De kegeltjes zijn de lichtzintuigcellen in het oog en maken het samen met de staafjes voor ons mogelijk dat wij kunnen waarnemen. De kegeltjes in het oog bepalen onze waarneming bij grotere lichtsterktes, dus overdag of bij kunstmatige verlichting.
Met de kegeltjes kunnen we kleuren zien en details onderscheiden van dingen die zich recht voor ons bevinden. Lezen en tv-kijken doen we bijvoorbeeld met de kegeltjes. Daarnaast heeft het ongeveer 120 miljoen staafjes.
Er zijn twee soorten cellen: kegeltjes en staafjes. De kegeltjes nemen kleur en contrast waar, waardoor we details kunnen zien. De staafjes nemen licht en donker waar, waardoor we ook kunnen zien als er weinig licht is. De kegeltjes en staafjes zijn ongelijkmatig verdeeld over het netvlies.
De kegeltjes zijn verantwoordelijk voor het zien in daglichtomstandigheden. De staafjes dienen voor het zicht in de nacht (bij lage lichtintensiteit). De kegeltjes bevinden zich in het centrale deel van het netvlies, de staafjes zitten in het buitenste deel van het netvlies.
Met de staafjes zien we verschillen in licht en donker.Als het donker is, werken alleen onze staafjes.Met de kegeltjes zien we kleuren en kunnen we details zien van dingen recht voor ons. Er zijn drie soorten kegeltjes die elk gevoelig zijn voor een bepaalde kleur: rood, groen of blauw.
Hoeveel receptoren heeft het oog? In de receptorenlaag van het netvlies bevinden zich ongeveer 6 miljoen kegeltjes en 120 miljoen staafjes.
In je oog zitten cellen in de vorm van kegeltjes. Deze kegeltjes nemen de kleuren groen, blauw en rood waar. Als je kleurenblind bent, doen die kegeltjes hun werk niet goed.
Op de plaats van de netvliesloslating ontstaat een zwarte of grijze vlek in beeld. Door deze vlek kan niet heen worden gekeken. Vermindering van het zicht. Als ook het centrale deel van het netvlies (de macula of gele vlek) loslaat, verdwijnt het scherpe zien.
Symptomen van een scheurtje in het netvlies
lichtflitsen zien; vlekjes zien; een gordijn of schaduwrand zien.
Bij maculadegeneratie sterven cellen (kegeltjes) in het centrale deel van het netvlies af. Dit deel heet de macula en wordt ook wel de gele vlek genoemd. Door het afsterven van de kegeltjes ziet u steeds minder goed en scherp.
Onder de conjunctiva ligt de sclera (het oogwit), ook wel harde oogrok genoemd. De conjunctiva en sclera zijn vrij stevig en beschermen het oog. Aan de voorkant bolt het oogwit iets naar buiten. Dit deel noemen we het hoornvlies (cornea).
Door een maculadegeneratie wordt het scherpe zien aangetast. De meest voorkomende vorm van AMD / LMD is de leeftijdsgebonden- of ouderdoms-maculadegeneratie, die over het algemeen begint na het 50ste levensjaar. Maculadegeneratie wordt in de volksmond ook vaak 'slijtage of veroudering' van het netvlies genoemd.
Je kunt bijvoorbeeld ook kleuren waarnemen door ze je met de ogen dicht voor te stellen. Er komt dan geen licht binnen. Veel mensen kunnen door op hun ogen te drukken ook 'kleuren' waarnemen. Er zijn drie soorten receptoren: voor blauw, groen en rood.
De meeste kegeltjes zitten in het midden van het netvlies: de macula (gele vlek). Lezen en gezichten herkennen is werk van de macula.
Interleukine-18 is een mogelijk nieuw medicijn om leeftijdsgebonden maculadegeneratie tot staan te brengen. Het cytokine onderdrukt in preklinische proeven de abnormale groei van bloedvaatjes achter de retina. Dat blijkt uit onderzoek van Sarah Doyle e.a. gepubliceerd in Science Translational Medicine.
Helaas is het niet mogelijk de bloedsomloop in het oog te herstellen. Wel is het mogelijk om het gedeelte van het netvlies dat beschadigd is door de vaatafsluiting te laseren.
Xanthelasma ontstaat door een te hoog cholesterol en ziet eruit als geelwitte verdikkingen rondom de ogen. Vaak worden de verhevingen zowel door mannen als vrouwen als cosmetisch storend en “ongezond” gezien door de opvallende gele kleur die xanthelasma kan hebben.
Wanneer je je gestresst voelt reageert je lichaam op deze gevoelens. Deze reactie kan op verschillende manieren tot uiting komen: zo kan stress zorgen voor problemen met je ogen. Enkele van de symptomen die op kunnen treden door stress zijn vermoeide ogen, dubbelzien, een wazig zicht en andere oogklachten.
Aan de buitenkant van het oog is een netvliesloslating niet te zien. Neem daarom contact op met uw huisarts als uw zicht uitvalt of als u lichtflitsen of donkere zwevende deeltjes ziet. De huisarts kan u verwijzen naar de oogarts. De oogarts zal het netvlies onderzoeken door eerst de pupil te verwijden.
De vlekjes en flitsen zijn onschuldig, maar ze gaan meestal niet vanzelf weg. Vaak went u eraan. Als u ineens meer vlekjes, sliertjes en/of lichtflitsen ziet moet u direct contact opnemen met uw huisarts of oogarts. U kunt een onschuldige glasvochtloslating hebben of problemen met het netvlies.
Het netvlies van het oog kan door verschillende oorzaken beschadigd raken. Algemene ziektetoestanden, vooral hoge bloeddruk, suikerziekte, nieraandoeningen, slagaderverkalking, trombose en bloedziekten kunnen alle het netvlies beschadigen.
De Ishihara-test is één van de bekendste tests. Hieronder zie je vier gekleurde bollen die bestaan uit gekleurde stippen. Bekijk de gekleurde bollen en schrijf op wat je ziet. Mensen die kleurenblind zijn, zien een ander cijfer dan mensen die wel kleuren kunnen zien.
Op het netvlies wordt de lichtbundel geregistreerd door miljoenen lichtgevoelige cellen die het licht omzetten in miljoenen elektrische signalen. Deze signalen gaan via de oogzenuw naar de hersenen en hier worden de signalen omgezet in beelden die u kunt waarnemen. Dit is het proces van kijken.
Lichtschuwheid, ook wel fotofobie genoemd, is een intolerantie voor licht waarbij iemand geen of weinig licht in de ogen kan verdragen en dit zelfs als pijnlijk ervaart. In de oogheelkunde komt lichtschuwheid onder meer voor bij glaucoom, uveïtis, achromatopsie en albinisme.