Mishandeling kan met onderverdelen in een aantal vormen: Eenvoudige mishandeling met licht letsel, zoals een kneuzing, blauwe plek of kleine botbreuk. Mishandeling met zwaar lichamelijk letsel als gevolg. Zware mishandeling= met zwaar letsel, zoals complexe botbreuken of inwendig letsel.
Zware mishandeling
Hiervan is sprake als u opzettelijk zwaar lichamelijk letsel toebrengt. We spreken van zwaar lichamelijk letsel als er geen vooruitzicht is op volledige genezing van het letsel, of als de zware mishandeling heeft geleid tot arbeidsongeschiktheid van het slachtoffer.
Onder actieve mishandeling vallen lichamelijke mishandeling, emotionele mishandeling en seksueel geweld. Bij passieve mishandeling laat de volwassene juist iets na waardoor het kind mishandeld wordt. Onder passieve mishandeling vallen emotionele en lichamelijke verwaarlozing.
De maximumstraffen voor verschillende vormen van mishandeling variëren van 3 jaar tot 15 jaar. In sommige gevallen kan de strafeis hoger zijn dan 15 jaar. Bijvoorbeeld als er sprake is van mishandeling met een terroristisch doel. De rechter mag bij ernstig geweld nooit alleen een taakstraf geven.
Wat is mishandeling? Mishandeling valt onder de categorie geweldsdelicten en is strafbaar gesteld in artikel 300 e.v. Wetboek van Strafrecht.
Opzet betekent dat u echt de bedoeling had iemand zwaar lichamelijk letsel toe te brengen. Terwijl bij eenvoudige mishandeling dit een onbedoeld gevolg is van de mishandeling. U geeft bijvoorbeeld een klap en daardoor belandt iemand ongelukkig met zijn hoofd op een stoeprand.
Een eenvoudige mishandeling is een mishandeling waarbij het slachtoffer pijn of beperkt letsel heeft opgelopen. Bij beperkt letsel kunt u denken aan blauwe plekken of een pijnlijke huid. Vergis u echter niet, ook op eenvoudige mishandeling staat een straf gesteld.
Droge klap of schop (alleen pijn, geen letsel) Mishandeling, enig letsel ten gevolge hebbend. Mishandeling met behulp van een slagwapen of door een kopstoot, enig lichamelijk letsel ten gevolge hebbend.
De wettekst van artikel 300 van het Wetboek van Strafrecht luidt als volgt: Lid 1 “Mishandeling wordt gestraft met gevangenisstraf van ten hoogste drie jaren of geldboete van de vierde categorie”.
Mishandeling is het bewust verwonden of pijn doen van een ander, door iemand bijvoorbeeld te slaan of te schoppen. Als je door iemand gekleineerd, geïntimideerd of gepest wordt, kan er sprake zijn van geestelijke mishandeling.
Kindermishandeling gaat niet altijd om zichtbare schade, zoals blauwe plekken of brandwonden. Ook zonder dat je het ziet kan er sprake zijn van een vorm van kindermishandeling. Denk dan aan: schreeuwen, kleineren of bang maken.
Wat veel mensen niet weten is dat enkel het toebrengen van pijn al voldoende is voor een strafbare mishandeling. Ook weten veel mensen niet dat een enkele duw ook een mishandeling kan inhouden als dit pijn of letsel veroorzaakt. Mishandelen bestaat dus niet enkel uit schoppen of slaan en is veel breder dan dat.
30 jaar na de einduitspraak of 30 jaar na het volledig voldoen van de strafbeschikking tenzij de duur van de gevangenisstraf of vrijheidsbenemende maatregel (bijvoorbeeld TBS) langer is dan 20 jaar, dan wordt de termijn van 30 jaar verlengd met 20 jaar (dus verwijdering na 50 jaar).
Openlijke geweldpleging is strafbaar gesteld in de artikelen 141 Wetboek van strafrecht (Sr.). “Zij die openlijk in vereniging geweld plegen tegen personen of goederen, worden gestraft met gevangenisstraf van ten hoogste vier jaren en zes maanden of geldboete van de vierde categorie.
(zware) mishandeling, waarbij iemand een ander pijn en/of (ernstige) verwondingen toebrengt. openlijke geweldpleging, waarbij meerdere personen in het openbaar geweld plegen tegen personen of goederen (denk aan relschoppers), zie ook: misdrijf tegen de openbare orde.
Na de aangifte start de politie een onderzoek. In de aangifte staat zoveel mogelijk over de mishandeling vermeld. Alles wat de politie tijdens zo'n onderzoek doet, bijvoorbeeld een buurtonderzoek, komt op papier.
De levenslange gevangenisstraf is de zwaarste straf die Nederland kent. Alleen mensen die de meest ernstige misdrijven hebben gepleegd krijgen deze straf. Het gaat dan bijvoorbeeld om moord of terrorisme. Levenslang was in Nederland decennia lang ook echt levenslang.
Als we de pleger van het geweld aanhouden, dan gaat hij mee naar het politiebureau. De politie stelt verder onderzoek in naar de omstandigheden van het geweld en eventuele strafbare feiten. De officier van justitie beslist of hij wordt voorgeleid bij de rechter of naar huis mag met een dagvaarding.
Psychische mishandeling (ook wel emotionele - of geestelijke mishandeling genoemd) is het stelselmatig uitschelden, treiteren, vernederen, bedreigen, kleineren, overvragen, isoleren of elk ander gedrag dat een negatieve invloed kan hebben op de emotionele ontwikkeling van een kind.
(Ex-)partnergeweld is iedere vorm van geweld tussen partners of ex-partners. Ook een (constante) geweldsdreiging wordt beschouwd als (ex-) partnergeweld. Hierbij gaat het om alle vormen van geweld; fysiek, emotioneel/psychisch, seksueel, financieel of online, en om stalking.
Om tot een bewezenverklaring te komen, moet er sprake van voldoende wettig en overtuigend bewijs. De eis dat er voldoende wettig bewijs is, houdt in dat er een minimum aan bewijs aanwezig moet zijn in het dossier om een verdachte te kunnen veroordelen.
Als u slachtoffer bent van geweld, moet u altijd aangifte doen. Bel 0900 - 8844 (belkosten). Dan kunt u bespreken welke manier voor u het beste is. Voordat u aangifte doet, vertelt de politie u graag wat uw rechten als slachtoffer zijn.
Als u aangifte doet bij de politie, dan stellen we samen met u de aangifte op. Wij stellen u vragen over het misdrijf en we vertellen wat uw rechten als slachtoffer zijn. Tijdens het aangifte doen of als klacht meldt, legt u een officiële verklaring af.
Een bedreiging is een handeling waarmee iemand of iets door woorden of daden dreigend wordt bejegend. Door iemand te bedreigen wordt hem iets onaangenaams, bijvoorbeeld leed of geweld, in het vooruitzicht gesteld.