Descriptieve regels geven de context en de feiten, terwijl normatieve regels aangeven wat er moet gebeuren op basis van die feiten.
Beschrijvende uitspraken presenteren een verslag van hoe de wereld is. Het woord is verbonden met 'beschrijving'. Normatieve uitspraken presenteren een evaluerend verslag, of een verslag van hoe de wereld zou moeten zijn. Het woord bevat de stam 'norm': iets dat zou moeten worden nageleefd; of dat zou moeten worden nagestreefd.
Normatief zijn voor een ander betekent dat je jouw zienswijze, mening of norm oplegt aan een ander als zijnde een geschreven of ongeschreven richtlijn of gedragsregel. Wie normatief is geeft aan hoe het hoort, wat normaal gedrag is of wat gewenst c.q. ongewenst gedrag is.
Een dergelijke uitspraak is dan prescriptief : het schrijft een algemene of specifieke norm voor. Voorbeeld: 'het is niet toegestaan om onder invloed van alcohol als bestuurder deel te nemen aan het verkeer' geeft geen beschrijving van ons rijgedrag, maar bevat een norm die ons een bepaald gedrag voorschrijft.
Daartoe maakt hij eerst een onderscheid tussen prescriptieve en descriptieve taalbeschouwing. Onder de eerste verstaan we een soort grammatica die voorschrijft wat goed en wat fout is, de tweede is een (wetenschappelijke) grammatica die beschrijft hoe mensen in werkelijkheid spreken.
Wat is beschrijvend of descriptief onderzoek? Met descriptief of beschrijvend onderzoek probeer je accuraat en systematisch een populatie, situatie of fenomeen te beschrijven. Met dit type onderzoek kun je wat-, waar-, wanneer- en hoe-vragen beantwoorden, maar geen waarom-vragen.
Wat is het verschil tussen een prescriptieve en een beschrijvende verklaring? Een beschrijvende verklaring legt iets vast zoals het is. Een prescriptieve verklaring beschrijft hoe iets zou moeten zijn. Beschrijvende verklaringen erkennen het bestaan, terwijl prescriptieve verklaringen het bestaan vormgeven.
Het woord normatief staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
Normatieve uitspraken kunnen niet worden getest of bewezen en bevatten doorgaans trefwoorden als 'zou moeten' en 'zou moeten'.
Normatieve argumenten zijn gebaseerd op waarden, oordelen en meningen. Ze beschrijven de wereld zoals die zou moeten zijn. Deze argumenten kunnen niet worden getest of geverifieerd, omdat ze afhankelijk zijn van persoonlijke of maatschappelijke waarden.
De descriptieve grammatica is beschrijvend, de normatieve geeft aanwijzingen en wenken. Hoewel de begrippen prescriptief en normatief elkaar goeddeels overlappen, is het laatste begrip iets ruimer. De normatieve grammatica omvat voorschriften en is in dat opzicht prescriptief. Zij geeft echter ook verbodsbepalingen.
Normatieve claims worden gewoonlijk gecontrasteerd met positieve (d.w.z. beschrijvende, verklarende of constatieve) claims bij het beschrijven van soorten theorieën, overtuigingen of proposities. Positieve statements zijn (naar verluidt) feitelijke statements die proberen de realiteit te beschrijven." en.wikipedia.org/wiki/Normative.
Een normatieve uitspraak (ook wel prescriptieve uitspraak) schrijft voor hoe iets zou moeten zijn. Deze uitspraak is waardeafhankelijk; hij is niet juist of onjuist, maar volgt uit de waarden en normen van degene die de uitspraak doet. Ayer onderscheidde daarnaast nog beschrijvende en emotieve uitspraken.
Voor gebruikers van normdocumenten is het niet altijd duidelijk of tekstdelen normatief of informatief zijn. Om het verschil kort uit te leggen zeggen we vaak: normatief = eis, informatief = aanbeveling.
De constructie van een set van ethische normen en waarden, noemen we normatieve of prescriptieve ethiek. Willen we de ethische normen echter neutraal en onderzoeksgericht beschrijven, dan hebben we het over descriptieve ethiek.
“Positieve theorie is een theorie die probeert uit te leggen hoe de wereld werkt op een waardevrije manier, terwijl een normatieve theorie een op waarden gebaseerde visie biedt over hoe de wereld eruit zou moeten zien of hoe deze zou moeten werken. Over het algemeen drukken positieve theorieën uit wat is, terwijl normatieve theorieën uitdrukken wat zou moeten zijn.”
Het zou moeilijk zijn om te ontkennen dat er normatieve concepten zijn. We hebben normatieve gedachten, zoals dat die-en-die een slecht persoon was of dat die-en-die het verkeerde was om te doen . Er zijn algemene gedachten zoals dat het een slecht idee zou zijn om nog een Dr Pepper te hebben.
Een normatieve vraag (hoe moet of zou iets moeten zijn) is bijvoorbeeld of in Nederland de maximumsnelheid op de autosnelwegen moet worden gehandhaafd of hoe personen uit lagere inkomensgroepen tot concertbezoek kunnen worden gestimuleerd.
Normatieve economische uitspraken zijn uitspraken die een mening of oordeel uitdrukken. Ze kunnen niet bewezen worden en bevatten geen feiten . Vaak worden de woorden 'behoren' en 'zouden' in dit soort uitspraken gevonden. Positieve economie daarentegen is gebaseerd op feiten en bewijs en kan waar of onwaar worden bewezen.
Definitie van 'normatief'
1. Het impliceren, creëren of voorschrijven van een norm of standaard , zoals in taal. Normatieve grammatica. 2. Het uiten van waarde-oordelen of voorschriften in tegenstelling tot het vaststellen van feiten.
Niet-normatieve rechtsregels zijn regels die geen gedrag voorschrijven of verbieden, maar eerder beschrijvend of verklarend van aard zijn. Ze kunnen bijvoorbeeld betrekking hebben op de interpretatie van wetten of de toepassing van juridische principes.
De ipsatieve vraagstelling zorgt ervoor dat iemand moet kiezen tussen twee stellingen die niet direct iets met elkaar te maken hebben. Zo levert de vragenlijst een scherp profiel op.
Descriptieve ofwel beschrijvende naslagwerken.
Daarnaast zijn ook woordenboeken (Van Dale, Prisma, Algemeen Nederlands Woordenboek) tegenwoordig beschrijvend.
Prescriptieve grammatica verwijst meestal naar een poging om moedertaalsprekers te vertellen hoe ze hun taal *zouden* moeten gebruiken . Dus: je zou moeten zeggen “Between him and me” en niet “Between he and I” omdat “between” een voorzetsel is, en dus heb je objectieve casus prescriptief nodig.
Wat is beschrijvend of descriptief onderzoek? Met descriptief of beschrijvend onderzoek probeer je accuraat en systematisch een populatie, situatie of fenomeen te beschrijven. Met dit type onderzoek kun je wat-, waar-, wanneer- en hoe-vragen beantwoorden, maar geen waarom-vragen.