Naar verluidt was deze waterstofbom 3300 keer zo verwoestend als de atoombom die op de Japanse stad Hiroshima werd gegooid.
Vuurbal van Tsar Bomba (wiki) De explosie van de Tsar Bomba is tot nu toe de krachtigste explosie ooit door mensen veroorzaakt. De seismische schokgolf in de atmosfeer ging maar liefst drie keer de aarde rond.
Op 1 november 1952 vond de explosie plaats, met een kracht van 10,4 megaton TNT – honderden keren krachtiger dan de Hiroshima-bom. Het resultaat was een gigantische vuurbal die werd gevolgd door een kilometers hoge paddenstoelwolk.
Kleine kernbommen volstaan niet
Daarom besloten ze op 400 kilometer hoogte een waterstofbom met een ontploffingskracht van 1,4 megaton TNT te detoneren.
Atoombommen, nucleaire bommen en kernbommen betekenen allemaal hetzelfde: namelijk een bom waarbij de explosie wordt veroorzaakt door een kernreactie. Een waterstofbom is hiervan een specifiek type: de kernreactie van een waterstofbom is de kernfusie van waterstofatomen.
Een waterstofbom is veel krachtiger dan een atoombom. Een waterstofbom kan wel duizend keer krachtiger zijn.
Atoombommen worden uitsluitend aangestuurd door kernsplijting — het splitsen van atomen. Terwijl waterstofbommen hun kracht halen uit een combinatie van splijting en het tegenovergestelde — kernfusie — het binden van atomen . Om een bruikbare waterstofbom te ontwikkelen, moest eerst de kernsplijting onder de knie worden gekregen.
Een waterstofbom is over het algemeen minder radioactief dan een atoombom, omdat de bom voornamelijk gebruikmaakt van kernfusie. Kernfusie produceert minder langdurige radioactieve neerslag dan het kernsplitsingsproces dat bij atoombommen wordt gebruikt.
Naar verluidt was deze waterstofbom 3300 keer zo verwoestend als de atoombom die op de Japanse stad Hiroshima werd gegooid. Tsar Bomba is de krachtigste door mensen veroorzaakte explosie ooit, meldt persbureau Reuters.
Relatief weinig straling
Het strategische voordeel van een waterstofbom is dat er naar verhouding weinig radioactieve straling vrijkomt, vergeleken met een gewone atoombom, terwijl hij meer verwoesting aanricht. Militairen kunnen snel na de ontploffing het gebied binnentrekken om het te veroveren.
Uiteindelijk bleek de ontploffing van de 1,4 ton zware waterstofbom – vijfhonderd maal krachtiger dan de atoombom die boven Hiroshima was afgeworpen – helemaal geen vage flits in de verte te veroorzaken. “Toen die bom afging, lichtte de hemel in alle richtingen op, alsof het middag was,” vertelt Spriggs.
In de jaren tachtig van de vorige eeuw liep het aantal kernwapens op tot 70 duizend, genoeg om de wereld vele malen te vernietigen. Dankzij druk vanuit de bevolking is het aantal kernwapens sindsdien teruggebracht tot ongeveer 12.500, nog altijd genoeg om de wereld te vernietigen.
Waterstof is feitelijk niet gevaarlijker dan de huidige brandstoffen. We moeten er wel mee leren omgaan op basis van zijn eigenschappen, die sterk verschillen van die van de fossiele brandstoffen waar we nu mee omgaan. Waterstof is eerst en vooral niet giftig en vormt dus geen gevaar bij inademing.
Welke landen hebben een waterstofbom? ,,Er zijn maar een paar landen die het - voor zover we weten - gelukt is een waterstofbom te maken. Dat zijn ten eerste de vijf permanente leden van de VN-Veiligheidsraad: de Verenigde Staten, Rusland, China, Frankrijk en het Verenigd Koninkrijk.
De 'Tsar Bomba' bestaat niet meer, maar volgens Tom Sauer zijn er geruchten dat Rusland werkt aan een kernkop van maar liefst 100 megaton die afgevuurd zou kunnen worden via een torpedo vanuit een onderzeeër.
Dat was een halve waarheid: doordat Duitsland niet over voldoende splijtstof in de vorm van plutonium en hoogverrijkt uranium beschikte kon er geen inzetbaar arsenaal van wapens worden vervaardigd.
De ontwikkeling van de waterstofbom leidde tot een breuk tussen J. Robert Oppenheimer (l) en Edward Teller (r). Anders dan Teller was Oppenheimer tegen de waterstofbom en vond hij dat kernwapens streng gecontroleerd moesten worden.
Op 22 november 1955 liet de Sovjet-Unie haar eerste echte waterstofbom ontploffen op het testterrein Semipalatinsk.
De krachtigste waterstofbom die ooit tot ontploffing gebracht is, was de Tsar Bomba (50 megaton TNT), door de Russen op 30 oktober 1961 tot ontploffing gebracht op Nova Zembla. De gerealiseerde ontploffing was bewust slechts een vierde van het ontwerp.
En daarbij wil je je bewapenen en zeker weten dat er niets gebeurt." De waterstofbom werd gezien als een wonderwapen, "het was echt een ongekend krachtig wapen", vertelt Van Calmthout, "de atoombom was al bekend maar dit was duizenden keren sterker."
De waterstofbom is honderden keren krachtiger dan de atoombom. De explosie produceert explosie, licht, hitte en neerslag. Het produceert ook schokgolven die zich met supersonische snelheden over meerdere kilometers uitstrekken. Deze golven vernietigen alles op zijn pad.
Op 1 november 1952 waren de Amerikanen getuige van de grootste explosie die de mens toen ooit had veroorzaakt. Er ontplofte een waterstofbom waarbij de atoombom op Hiroshima in het niet viel.
Het is in normale omgevingscondities een kleurloos, reukloos, niet-corrosief, niet-oxiderend, niet-radioactief, niet-kankerverwekkend en niet-toxisch gas met volgende karakterisiteken.
Dit chemisch element komt in de vrije natuur nauwelijks voor. In de geschiedenis zijn slechts twee kernwapens daadwerkelijk ingezet. Aan het einde van de Tweede Wereldoorlog gooiden de VS een atoombom op de Japanse steden Hiroshima en Nagasaki. De wapens maakten een einde aan de oorlog in de Pacific.
Fission, of atoombommen , kunnen zo klein zijn als één kiloton (KT) explosieve kracht of zo groot als enkele honderden kilotons. Dit staat in contrast met de veel grotere thermonucleaire of waterstofbommen, die duizend keer groter kunnen zijn dan atoombommen. Ze worden uitgedrukt in miljoenen tonnen TNT of megaton (MT).