De Wet zorg en dwang regelt de rechten bij onvrijwillige zorg of onvrijwillige opname van mensen met een verstandelijke beperking en mensen met een psychogeriatrische aandoening (zoals dementie).
Als de arts vindt dat een inbewaringstelling noodzakelijk is, stuurt hij de geneeskundige verklaring naar de burgemeester van de gemeente waar je naaste op dat moment is. De burgemeester beslist zonder je naaste te zien. Hij gaat af op het advies van de deskundigen en zet enkel zijn handtekening voor akkoord.
De RM op eigen verzoek duurt minimaal een halfjaar en maximaal een jaar. In die periode kunt u het ziekenhuis niet zomaar verlaten. Na de periode van de RM kunt u vrijwillig blijven. Als u niet vrijwillig wilt blijven, maar uw psychiater vindt verdere behandeling en verblijf wél nodig, kan hij een gewone RM aanvragen.
Wij vragen de rechter om een beslissing te nemen. Hij kan beslissen dat opname nodig is en geeft dan een rechterlijke machtiging af. Soms besluit de rechter dat een opname niet nodig is. Bijvoorbeeld omdat er toch minder ingrijpende mogelijkheden dan een opname zijn.
Hoe snel moet een cliënt na afgifte van een rechterlijke machtiging opgenomen worden? Een cliënt moet binnen vier weken na de afgifte van de rechterlijke machtiging opgenomen worden. Als dat binnen die tijd niet lukt, vervalt de rechterlijke machtiging en moet er een nieuwe aanvraag bij het CIZ ingediend worden.
Als een patiënt zich tegen opname verzet kan hij worden opgenomen op basis van een rechterlijke machtiging (rm) of, in crisissituaties, op basis van een beschikking tot inbewaringstelling (ibs). In beide situaties is sprake van een onvrijwillige opname.
Als mensen met dementie niet meer thuis kunnen wonen, is een verhuizing naar een verpleeghuis of beschutte woonvorm vaak noodzakelijk. De afgelopen jaren worden er steeds meer verschillende woonvormen ontwikkeld.
Hoe lang duurt een RM op eigen verzoek? Minstens zes maanden en hoogstens een jaar. Een RM op eigen verzoek kent geen verlenging.
Stel dat je naaste niet meer thuis kan blijven wonen. Bijvoorbeeld omdat hij een gevaar is voor zichzelf of voor anderen. Wat gebeurt er als hij niet opgenomen wil worden? Er zijn twee vormen van gedwongen opname: via rechterlijke machtiging (rm) en via inbewaringstelling (ibs).
De eerste rechterlijke machtiging duurt maximaal zes maanden. Daarna kan het CIZ weer een rechterlijke machtiging vragen. De maximale geldigheidsduur van de tweede machtiging is: voor mensen met een verstandelijke beperking 2 jaar.
Wil jij of jouw naaste beslist niet opgenomen worden? Dan kan de casemanager, de mantelzorger of een familielid bij de huisarts een machtiging voor opname aanvragen. Bij een aanvraag voor opname stelt het CIZ vast of de persoon met dementie bezwaar heeft tegen opname.
Daarvoor hebben het CIZ en de rechter een medische verklaring nodig. Hierover nemen we contact met u op. Een onafhankelijke arts ziet uw familielid en kijkt of (onvrijwillige) opname geschikt kan zijn. Deze arts stelt dan de medische verklaring op.
Over een gedwongen opname beslist de burgemeester of de rechter. Zij nemen een maatregel: de burgemeester geeft een inbewaringstelling (ibs) af en de rechter een rechterlijke machtiging (rm). Bent u gedwongen opgenomen, dan mag u het ziekenhuis niet meer zonder toestemming verlaten.
Wie opgenomen wordt, verblijft dag en nacht op de psychiatrische afdeling van een ziekenhuis (PAAZ) of in een kliniek. Dat kan een universiteitskliniek zijn of een ggz-instelling. De duur van een opname kan verschillen, variërend van enkele weken tot een jaar, met veel variaties daar tussenin.
In de Wet zorg en dwang staat dat er ernstig nadeel is als er (een grote kans is op) bijvoorbeeld verwonding of levensgevaar. Er is ook sprake van ernstig nadeel als uw familielid zichzelf verwaarloost of financieel in de problemen raakt. Of als hij agressie bij anderen oproept.
Overleg met de huisarts en eventueel de wijkverpleging
Heeft uw moeder niet alleen hulp nodig, maar ook zorg? Praat eens met haar huisarts. Hij of zij kan misschien een rol spelen. De huisarts is op de hoogte van de medische situatie en kan een keer bij uw moeder op bezoek gaan.
Dit duurt gemiddeld één tot twee maanden, simpelweg omdat ze niet de noodzaak kennen van langdurige hulp aan hun naaste. De meeste mensen vinden dat je na verloop van tijd de draad 'gewoon' weer op moet pakken. Hier kunnen ze niets aan doen, het is te wijten aan onwetendheid: ze voelen niet wat jij voelt.
Wat gebeurt er als je opgenomen bent? Samen kijken we hoe je op dit moment van jouw leven in deze situatie bent gekomen. We kijken naar jouw sterke en zwakke punten en bepalen samen wat de beste behandeling voor jou is. Een opname in een kliniek is altijd zo kort mogelijk.
De rechter legt onder de Wvggz een zorgmachtiging op, waarmee je in je vrijheid kan worden beperkt en je verplicht psychiatrische zorg ondergaat. In deze machtiging staat welke vormen van zorg verplicht zijn en waar je de zorg krijgt. Dit heet nu nog een rechterlijke machtiging.
Verlenging van de periode waarin onvrijwillige zorg verleend kan worden, met maximaal 3 maanden. Bij de besluitvorming worden betrokken: zorgverantwoordelijke, deskundige van andere discipline, arts, deskundige die niet bij de zorg betrokken is en Wzd-functionaris.
Indeling fases van dementie
Een andere veel gebruikte indeling is de omschrijving van de vier fases van ik-beleving bij dementie; de bedreigde ik of cognitieve fase; de verdwaalde ik of emotionele fase; de verborgen ik of psychomotore fase; de verzonken ik of zintuiglijke ervaring.
Wat kun je beter niet doen? Probeer jouw naaste niet te veel te corrigeren of tegen te spreken. Dat confronteert de persoon met dementie met wat hij niet meer weet of kan. Hard praten, snel praten of juist fluisteren.
Comfort (troost en bemoediging) : De behoefte aan warmte, tederheid en troost van anderen. Vooral wanneer iemand zich alleen, onveilig of angstig voelt. Identiteit: De behoefte om te weten wie je bent en een goed gevoel te hebben over jezelf.