Zeekraal is, in tegenstelling tot wat velen denken, geen zeewier en bevat bovendien slechts weinig jodium. Er zijn honderden soorten zeewier, maar die zijn lang niet allemaal geschikt voor consumptie, en ze zijn ook niet allemaal even eenvoudig te koop.
Veel mensen denken dat zeekraal een zeewier (alg) is, maar het is een plant uit de amaranthfamilie, specifieker nog: de ganzenvoet. Het wordt ook wel hanenpoot of zouterik genoemd. Het groeit op de slikken, schorren en kwelders, aan de rand van de zee: daar waar er water overheen spoelt.
Het EFSA ( Europese Voedselveiligheid Autoriteit) heeft een veilige marge ingesteld voor dagelijks inname: dit ligt op 150 microgram per dag voor volwassenen. Zeekraal bevat aardig wat jodium, waardoor het zeker geen verkeerd idee is, om het dagelijks op je menu te zetten als je geen brood eet.
Groene en rode zeewieren, zoals nori en dulse, bevatten meer eiwit dan de bruinwieren (met uitzondering van wakame). Naast eiwitten bevatten alle soorten zeewieren ook B-vitamines, zoals vitamine B1, maar wel minder dan bonen. Zeewier kan meer ijzer bevatten dan vlees en in rood- en groenwieren zit vitamine C.
Wij raden aan om maximaal 2-3 keer per week zeewieren te eten en ze vóór gebruik te weken en wassen.
Waarom is zeekraal zo gezond? Zeekraal bevat veel mineralen en vooral veel calcium. Daarom is het een goede aanvulling op je menu als je geen gebruik maakt van zuivelproducten. Andere vitaminen en mineralen die er in zeekraal voorkomen zijn o.a. natrium, kalium, magnesium, fosfor, ijzer, koper en zink.
Een jodiumtekort is lastig te herkennen omdat de symptomen erg generiek zijn: koude handen en voeten, een droge huid, droge en breekbare haren, breekbare nagels, haaruitval, een hese of krakende stem, vermoeidheid, lusteloosheid, traagheid in denken en handelen, een verhoogd cholesterolgehalte, spierzwakte en ...
Zeewier en algen bevatten flink wat eiwitten en essentiële aminozuren. Omdat er ook ijzer en vitamine B1 inzit, zijn zeewieren en algen goede alternatieven voor vlees, Zorg wel voor voldoende variatie. Toch zijn zeewier en algen geen volwaardige vleesvervangers. Veel soorten zeewier en algen bevatten geen vitamine B12.
Het rauwe, onbehandelde, gedroogde zeewier kan men het beste aan de maaltijd toevoegen direct voordat het gegeten wordt. Rauw zeewier – in gedroogde of verse vorm – bevat de gezondste eigenschappen en behoudt het beste de actieve enzymen in het zeewier.
Je kunt, als smaakmaker, een stukje kombu van zo'n 5 cm laten meekoken met soep. Verwijder na het koken of stomen het wier; de smaak en de voedingstoffen blijven achter in het gerecht. Je kunt na het koken het zeewier afspoelen en drogen en later nogmaals gebruiken tot het zo bros wordt dat het verpulvert.
Ze is zowel rauw als gekookt eetbaar. Kort roerbakken of kort koken is voldoende. Verwijder zo nodig de onderste stugge delen en spoel de zeekraal snel schoon onder koud stromend water. Let erop dat je zeekraal nooit in een bak met kraanwater legt.
Water in een pan doen, en vooral geen zout toevoegen. Breng het aan de kook, en voeg voorzichtig de zeekraal toe. Laat het enkele minuten koken, maar niet te lang, 2 tot 4 minuten is voldoende.
Over een ding is iedereen het eens: zeekraal moet zout smaken. Maar de smaak wordt ook nog anders omschreven: zilt, radijsachtig, knapperig, sappig. En als het mindere kwaliteit betreft: grasachtig, niet zout, vezelig, taai bitter en niet zo sappig.
De smaak van zeewier is zo bijzonder dat deze wordt aangeduid als de vijfde smaak: umami; ook wel te beschrijven als "hartig" of "heerlijkheid" (afhankelijk van de Japanse spelling). De andere vier primaire smaken zijn zout, zoet, zuur en bitter.
Zeekraal kun je 2 maanden bewaren in de vriezer. Zeekraal nooit buiten de koelkast bewaren, de groente zou binnen enkele uren bederven en vocht verliezen. Zeekraal dus altijd in een bak in de koelkast bewaren, dan kan de groente vier tot zeven dagen bewaard worden.
Zeesla. Zeesla, een groen zeewier, lijkt op kropsla. Je kunt het ongekookt eten in een salade, als wrap of als vervanger voor nori bij sushi. Zeesla heeft een spinazie-achtige notensmaak.
Waarom is zeewier zo gezond? Zeewieren en algen zijn een goede bron voor ijzer en eiwitten. Algen bevatten daarnaast ook visvetzuren en vitamine B1, terwijl zeewieren een uitstekende bron zijn van fosfor, calcium, jodium, magnesium, vitamine B, natrium en kalium.
Houdbaarheid: zeewiersalade is maximaal 2 weken houdbaar in de koelkast en 3 maanden in de diepvries. Na het ontdooien kan zeewiersalade niet opnieuw worden ingevroren.
Wakame (Undaria pinnatifida, Japanse wakame) is een zeewier behorend tot de groep bruinwieren (Phaeophyta). Wakame wordt geoogst en gebruikt in salades.
De meeste mensen denken dat kelp een specifiek wier is. De letterlijke betekenis van kelp is wier en daar zijn heel veel varianten van. Wier, ook wel zeewier genoemd is een benaming die gegeven is aan rood, bruin en groenwier. (Zee)wieren behoren tot de algen, deze wieren en andere algen vallen in de groep Eukaryoten.
Spirulina is een blauwalg, ook wel zeewier genoemd, die voornamelijk bestaat uit de stof phycocyanine. Dit antioxiderende stofje komt in geen enkele andere plant voor. Di groene goedje is een supplement verkrijgbaar in poeder- en pilvorm. Makkelijk te verwerken in je dagelijkse maaltijden dus.
Er zit zelfs een beetje jodium in andijvie en bananen. Maar de beste bron is zeewier! Zeewier zoals kombu bevat extreem veel jodium.
In één ei vind je ongeveer 25 mcg jodium – een zesde deel van wat je per dag nodig hebt. Groenten bevatten slechts sporen van jodium en kunnen niet je voornaamste bron van jodium zijn.
De jodiumtabletten beschermen alleen tegen het binnenkrijgen van radioactief jodium. De jodiumtabletten beschermen dus niet tegen de effecten van andere radioactieve stoffen die bij een kernongeval vrij kunnen komen. Daarom kan de overheid ook andere beschermende maatregelen nemen, zoals schuilen.