. U heeft een pijnlijke of stijve nek bij buigen van uw nek. U heeft kleine rode vlekjes op uw huid.
Een snelgroeiende of grote tumor veroorzaakt drukverhoging in de hersenen. Een gevolg van drukverhoging kan hoofdpijn zijn. Dit krijg je vooral bij activiteiten die zelf ook de druk laten toenemen, zoals bukken, niezen of persen. Soms gaat de hoofdpijn samen met misselijkheid en overgeven, vaak vroeg in de ochtend.
De hoofdpijn bij een hersentumor is niet voor iedereen gelijk, maar de typische hoofdpijn bevindt zich achter de ogen, heeft een drukkend karakter en is niet kloppend, zoals bijvoorbeeld bij migraine het geval is. Bij tumoren in de kleine hersenen kan de hoofdpijn juist in het achterhoofd zitten.
MRI-scan hoofd. Een MRI-scan van het hoofd (schedel en hersenen) kan meer inzicht geven bij (langdurige) klachten, zoals langdurige hoofdpijn en migraine.
Hoofdpijn kan in het voorhoofd, het achterhoofd of boven op het hoofd gevoeld worden. Sommige vormen worden juist altijd links of rechts in het hoofd gevoeld. Soms is de oorzaak van hoofdpijn gemakkelijk aan te wijzen: een slechte nachtrust, verkoudheid, een concert met harde muziek of een kater.
De hoofdpijn die kan ontstaan vanuit de nek en schouders wordt spanningshoofdpijn genoemd. Bij langdurige spierspanning in je nek, kunnen de daaraan vastzittende pezen ook pijnlijk worden. Dit zijn meestal de aanhechtingen van de pezen. Deze pijn kan zich uiteindelijk uitbreiden over het hele hoofd.
De pijn zit aan beide kanten van uw hoofd of rondom uw hoofd. De pijn voelt drukkend, knellend of als een strakke band om uw hoofd. De pijn kan een half uur tot een paar dagen duren. De spieren van uw schouders, nek en schedel kunnen gevoelig zijn.
Klachten bij een hersenontsteking/encefalitis. De ziekte begint meestal met hoge koorts en verschijnselen van griep. Binnen een tot enkele dagen krijgt de patiënt ernstige klachten als epileptische aanvallen, bewustzijnsdaling, halfzijdige verlamming, problemen met zien en afasie.
Diagnose van een hersenontsteking
Een hersenontsteking begint meestal met veranderingen in je gedrag, problemen met denken en epilepsie. Ook kun je in de war zijn. Bij een erge ontsteking ontstaan er binnen een paar dagen ernstige klachten. Je kan dan ook problemen krijgen met zien, praten, lopen en wakker blijven.
De neuroloog doet neurologisch onderzoek en bepaalt welk hoofdpijntype u heeft. Ook bepaalt zij of aanvullend onderzoek nodig is. Samen met de hoofdpijnverpleegkundige en de fysiotherapeut wordt een behandeladvies opgesteld.
Daarnaast kan de gevoeligheid voor prikkels door bepaalde omstandigheden tijdelijk veranderen. Voorbeelden hiervan zijn (extreme) vermoeidheid, menstruatie, atmosferische veranderingen en mogelijk ook ontspanning na stress. De oorzaak voor het ontstaan van een migraine aanval is grotendeels onbekend.
Migraine is een hersenaandoening waarbij hoofdpijnaanvallen gepaard kunnen gaan met misselijkheid, overgevoeligheid voor licht of geluid, of uitvalsverschijnselen (een zogenoemde 'aura'). Je leest in deze folder meer informatie over de verschillende vormen, symptomen en behandeling…
Oorzaken. 'Gewone' hoofdpijn kan worden veroorzaakt door koorts, verkoudheid (verstopte neusbijholte of voorhoofdsholte), te veel alcohol drinken, schommelingen in de hormoonspiegel (bijvoorbeeld bij de menstruatie, pilgebruik, de overgang), slecht zien, een verkeerde bril of problemen met het gebit of de kaak.
Heel wat hersentumoren worden ontdekt naar aanleiding van aanhoudende, met de tijd erger wordende hoofdpijn die al dan niet gepaard gaat met misselijkheid, braken, slechter zien en bewustzijnsdalingen. Die symptomen komen hoofdzakelijk voor door een drukstijging in het hoofd.
De tumoren ontstaan meestal rond het 50e tot 60e levensjaar, maar kunnen ook veel eerder of later optreden. Wat dat betreft is er een grote spreiding. Mannen en vrouwen lopen min of meer in gelijke mate het risico een hersentumor te krijgen.
Door de verhoogde hersendruk krijg je last van hoofdpijn, misselijkheid en overgeven. Je oogzenuw kan door de druk in de hersenen ook opzwellen, dat noemen we papiloedeem. De oogarts kan dat zien. Je kunt ook prikkelbaar worden en je gedrag en je ontwikkeling kunnen veranderen.
Bloedonderzoek. Je kunt ook onderzoek doen naar de hoeveelheid stoffen in je bloed; is er precies genoeg of is er juist te veel of te weinig. Bij een hersentumor klopt soms de hoeveelheid van bepaalde stoffen niet, bijvoorbeeld als de tumor in het gebied van de hypofyse zit kan de hoeveelheid hormonen veranderen.
Van de mensen met een laaggradig glioom is ruim 80% twee jaar na diagnose nog in leven, terwijl dit ongeveer de helft is onder patiënten met een hooggradige ziekte. Glioblastoom, het meest voorkomende type, heeft de slechtste prognose met een 2-jaarsoverleving van nog geen 20%.