Verschil mensensmokkel en mensenhandelBij mensensmokkel kiest de migrant er zelf voor om een overeenkomst te sluiten met de smokkelaar. De migrant weet dan niet of de smokkelaar hem slecht zal behandelen. Bij mensenhandel wordt een persoon gedwongen (seksuele) handelingen te verrichten of gedwongen te werken.
Mensenhandel is onder andere het werven, vervoeren of opnemen en huisvesten van mensen met gebruik van dwang. Het doel van de mensenhandelaar is de uitbuiting van een persoon.
Bij mensenhandel wordt iemand gedwongen om te werken onder onmenselijke omstandigheden, om seks te hebben, te bedelen of te stelen. Arbeidsuitbuiting, seksuele uitbuiting en gedwongen criminaliteit zijn vormen van mensenhandel.
Signalen van seksuele uitbuiting
Iemand is mogelijk slachtoffer van seksuele uitbuiting als de persoon: wordt gedwongen om seks te hebben of seksuele handelingen te verrichten tegen de zin in. wordt gedwongen om seks te hebben tegen betaling, waarbij hij of zij het geld moet afdragen.
Hogere straffen voor mensensmokkelaars
Sinds 1 juli 2016 is de maximum gevangenisstraf voor mensensmokkel verhoogd. Mensensmokkelaars kunnen nu 6 tot 18 jaar gevangenisstraf krijgen.
In artikel 273f Wetboek van Strafrecht is mensenhandel strafbaar gesteld. In dat artikel is ook de Europese Richtlijn mensenhandel verwerkt. Het Openbaar Ministerie heeft regels vastgesteld voor de aanpak van mensenhandel.
'Slachtoffers van mensenhandel zijn niet alleen vrouwen, maar ook mannen', schrijft de organisatie op de website over de situatie hier. 'Het meest voorkomende land van herkomst is Nederland. Andere veel voorkomende landen van herkomst zijn Bulgarije, Roemenië en Nigeria.
Nederland telt naar schatting tussen de 5.000 en 7.500 slachtoffers van mensenhandel per jaar. Vaak zijn deze slachtoffers onzichtbaar. Zij worden onder dwang geworven, vervoerd of in huis genomen. Mensenhandel gaat om mannen, vrouwen en kinderen van allerlei leeftijden.
In Nederland verstaat men onder mensenhandel het werven (voor werk), vervoeren of huisvesten van iemand. Dat gebeurt met gebruik van dwang, geweld, misleiding of door misbruik te maken van een kwetsbare positie, zoals bij kinderen. Dit heeft tot doel iemands inkomsten af te nemen of iemand niet uit te betalen.
De rechter kan voor mensenhandel maximaal 12 jaar gevangenisstraf opleggen.
Slachtoffers van uitbuiting zijn meestal meisjes en vrouwen: 99% van de slachtoffers van seksuele uitbuiting en 58% van de slachtoffers van overige arbeidsuitbuiting. In 17% van de gevallen van gedwongen werk is het slachtoffer een kind; bij seksuele uitbuiting is dit 21%.
Mensenhandel, de uitbuiting en het eraan gekoppeld geweld, heeft ernstige fysieke, psychologische en sociale gevolgen voor de gezondheid van slachtoffers. Bij minderjarige slachtoffers vormen deze gevolgen bovendien een bedreiging voor hun verdere ontwikkeling.
Iedere politie eenheid heeft een Team Migratiecriminaliteit en Mensenhandel. Dit team is erop gericht om daders van mensenhandel op te sporen en aan te pakken. Daarnaast dragen we zorg voor de slachtoffers door nauw samen te werken met onze partners op het gebied van hulpverlening.
We spreken over ondermijning als de bovenwereld zich met de onderwereld vermengd. Denk aan drugshandel- en productie, mensenhandel en uitbuiting, witwassen van crimineel geld, verschillende vormen van fraude en cybercrime.
Lang niet alle slachtoffers zijn in beeld. De Nationaal Rapporteur meldt dat slechts gemiddeld een op de vijf slachtoffers in beeld is bij CoMensha. Volgens betrouwbare schattingen zijn er jaarlijks 5.000 tot 7.500 slachtoffers van mensenhandel in Nederland (Nationaal Rapporteur, 2021).
Een goede aanpak van mensenhandel en uitbuiting valt of staat samen met aandacht voor preventie. Het is daarbij van belang om preventie, signalering, hulp en nazorg op elkaar te laten aansluiten, zowel in beleid als in de praktijk.
In de periode 2018-2019 waren er naar schatting jaarlijks rond de 5.000 vermoedelijke slachtoffers van mensenhandel in Nederland. Dit blijkt uit nieuw onderzoek door de universiteiten van Tilburg en Utrecht in opdracht van het WODC.
Arbeidsuitbuiting is een vorm van mensenhandel. Hierbij moeten mensen onder dwang en/of zeer slechte omstandigheden en arbeidsvoorwaarden werk verrichten. Vermoedt u dat iemand onder dwang moet werken, dan kunt u dit melden bij de Nederlandse Arbeidsinspectie.
De monitor wijst uit dat mensenhandel niet op zichzelf staat, maar vaak verweven is met andere vormen van ondermijnende criminaliteit.Daarnaast lopen slachtofferschap en daderschap in elkaar over.
Omdat het overgrote deel van de slachtoffers van mensenhandel vrouw is, wordt de term “vrouwenhandel” gebruikt. Er is sprake van vrouwenhandel wanneer iemand door middel van (bedreiging met) geweld, misleiding of misbruik van overwicht door derden gedwongen wordt om bijvoorbeeld als prostituee te werken.
Wat doet CoMensha? CoMensha bemiddelt en adviseert bij de eerste opvang, zorg en hulpverlening van (mogelijke) slachtoffers van mensenhandel. Ook verloopt via CoMensha: Aanmelding voor de Categorale Opvang Slachtoffers Mensenhandel (COSM)
Naar schatting zijn er jaarlijks tussen de 5.000 en 7.500 slachtoffers in Nederland. Mensenhandel komt in veel verschillende sectoren voor en blijft vaak verborgen. Slachtoffers worden bedreigd, gechanteerd of schamen zich voor wat er is gebeurd.
Andere factoren die kinderen extra kwetsbaar maken zijn:
Wonen in een grensgebied of op het platteland;Behoren tot een etnische minderheden;Kind zijn van sekswerkers;Humanitaire crises (zoals honger, oorlog of overstromingen).
Poging tot misdrijf is strafbaar, wanneer het voornemen van de dader zich door een begin van uitvoering heeft geopenbaard. Het maximum van de hoofdstraffen op het misdrijf gesteld wordt bij poging met een derde verminderd.