Het kan zijn dat je spasticiteit hebt aan één zijde (unilateraal, hemiparese) van je lichaam of aan beide zijden (bilateraal, diplegie of tetraparese). In het eerste geval kun je bijvoorbeeld je rechterarm en -been minder goed gebruiken. Bij een diplegie kun je vooral je beide benen niet goed bewegen.
De term 'spastische cerebrale parese' betreft een groep van blijvende aandoeningen van houdings- en/of bewegingsstoornissen, die zijn ontstaan vóór het eerste levensjaar en leiden tot beperkingen in dagelijkse activiteiten.
Cerebrale parese (CP) is een houding- en bewegingsstoornis die veroorzaakt wordt door een beschadiging van de hersenen. Die beschadiging ontstaat voor of tijdens de geboorte of in het eerste levensjaar. Bij mensen met CP functioneert een deel van de hersenen niet of anders.
Erfelijke congenitale spastische tetraplegie is een zeldzame, genetische, neurologische ziekte die gekarakteriseerd wordt door niet-progressieve, variabele spastische quadriparese in meerdere leden van een familie, in afwezigheid van bijkomende factoren die de zwangerschap of de geboorte bemoeilijken (e.g. perinatale ...
Cerebrale parese, ook wel cerebrale palsy of spasticiteit genoemd, is een ontwikkelingsstoornis die gekenmerkt wordt door motorische stoornissen (onder andere spasmes en krampachtig bewegen). Een intellectuele achterstand en epileptische aanvallen komen ook vaak voor.
Bij een diplegie kun je vooral je beide benen niet goed bewegen. Bij een tetraparese (tetra = vier) gaan de bewegingen bij zowel je armen als benen moeilijk.
Het hersenletsel dat door cerebrale parese wordt veroorzaakt, verandert niet en de symptomen worden meestal niet ernstiger naarmate het kind ouder wordt. Het korter of stijver worden van de spieren kan echter erger worden als dit niet wordt behandeld.
De chronische gevolgen van Cerebrale Parese (CP) zijn niet te genezen. Revalidatie kan helpen om leven met CP makkelijker te maken. De Hoogstraat kan u door middel van een multidisciplinaire behandelaanpak helpen met vraagstukken rondom dagelijkse activiteiten of andere beperkingen die u ervaart.
Wat is cerebrale parese? Cerebrale parese is een brede aanduiding die wordt gebruikt om de effecten op de ontwikkeling van motorische vaardigheden te beschrijven, veroorzaakt door niet progressief letsel aan de zich ontwikkelende hersenen.
Is CP erfelijk? Meer en meer blijkt uit onderzoek dat een erfelijke component een kleine rol speelt bij het ontstaan van CP. Het is echter van belang om te benadrukken dat de kans op CP klein blijft. De kans op een kind met CP is wat groter als er in je directe familie – ouders, broer, zus, neef of nicht – CP voorkomt.
Een verlamming of spasme is het resultaat van het uitvallen van (delen van) het motorische zenuwstelsel. Hierbij maakt men onderscheid tussen paralyse (volledige (slappe) verlammingen) en parese (een gedeeltelijk verlies van kracht).
"Ataxie is een neurologische aandoening die leidt tot een verstoring in de coördinatie van onze bewegingen en balans. De belangrijkste functie van de kleine hersenen is het zorgen voor een perfecte afstelling in de samenwerking tussen spieren, zodat een vloeiende beweging ontstaat.”
In de meeste gevallen kunt u niet van een verlamming genezen. Wanneer u last heeft van een lichte verlamming kan dit wel. Door middel van intensieve behandelingen kunt u uw spierfunctie terugkrijgen. De fysiotherapeut helpt u met het leren bewegen en het terugkrijgen van het vertrouwen in uw lichaam.
HSP is niet te genezen. Fysiotherapie kan helpen bij het in conditie houden van de spieren. Er zijn medicijnen die de spasticiteit kunnen verminderen zoals baclofen of botulinetoxine-injecties. Omdat deze medicijnen bijwerkingen hebben, worden ze vaak pas in een later stadium van de ziekte voorgeschreven.
Hereditaire spastische paraparese (HSP) is een erfelijke aandoening van het ruggenmerg. De ziekte veroorzaakt een langzaam toenemende stijfheid en spasticiteit in beide benen. HSP behoort tot een groep van zeldzame neurologische bewegingsstoornissen.
Naast de bewegingsproblemen zijn er soms ook nog andere symptomen: Moeite hebben met eten, praten, zien en horen. Moeilijk kunnen leren. Een verstandelijke beperking.
CP Nederland vertegenwoordigt ruim 18.000 personen in Nederland met cerebrale parese. CP Nederland ondersteunt mensen met cerebrale parese en ouders van kinderen met CP om het meeste uit hun leven met een handicap te halen. Bovendien biedt zij herkenning en informatie en stimuleert zij onderzoek.
Niveaus. Er is een classificiatiesysteem voor de grof motorische functionele mogelijkheden van het kind om het zich te verplaatsen. Dit heet het Grof Motorisch Functionerings Classificatie Systeem (GMFCS). De GMFCS heeft 5 klassen, van I (minst aangedaan) tot V (meest aangedaan).
Spasmen zijn spiersamentrekkingen waardoor er een beweging ontstaat die je zelf meestal niet kan onderbreken. Je arm of been schiet bijvoorbeeld ineens uit. Denk aan kramp in je been. Vaak is er al een hoge spierspanning in rust.
Herken infantiele spasmen
De baby onderbreekt plots zijn gedrag. Het hoofd buigt voorwaarts. Armen, benen en romp verkrampen heel kort en trekken meestal voorwaarts samen. Soms draaien de ogen weg.
Diparese. Diparese betekent een verzwakking van beide benen of beide armen.
Een ernstige vorm van epilepsie die in het eerste of tweede levensjaar ontstaat en waarbij typische salaamkrampen optreden. Het syndroom van West is moeilijk behandelbaar. De meeste kinderen ontwikkelen zich niet goed, en sommigen gaan zelfs achteruit.
De symptomen van CP verschillen per kind. CP uit zich over het algemeen in problemen met bewegen (motorische problemen). Daarnaast kunnen problemen met zien (visusstoornis), praten, horen, slikken, slapen, lopen, zindelijkheid, gedrag en gevoeligheid voor prikkels (sensibiliteitsstoornis) voorkomen.
Bij motorische uitval is er spierzwakte, de spiermassa neemt af, en krijg je soms onwillekeurige spiersamentrekkingen. Bij volledige uitval van een zenuw treden verlammingen op.
Onder neurologische uitvalsverschijnselen verstaat men uitval van motoriek (verlamming), van het gevoel ('verdoofd gevoel') en van gehoor, gezichtsvermogen of spraak. De aard van het functieverlies hangt nauw samen met schade aan een specifiek deel van de hersenen (zie figuur).