'Longontsteking, een wondje in de voet, een ontsteking van de urinewegen enzovoort, het kan allemaal leiden tot sepsis. Daarbij raken bacteriën in de bloedbanen. Via die bloedbanen komen ze terecht in hart, longen, hersenen ... De organen kunnen beschadigd raken of volledig uitvallen, met de dood als gevolg.
Wanneer patiënten besmet raken met een van de bacteriën kunnen er dodelijke infecties in het bloed of longontstekingen optreden.
Een infectie is een aandoening die wordt veroorzaakt door een micro-organisme, een voor het blote oog onzichtbaar organisme. Zo'n micro-organisme dringt het lichaam binnen, vermenigvuldigt zich en kan een ontstekingsreactie veroorzaken. Micro-organismen kunnen bacteriën, virussen, parasieten of schimmels zijn.
Ontstekingen kunnen ook van binnenuit ontstaan, zoals een slijmbeursontsteking. Dit heet een steriele ontsteking omdat het ontstaat zonder inmenging van buitenaf.
Wereldwijd wordt geschat dat gemiddeld elf miljoen mensen per jaar overlijden aan sepsis. Dat komt neer op een vijfde van alle sterfgevallen wereldwijd." Komt sepsis in Nederland veel voor? "In Nederland krijgen gemiddeld zo'n dertienduizend mensen per jaar te maken met sepsis.
Wat is bloedvergiftiging
Bloedvergiftiging is een ziektebeeld dat wordt veroorzaakt door een infectie. De infectie op zijn beurt wordt veroorzaakt door bacteriën of hun afvalstoffen die giftig zijn (toxinen). De vrij gekomen ziektekiemen vermeerderen zich in de bloedbaan.
Een darminfectie duurt enkele dagen tot enkele maanden. Soms gaat een infectie vanzelf over, maar in andere gevallen is een behandeling nodig, bijvoorbeeld met antibiotica. Een darminfectie kan ook enkele maanden aanhouden, zelfs zonder dat u het doorheeft.
Wanneer je immuunsysteem moet vechten tegen een ontsteking, kunnen je hersencellen beschadigd raken. Een gênant korte aandachtsspanne, geheugenproblemen of zelfs de ziekte van Alzheimer kunnen het gevolg zijn van aangetaste cognitieve functies door een ontsteking.
Hoe groot de kans is dat u overlijdt hangt af van hoe ziek u bent, hoe goed de behandeling werkt bij u en hoe goed uw conditie is. Door sepsis kunnen het hart en bloedvaten minder goed werken, waardoor er minder bloed naar weefsels en organen stroomt. Ze werken hierdoor minder goed.
In ons onderzoek hebben we duidelijk aan kunnen tonen dat de ontstekingsstoffen die horen bij ontstekingsreuma kunnen zorgen voor vermoeidheid. Die stofjes zitten in het bloed en ze zorgen voor een vermindering van signaalstoffen in de hersenen.
Infectieuze micro-organismen kunnen zich onder andere verspreiden door water, voedsel, insectenbeten, handen schudden, niezen en hoesten of seksueel contact. Symptomen verschillen per infectie. Algemene symptomen van een infectie zijn; roodheid, zwelling, warmte en pijn.
Afhankelijk van de ernst van de infectie en de bereikbaarheid van de ontstekingshaard, moeten antibiotica in tabletvorm of via en infuus gegeven worden. Antibiotica maken de bacteriën dood en nemen de klachten weg. Ook parasitaire infecties kan een behandeling met antibiotica volstaan.
Er zijn vijf tekenen, of symptomen, die wijzen op een acute infectie: roodheid, warmte, zwelling, pijn en verminderd functioneren, zoals moeite hebben met het normaal bewegen van het gekwetste lichaamsdeel.
Symptomen van een bacteriële infectie
Bij een bacteriële infectie treden er al snel symptomen op zoals: Misselijkheid. Braken. Bloed, pus of slijm in de ontlasting.
In Nederland is in 2010 een vrouw overleden aan een blaasontsteking, omdat de bacteriën in haar lichaam resistent waren geworden tegen antibiotica.
Stollingsstoornissen a.g.v. een verstoorde bloedstolling tijdens sepsis, kunnen veel gevolgen hebben zoals lokale veranderingen in de bloeddoorstroming, bloedingen en/of stolsels waardoor in de acute fase (in ernstige gevallen) weefsel kan afsterven en bij sommigen later alsnog problemen optreden.
Sepsis is een 'INFECTIE met SOS-signalen'
–signalen dat organen moeite krijgen, zoals toenemende kortademigheid, snelle hartslag, duizeligheid, verwardheid/sufheid.
Sepsis is echter lastig te herkennen. De eerste verschijnselen zijn vaak aspecifiek en buiten het ziekenhuis worden ze regelmatig pas laat onderkend. De huisarts kan wel een zo goed mogelijke inschatting maken door zorgvuldig te kijken naar bewustzijn, tensie, ademhaling, perifere circulatie en diurese.
Ernstige sepsis/septische shock heeft gevolgen voor het hele lichaam. Symptomen kunnen zijn: snelle ademhaling, snelle hartslag, lage bloeddruk, koude rillingen, acuut veranderd bewustzijn, koorts of een te lage lichaamstemperatuur.
Zo kunnen op lange termijn de wanden van de bloedvaten door een chronische ontsteking aangetast raken. Er ontstaat dan een verhoogd risico op hoge bloeddruk en zelfs op een beroerte of hartaanval. Ook de hersencellen kunnen worden aangetast wat de ziekte van Alzheimer tot gevolg kan hebben.
De meeste patiënten hebben geen last van een ontsteking aan de wortelpunt. Zo'n ontsteking gaat echter niet vanzelf over. Klachten treden meestal pas op wanneer uw weerstand afneemt. De klachten kunnen bestaan uit een zeurende pijn, die wordt verergerd door te drukken of te tikken tegen de ontstoken tand of kies.
Ga in de eerste dagen na het ontstaan van de wond naar uw huisarts: als er een of meer tekenen van infectie ontstaan: er komt troebel geelwit vocht (pus) uit de wond. de wondranden worden roder, dikker of warmer of doen meer pijn.
Wanneer bacteriën resistent worden tegen antibiotica, dan moeten sterkere antibiotica worden ingezet om infecties te genezen. Chinese onderzoekers melden dat ze bacteriën hebben gevonden die ook resistent zijn tegen de sterkste antibiotica die er vandaag bestaan, namelijk polymyxinen (1, 2).
Infecties komen op iedere leeftijd voor. Maar oudere mensen zijn vatbaarder voor ernstige infecties (luchtwegen, urinewegen en maag-darmstelsel). De symptomen van infecties zijn bij hen bovendien vaak atypisch. Dat betekent dat een longontsteking bijvoorbeeld zonder koorts en zelfs bijna zonder hoesten kan verlopen.
Infecties die worden veroorzaakt door bacteriën, kunnen worden bestreden met antibiotica. Ze doden de bacteriën of remmen hun groei. Als een antibioticum regelmatig tegen een bacterie wordt gebruikt, kan die bacterie resistent worden.