Agressief gedrag kan non-verbaal of verbaal zijn. Bij non-verbale agressie kun je denken aan: slaan, schoppen, bijten, duwen, spugen en dingen kapot maken. Bij verbale agressie kun je denken aan: beschuldigen, bedreigen, beledigen, schelden en belachelijk maken.
Verbaal geweld is iemand met woorden schade berokkenen. Verbaal geweld kan zich eenmalig of herhaaldelijk voordoen. Het kan op zachte toon of met luide stem (schreeuwen, roepen, tieren…, maar ook door te zwijgen).
Verbale agressie – uitschelden, schreeuwen of zeer fel in discussie gaan. Ook discriminerende opmerkingen vallen hieronder. Verbale agressie kan zowel persoonlijk als telefonisch plaatsvinden. Fysieke agressie – schoppen, duwen, slaan, spugen, vernielen of beroven.
Non-verbaal gedrag is het uitzenden van een boodschap of signaal met je lichaam (lichaamstaal, het gebruik van gebaren), zonder het gebruik van woorden. Bijvoorbeeld door gelaatsuitdrukkingen (mimiek) en oogcontact.
Net zoals trillen een fysiek signaal van irritatie is, kunnen andere bewegingen ook indicatief zijn voor opkomende agressieve uitingen. Voorbeelden hiervan zijn het schudden met een vinger of het hoofd, het ballen van een vuist, of rusteloos schuifelen met een voet.
Iedereen kan het en iedereen doet het gelukkig ook: glimlachen. Of het nu naar klanten, vrienden, collega's of gewoon een onbekend iemand op straat is, glimlachen werkt.
In tegenstelling tot woorden, die informatie geven door middel van de inhoud en de manier waarop ze worden uitgesproken, betreft non-verbale communicatie het hele lichaam. Je gezicht, ogen, postuur, handbewegingen, lichaamspositie en afstand onthullen allemaal wat je voelt.
Woorden (verbale intimidatie): Denk hier aan seksueel getinte opmerkingen, grappen, intieme vragen stellen of toespelingen; Gebaren, gezichtsuitdrukking (non-verbaal): Bijvoorbeeld staren, seksueel gerichte gebaren, of het tonen van seksueel getinte of pornografische afbeeldingen (ook via mail, WhatsApp of sms);
Emotionele of geestelijke mishandeling
Van emotioneel of geestelijk geweld is bijvoorbeeld sprake als een volwassen persoon een kind regelmatig uitscheldt, vernedert of het kind opzettelijk bang maakt.
psychische agressie: hiervan is sprake als je collega te maken heeft met verbale of schriftelijke bedreiging, chantage of vernedering. fysieke agressie: schoppen, duwen, slaan, spugen, vernielen en beroven. Bij gewelddadige overvallen kan fysieke agressie nog extremere vormen aannemen.
Geweld binnen een relatie is niet normaal. Zonder hulp wordt het vaak erger. Zoek daarom hulp. Kinderen die getuige zijn van mishandeling nemen dat gedrag vaak over.
Kindermishandeling gaat niet altijd om zichtbare schade, zoals blauwe plekken of brandwonden. Ook zonder dat je het ziet kan er sprake zijn van een vorm van kindermishandeling. Denk dan aan: schreeuwen, kleineren of bang maken.
"Schelden is sowieso over de grens. Ruzies maken deel uit van een relatie, maar zelfs in een emotioneel moment zijn er grenzen waar je niet overheen gaat. Dat gaat over het basisrespect dat je voor elkaar hebt en de liefde die je voor elkaar voelt. De vrouw omschrijft dat ook goed", aldus Rika Ponnet.
Door iemand in de ogen te kijken, proberen we erachter te komen wat de ander denkt en voelt. We voorspellen onbewust wat de ander gaat doen en schatten de intenties van onze gesprekspartner in. Ook zenden we via de ogen onze eigen intenties, gevoelens en emoties naar de ander.
De stand van de ogen
Wanneer iemand naar beneden kijkt, kan dit betekenen dat diegene zich niet helemaal gelukkig voelt. Het kan ook een teken zijn dat iemand zich niet op zijn of haar gemak voelt of zich schaamt.
Lichaamstaal (of non-verbale communicatie) is de taal die we spreken met ons lichaam. Mensen communiceren onbewust en bewust via dat wat ze zonder woorden met hun lijf doen. Aan lichaamstaal kun je vaak zien wat mensen voelen of denken zonder dat ze het zeggen.
Laat iemand uitpraten
Assertief communiceren, betekent ook: luisteren. Luister naar wat een ander te zeggen heeft, totdat hij of zij klaar is met het hele verhaal. Als je de ander interrumpeert, ook al heb je voor je gevoel belangrijke informatie, dan vind jij je eigen verhaal belangrijker dan dat van een ander.
Actief luisteren bestaat uit: iemand je volle aandacht geven, belangstelling tonen, iemand de ruimte geven zijn verhaal te doen, laten merken dat je aandachtig bent met een samenvatting, vragen stellen, doorvragen en feedback geven. Het lijkt vanzelfsprekend, maar ben jij een goede luisteraar?
Bij passief luisteren hoor je de spreker praten, maar doe je verder niets. Bij actief luisteren gebruik je een patroon waarbij je op een positieve manier betrokken blijft bij je gesprekspartner. Je hoort niet alleen dát er iets gezegd wordt, je probeert ook daadwerkelijk te begrijpen wát er gezegd wordt.
'Het gevoel van boosheid vertelt je iets', legt hij uit. 'Het is een manier om tegen jezelf te zeggen: als ik op deze manier word behandeld, is er iets mis. Het is een signaal dat je je miskend voelt, of niet rechtvaardig behandeld. ' Op die manier kan boosheid werken als een beschermingsmechanisme, legt hij uit.