Pap 4: Er zijn ernstiger afwijkende cellen te zien. Er is onderzoek nodig en bijna altijd is er een behandeling nodig. Pap 5: Deze score geeft aan dat er zeer afwijkende cellen zijn en dat er op korte termijn onderzoek en behandeling nodig is. Er kan sprake zijn van baarmoederhalskanker.
PAP4: De cellen zijn sterker afwijkend dan bij Pap 3. De kans op een behandeling is groot, zo'n 90 procent. niet. Een operatie en verdere behandeling is in dat geval noodzakelijk.
Pap 3a komt het meest voor. Er is nagenoeg altijd sprake van een HPV virus, zoals bijvoorbeeld HPV 16 of 18. De baarmoederhals is bekleed met 2 soorten cellen: plaveiselcellen en endocervicale of cilindercellen. Het overgangsgebied tussen deze twee soorten cellen heet de overgangs- of transformatiezone.
Als de HPV-infectie zich ontwikkelt tot baarmoederhalskanker, duurt dit gemiddeld 10 tot 15 jaar. Daarom komt baarmoederhalskanker vooral voor bij vrouwen vanaf 30 jaar.
Klachten en symptomen
onregelmatig en veel bloedverlies tussen de menstruaties door. bloedverlies bij het plassen of andere plasklachten. vrouwen met baarmoederkanker in een vergevorderd stadium kunnen last hebben van moeheid, vermagering en/of buikpijn.
Baarmoederkanker wordt meestal in een vroeg stadium ontdekt, en is daardoor bijna altijd goed te genezen.
Baarmoederhalskanker ontstaat heel langzaam. In het begin zijn er vaak geen klachten. De eerste symptomen kunnen zijn: abnormaal bloedverlies uit de vagina, of afscheiding die er anders uitziet dan normaal.
Bij baarmoederhalskanker groeien er kankercellen in uw baarmoederhals. Er kan donkerrood of bruin slijm uit uw vagina komen. Ook kan er bloed uit uw vagina komen, terwijl u niet ongesteld bent. U krijgt onderzoeken, zoals een MRI en onderzoek van een stukje baarmoederhals.
PAP 3b: de cellen wijken net iets meer af dan bij een PAP 3a. Waarschijnlijk krijgt u een eenvoudige behandeling. PAP 4: er zijn ernstig afwijkende cellen te zien. In 90% van de gevallen is een behandeling nodig.
Klachten zijn donkerrode of bruine afscheiding of onverwacht bloedverlies. Met het bevolkingsonderzoek (uitstrijkje) kan baarmoederhalskanker voorkomen worden of vroeg ontdekt worden. Het is dan goed te genezen. Behandelmogelijkheden zijn: een operatie, bestraling, chemotherapie en warmtebehandeling.
De cellen zijn normaal
Een normale uitslag is Pap 1. Als u meedoet aan het bevolkingsonderzoek kunt u de uitslag krijgen dat er geen HPV gevonden is. Geen HPV in een uitstrijkje geeft meer zekerheid dat er binnen 10-15 jaar geen baarmoederhalskanker ontstaat.
Pap 5: Deze score geeft aan dat er zeer afwijkende cellen zijn en dat er op korte termijn onderzoek en behandeling nodig is. Er kan sprake zijn van baarmoederhalskanker.
Afwijkingen aan de cellen van de baarmoederhals geven in het begin geen klachten. Het eerste verschijnsel dat u zelf kunt opmerken is een bloederige of bruinige, riekende afscheiding, buiten de gewone menstruatiecyclus, of bloedverlies tijdens of vlak na geslachtsgemeenschap. Dit noemen we ook wel een contactbloeding.
Ontstaan baarmoederhalskanker
Bij een aantal afwijkende cellen spreekt men nog van een voorstadium van baarmoederhalskanker. Gaat deze deling echter zo snel dat er veel afwijkende cellen groeien, dan kan baarmoederhalskanker ontstaan. Dit proces van voorstadium naar kanker kan soms tien tot vijftien jaar duren.
Over het algemeen is baarmoederhals-kanker goed te behandelen.
Inwendige echo
Op een beeldscherm kan de arts de baarmoeder en de eierstokken bekijken. Soms zal de arts ook de tumor in de baarmoederhals opmeten. Het onderzoek heet ook wel een vaginale echoscopie. Het duurt ongeveer 5 tot 10 minuten.
Er kunnen ook uitzaaiingen zijn in de botten, de longen of in de lever. Misschien stuurt de gynaecoloog u door naar een ander ziekenhuis. De behandeling van baarmoederhalskanker gebeurt in een aantal gespecialiseerde ziekenhuizen.
De behandeling van cervixcarcinoom met met als doel genezing, bestaat voornamelijk uit chirurgie, radiotherapie of een combinatie van radiotherapie met chemotherapie of hyperthermie. Baarmoederhalskanker kan ontstaan uit langdurige besmetting met het humaan papillomavirus (HPV).
Bloedverlies bij geslachtsgemeenschap: bloedingen die optreden tijdens of na seksueel contact kunnen een indicatie zijn van baarmoederhalskanker. Abnormale afscheiding en hevige pijn: veranderingen in vaginale afscheiding, zoals een ongewone geur of kleur, samen met ernstige pijn.
Na de diagnose baarmoederhalskanker krijg je een bloedonderzoek.
Baarmoederkanker of baarmoederhalskanker? Baarmoederkanker is kanker in het baarmoederlichaam. Het baarmoederlichaam is het brede deel en het grootste deel van de baarmoeder. Baarmoederhalskanker is kanker die ontstaat in de baarmoederhals en/of de baarmoedermond.
Als baarmoederkanker uitzaait, is dat meestal via het lymfstelsel en minder vaak via het bloed. Uitzaaiingen ontstaan vaak eerst in lymfeklieren. Pas later in andere organen, zoals de lever en de longen.
Baarmoederkanker en de behandeling ervan kunnen invloed hebben op je leven. De meeste vrouwen hebben weinig blijvende klachten. Maar er zijn ook vrouwen die last blijven houden van de gevolgen van de behandeling. Bijvoorbeeld van lymfoedeem, darmproblemen en problemen met plassen.
Wat is de overleving van baarmoederkanker? Gemiddeld zijn 10 jaar na de diagnose nog 76 van de 100 vrouwen in leven. Let op: dit zijn gemiddelde cijfers voor alle mensen met deze soort kanker. Jouw vooruitzichten kunnen anders zijn dan het gemiddelde.