Objectief recht is het geheel van rechtsregels en normen, zoals die voortvloeien uit wetgeving, rechtspraak en gewoonten. Het begrip subjectief recht kan worden omschreven als een in het rechtssysteem erkende bevoegdheid om naar eigen goeddunken bepaalde handelingen te stellen.
Subjectief recht Een subjectief recht is de concrete - door het objectieve recht erkende - bevoegdheid of macht om iets te vragen, te eisen of te vorderen. (bv. het recht op betaling van een verkoper).
Objectiviteit zijn alle feiten, zonder dat ze op een bepaalde manier worden ingekleurd door mensen. Je zou bijvoorbeeld kunnen zeggen dat 'de lucht is blauw' een feit is. Ook dingen als wiskundige formules kun je als feiten zien.
Iets is objectief als het onafhankelijk is van de waarneming of voorkeuren van mensen: als er geen interpretatie bij nodig is. Dit staat tegenover subjectief.
Argumenten zijn objectief wanneer ze feitelijk zijn en subjectief wanneer ze een mening, een gevoel, een vermoeden of een waardeoordeel bevatten. Subjectieve argumenten worden ook wel waarderende argumenten genoemd.
Objectief betekent: gebaseerd op feiten en niet op een mening. Een beoordeling van het functioneren van de medewerker zou zich dus moeten beperken tot de feiten.
Subjectief houdt in dat iets vanuit persoonlijk oogpunt wordt beoordeeld of gezien. Het heeft betrekking op de eigen smaak of voorkeur. Wanneer iemand subjectief antwoordt, is het antwoord van die persoon beïnvloed door zijn of haar eigen meningen en ervaringen.
Een antoniem van objectief is subjectief.
objectief wil zeggen dat je enkel de feiten vertelt: wat dus echt gebeurd is, geen twijfel mogelijk. je mening komt niet te pas. Als je je dan wel weer baseert op wat jij vindt, je mening dus (ookal vertel je extra dingen die wel echt gebeurd zijn) is het subjectief.
objectief, onbeschroomd, onbevooroordeeld, ongedwongen, onpartijdig, vrijmoedig. onpartijdig (bn) : neutraal, objectief, onbevangen, onbevooroordeeld, onvooringenomen.
Subjectief observeren van je doelgroep gebeurt wanneer er eigen meningen, gedachten en gevoelens worden verwerkt in de observaties. Subjectief observeren is eigenlijk mens-eigen: wanneer er drie mensen onafhankelijk naar een persoon kijken zullen ze alle drie weer een andere beschrijving geven.
Een observatie moet zo objectief mogelijk zijn, omdat de observatiegegevens een zo zuiver en nauwkeurig mogelijke weergave van de werkelijkheid moeten zijn, wil je er conclusies aan kunnen verbinden.
Men neemt meer bepaald aan dat het annulatiecontentieux geen "subjectief" maar een "objectief" contentieux is, waarmee dan wordt bedoeld dat de Raad geen geschillen over subjectieve rechten beslecht maar enkel toeziet op de eerbiediging door de overheid van het recht als zodanig, het objectieve recht.
2.3 Absolute vermogensrechten
Er bestaan ook absolute rechten, die niet op goederen rusten. Denk bijvoorbeeld aan het auteursrecht van art. 21 Aw. Dat recht is wel een absoluut vermogensrecht, maar heeft geen betrekking op een goed.
Wat is formeel recht? Regels die aangeven op welke wijze een proces moet worden gevoerd.
Het woord optimaal (van het Latijnse bijvoeglijk naamwoord optimus, 'best') betekent 'zo goed mogelijk', 'gunstigst', 'best'. Een optimale prestatie is de maximaal haalbare prestatie, een optimaal resultaat is het best denkbare resultaat.
subtiel (bn) : gradueel, klein, nuance-, dun, fijn, teer. subtiel (bn) : fijngevoelig, fijnzinnig, geraffineerd.
Wat gebaseerd is op waarneembare en onafhankelijk verifieerbare feiten, en niet op persoonlijke indrukken of meningen. Een objectieve vaststelling, is een vaststelling die door verschillende individuen, die onafhankelijk van elkaar iets waarnemen, op precies dezelfde manier kan worden gedaan.
Je beschrijft wat er gebeurd is en wat je gezien hebt en niet jouw interpretatie daarvan. Het gaat dus om de feiten en niet om jouw persoonlijke mening of smaak.
Objectief waarnemen betekent dat je waarneemt zonder oordeel, gevoel, verklaring of betekenis. Bij objectief waarnemen is het feitelijk beschrijven van wat je ziet, zonder eigen interpretatie.
Een klacht die gebaseerd is op een mening, niet op een feitelijk gemaakte afspraak.
Objectief is onpartijdig, onbevooroordeeld ("Geschiedschrijving is zelden objectief").
Een feit moet met objectieve waarnemingen vastgesteld en getoetst kunnen worden (zie het artikel wetenschappelijke methode). Echter, het doen van de waarneming is subjectief en afhankelijk van persoonsgebonden factoren, zoals perspectief, voorkeur, nauwkeurigheid, tijdigheid, compleetheid en omstandigheden.