Het dialect Marokkaans Arabisch wordt gebruikt in mondelinge informele en huiselijke situaties, terwijl het Modern Standaard Arabisch gebruikt wordt om te schrijven en in formele situaties. Elk Arabisch land heeft een eigen dialect met Modern Standaard Arabisch als officiële taal.
De officiële talen zijn Arabisch (Darija) en Berbers (Tamazight). Het standaard Arabisch wordt op de scholen onderwezen en in vrijwel alle schriftelijke en officiële communicatie gebruikt. De meest gesproken taal is een dialect van het Arabisch, het Marokkaans-Arabisch (Darija).
De 22 Arabische landen zijn: Algerije, Bahrein, de Comoren, Djibouti, Egypte, Irak, Jordanië, Koeweit, Libanon, Libië, Marokko, Mauritanië, Oman, Palestina, Qatar, Saoedi-Arabië, Somalië, Soedan, Syrië, Tunesië, Verenigde Arabische Emiraten en Jemen.
De officiële taal van Marokko is het Arabisch.
Turks is de moedertaal.
Daarnaast wordt er in Turkije ook Koerdisch, Arabisch, Armeens en Grieks gesproken. Wereldwijd spreken 150 miljoen mensen de Turkse taal en haar dialecten.
Zeg 'uHibbuka' om 'ik hou van je' tegen een man te zeggen. 'uHibbuka' wordt uitgesproken als 'oo-heh-boo-kah'. Zeg 'ana uHibbuka' om in het openbaar en officieel je liefde tegenover een man te verklaren. 'Ana' wordt uitgesproken als 'ah-nuh' en rijmt op de meisjesnamen 'Hannah' en 'Anna'.
Oemm, ook Umm, Imm of Om (Arabisch: أم; "moeder"), vormt een onderdeel van een Arabische vrouwelijke bijnaam (كنية/koenja) met als betekenis "moeder van". De mannelijke tegenhanger is Aboe (of Abu).
Israëlische wetenschappers zijn erachter gekomen wat er zo moeilijk is aan Arabisch. Mensen gebruiken normaal gesproken twee delen van de hersenen om een taal te leren, maar bij Arabisch is dit zinloos. Volgens wetenschappers van de universiteit van Haifa is alleen het linkergedeelte nodig om Arabisch te leren.
Een Arabier is snel te herkennen als paardenras. Het chique hoofd met de deuk in de neuslijn (officieel snoeksneus genoemd, in het Engels 'dish'), de sierlijke hals, het atletische lichaam en de hoge staart maken een Arabier zelfs voor niet-paardenmensen een bijzonder ras.
Het (standaard) Arabisch is de officiële taal en wordt op scholen onderwezen. Ook wordt in vrijwel alle officiële communicatie Arabisch gebruikt. Echter spreekt het overgrote deel van de bevolking het Marokkaans-Arabisch (Darija) dialect.
Voor een Marokkaan komt de familie vóór werk, vriendschap, relaties en soms zelfs voor het huwelijk. Voor moslims is het een plicht de ouders te gehoorzamen en veel Marokkanen nemen dit heel serieus. Om te kunnen trouwen, bijvoorbeeld, moet de bruidegom (hoe oud hij ook is) eerst zijn ouders om toestemming vragen.
Marokko's twee officiële talen zijn Arabisch en Amazigh, maar vrijwel alle Marokkanen spreken en begrijpen Frans. Het Spaans is wijdverspreid in het noorden en zuiden van Marokko.
Voor de letter ع (ain) wordt bijvoorbeeld een 3 gebruikt, voor ح (ḥa) een 7 en voor ق (qaf) een 9.
liefde in Arabisch. In Arabisch vertaalt liefde naar: حب, حُبّ, عشق . In vertaalde zinnen is liefde minimaal 203 keer gevonden.
jongen (zn): ولد
vrouw (zn): امرأة
Op radiostation FunX sprak Dchar nog door over hshoema. 'Het is eigenlijk zoals het Nederlandse woord 'ongepast'. Het wordt op allerlei verschillende manieren gebruikt. Een voorbeeld is wanneer je met je ouders televisie zit te kijken en dat er dan gezoend wordt op tv.
Een feministisch zelfportret. Bent Bladi (Dochter van mijn land) is een Marokkaanse evergreen.
Turken zijn mensen die een Turkse achtergrond hebben of die voorouders hebben die in Turkije geboren zijn en hun cultuur, moedertaal, etniciteit en/of religie met elkaar gezamenlijk hebben. In ruimere (etnische) zin vallen ook de andere Turkse volkeren uit Eurazië hieronder.
In theorie behoren de Turkse talen tot de Altaïsche talen. Dit is een theorie over een taalgroep waar verschillende talen in Noordoost-Azië toe behoren. Dit is niet gek, aangezien de Turken oorspronkelijk uit deze regio komen. Het Turks zou hierdoor ver verwant zijn van het Koreaans, Japans en Mongools.
Het alfabet dat gebruikt wordt voor de officiële Turkse spelling is afgeleid van het klassiek Latijns alfabet. Het heeft 29 letters.