De ziekte van Bechterew begint met pijn en stijfheid, vooral laag in de rug. Na de rugwervels raken ook de gewrichten van schouder, heup en knieën ontstoken. Patiënten met de ziekte van Bechterew zijn vaak moe. In een latere fase kunnen ook de ogen, hart en andere organen ontstoken raken.
De ziekte van Bechterew is niet te genezen, maar met een goede behandeling zijn de klachten goed te beperken. De levensverwachting is over het algemeen normaal.
De ziekte van Bechterew en sporten en bewegen
Beweging vermindert je klachten, maar in de loop van de dag kunnen ze door inspanning weer toenemen. Door regelmatig bewegen kan het verstijving- en vergroeiingproces bij mensen met Bechterew worden vertraagd. Rust daarentegen doet de pijn en stijfheid juist toenemen.
Wat is axiale spondyloartritis? Bij axiale spondyloartritis zijn gewrichten in de rug en in het bekken ontstoken. Vooral de gewrichten tussen de onderrug en het bekken (SI-gewrichten). Ook andere gewrichten kunnen ontstoken raken, zoals knieën, enkels en schouders.
Op den duur kan er verstijving van de wervelkolom ontstaan. Ook andere, voornamelijk grote, gewrichten zoals knieën en schouders kunnen ontstoken raken. De ziekte van Bechterew is een auto-immuunziekte. Dit wil zeggen dat uw afweersysteem de ontstekingen in uw gewrichten zelf zonder reden veroorzaakt.
Axiale spondyloartritis en osteoporose
Mensen die axiale spondyloartritis (zoals de ziekte van Bechterew) hebben, krijgen vaker dan gemiddeld last van osteoporose. Ook dan is het van belang om in de voeding rekening te houden met voldoende vitamine D, calcium en andere mineralen.
Voorbeelden zijn aceclofenac, celecoxib, diclofenac, etoricoxib, fenylbutazon, ibuprofen, indometacine, meloxicam, naproxen, piroxicam. DMARD's zijn middelen die ontstekingen afremmen. Ze worden onder andere gebruikt om bij de ziekte van Bechterew de gewrichtsontsteking op de lange termijn te verminderen.
Axiale spondyloartritis is een reumatische aandoening waarbij de gewrichten van het bekken en de wervelkolom ontstoken zijn. De ziekte van Bechterew is de bekendste vorm van axiale spondyloartritis. Het is een ongeneeslijke ziekte.
Oefeningen in het water hebben laten zien dat bij patiënten met de ziekte van Bechterew gewrichtspijn afneemt en beweging toeneemt. Rekoefeningen - voor de spieren in de romp om borstuitzetting te verbeteren. Diepe-ademhalingsoefeningen - om borstuitzetting te verbeteren en u te helpen beter te ademen.
Omgaan met klachten
Rust roest en dat geldt zeker voor onze ziekte! Luister naar je lichaam en probeer een goed evenwicht te vinden tussen voldoende rust en beweging. De kinesist kan je hierbij helpen en begeleiden. Probeer zelfs bij pijn verstandig en rustig te blijven bewegen.
De ziekte van Bechterew begint met pijn en stijfheid, vooral laag in de rug. Na de rugwervels raken ook de gewrichten van schouder, heup en knieën ontstoken. Patiënten met de ziekte van Bechterew zijn vaak moe. In een latere fase kunnen ook de ogen, hart en andere organen ontstoken raken.
Zaken die voor gezonde mensen heel normaal zijn, zoals kunnen werken, sporten of andere hobby's uitoefenen, zijn voor patiënten met Bechterew soms bijna onmogelijk. Wordt de patiënt op de juiste manier behandeld, dan kan hij vaak weer wel goed functioneren.
Bechterew kan erfelijk zijn. Mensen die een bepaald kenmerk in het bloed hebben, lopen meer kans op het ontwikkelen van de ziekte, maar hebben ook meer kans op de huidziekte psoriasis, op ontstekingen in de darmen, urinewegen of ogen.
Den Broeder: “Ja, stress geeft meer activiteit van de reuma. Onderzoek, onder andere ook uitgevoerd in de Sint Maartenskliniek, heeft laten zien dat stressvolle gebeurtenissen leiden tot een gemiddeld hogere ziekteactiviteit. Probeer dan ook stress te voorkomen of er goed mee om te gaan als je ontstekingsreuma hebt!”
Is deze ziekte erfelijk? Het is niet precies bekend wat de oorzaak van de ziekte van Bechterew is. Mogelijk spelen zowel erfelijke factoren als omgevingsfactoren een rol bij het ontstaan van de ziekte van Bechterew. Dit noemen we multifactoriële overerving.
Bij axiale spondyloartritis heb je last van gewrichtsontstekingen, vooral in de gewrichten in je bekken (de SI-gewrichten) en je wervelkolom. Hierdoor heb je last van pijn en stijfheid, meestal rond je heupen, de bilstreek, in je (lage) rug en soms in je nek.
Bel de huisarts als een gewricht pijnlijk, dik en warm (of rood) is en buigen of strekken moeilijk gaat. Bel direct als u zich daarbij ook ziek voelt of koorts heeft.
De klachten kunnen verder verschillen van persoon tot persoon en zijn niet bij iedereen even ernstig. Fibromyalgie is geen ontsteking. Ook raakt het lichaam niet fysiek beschadigd door de aandoening. Wel kan de lichamelijke conditie, als gevolg van de ziekte, achteruit gaan.
Bij een gewrichtsontsteking kunnen de bezinkingssnelheid (BSE)- en de CRP-waardes in het bloed stijgen. Hoe ernstiger de ontsteking, hoe hoger de BSE- en CRP-waardes. Je arts gebruikt deze waardes vooral om het verloop van de reumatische ontstekingen te volgen en niet zozeer om de diagnose te stellen.
Waar komt het door? De oorzaak van vermoeidheid is nog niet gevonden. Wetenschappers doen onderzoek naar vermoeidheid bij reuma en daardoor zijn er wel vermoedens over de oorzaken. Vermoedelijk komt het doordat ontstekingsstoffen die je lichaam bij ontstekingsreuma aanmaakt, ook je hersenen bereiken.
Wanneer een spier hooggespannen en/of verkrampt is, raakt de pees geïrriteerd en dus ontstoken. De oorzaak van de verhoogde spanning is vaak een blokkade. Een blokkade is een wervel of bot dat op een zenuw drukt.
Positief: HLA -B27 is aanwezig op witte bloedcellen. De kans op een autoimmuunziekte is verhoogd en vooral op de ziekte van Bechterew of uveïtis (oogontsteking). Ook kan HLA -B27 wijzen op psoriasis (huidontstekingen) en colitis ulcerosa (darmontstekingen).
Klachten van het SI-gewricht kunnen ontstaan na een ongeval, tijdens of na een zwangerschap, bij bindweefselaandoeningen, bij scoliose, na het operatief vastzetten van lendewervels, bij een groot verschil in beenlengte of bij een abnormaal looppatroon. Soms is er geen duidelijke oorzaak aan te wijzen.
De uitslag van het meeste routine onderzoek is dezelfde dag of enkele dagen later bekend. Er zijn ook laboratoriumtesten waarbij het enkele weken duurt voordat de uitslag bekend is.