Het grootste verschil tussen de twee planten is dat echte laurier gebruikt kan worden als kruid in de keuken, terwijl laurierkers maar beter niet gegeten kan worden. Niet alleen de kersen van de laurierkers zijn namelijk giftig, maar ook de bladeren zijn niet gezond om te eten.
Antwoord: Er is niets mis mee om de blaadjes van een laurier (Laurus nobilis) uit eigen tuin in het eten te verwerken. Verwar de laurier niet met planten die er alleen maar op lijken of iets van laurier in hun naam hebben. Aan de onmiskenbare geur van een gekneusd blad herken je de echte.
Een andere populaire haag waar beter niet van gegeten kan worden is de laurierhaag. Dat klinkt misschien wat vreemd, omdat we ook laurierbladeren in ons eten gebruiken, maar dat zijn bladeren van de “echte” laurier (Laurus nobilis), terwijl laurierhagen van de laurierkers (Prunus laurocerasus) zijn.
De gewone Laurier staat er om bekend hard te groeien. Zowel in de breedte als de hoogte groeit de haagplant snel. De Portugese Laurier onderscheidt zich door voornamelijk vlot in de hoogte groeien. De Portugese Laurier kan uiteindelijk 3 meter hoog worden.
De variant laurier 'Rotundifolia' is de meest klassieke en bekendste soort. Verder zijn de laurier 'Caucasica', de laurier 'Etna', de laurier 'Zabeliana', de laurier 'Genolia'®, de laurier 'Otto Luyken', de laurier 'Herbergii' en de laurier 'Novita' de meest gangbare haagplanten.
Een laurierkers die in elke tuin mooi staat is de laurier 'Caucasica'. De rijke, fris geurende bloei van deze haagplant maakt deze lauriersoort bij vrijwel iedereen erg geliefd. Ook deze lauriersoort wordt gekenmerkt door mooie groene bladeren, al zijn ze iets smaller en langer dan die van de andere typen laurierkers.
De vruchten van de laurierkers en de meeste sierkersen zijn echter niet eetbaar voor mensen. Ze zijn wel geschikt voor vogels. Dichte, bossige groenblijver met mooi glanzend blad. Kan worden gesnoeid als haag.
Een van de sterkste soorten van de populaire laurierkers is de 'Novita', voluit Prunus laorocerasus 'Novita'. Deze laurierhaag laat zich in het kort als een verbeterde versie van de bekendere laurier 'Rotundifolia' omschrijven.
De bloemen, die meestal in bessen veranderen, trekken vogels, bijen en vlinders aan. De bessen en bladeren van de Portugese Laurier zijn giftig voor dieren en mensen. Het is dus belangrijk om voorzichtig te zijn als u deze zult gaan kweken.
Laurier Genolia ® (Prunus laurocerasus 'Genolia' ®)
De Prunus laurocerasus 'Genolia', in het Nederlands de laurier Genolia, is een type laurier met een smalle opgaande groei. Hierdoor blijft de haagplant van nature smal en is dan ook zeer geschikt voor het creëren van een smalle laurier haag.
De bessen van de laurierkers zijn weinig giftig. Na de inname van minder dan 5 bessen van deze plant volstaat het om het kind wat water te laten drinken. Na inname van grotere hoeveelheden neem je toch best contact met je huisarts of met het Antigifcentrum (070 245 245). Bladeren en andere plantendelen zijn wel giftig!
Laurier zijn de blaadjes van de altijd groene laurierboom of stuik. Let op, alleen de laurier met een klein blad (laurus nobilis) is geschikt voor gebruik in de keuken. Bladeren van laurierstruiken die in veel tuinen te vinden zijn, zijn niet geschikt voor consumptie. Gedroogde laurier kun je het hele jaar door kopen.
Dat bevers ook laurierschors en –bast lusten, wist ikzelf ook nog niet, maar blijkbaar vindt een bever laurier ook lekker. Een witte merel (foto: Chantal Tijbosch). Op de foto hierboven zie je twee merels waarvan er een wit is.
Laurierblaadjes kan je vers of gedroogd, geheel of versneden gebruiken. In de keuken gebruik je best gedroogde blaadjes, want de verse smaken bitter. Hoe langer de blaadjes meekoken, hoe kruidiger het gerecht wordt.
Laurierthee remt ontstekingen in je lichaam. Het bevat euganol en heeft daardoor een geneeskrachtige werking op gewrichtsontstekingen, zoals jicht en artrose/ artritis. Maar werkt ook heilzaam bij bronchitis, aften en bij tandpijn. Het heeft een positieve invloed op diabetes.
Hoewel de echte laurier en de laurierkers op elkaar lijken, zijn ze niet precies hetzelfde. Het blad van de echte laurier is bijvoorbeeld mat, terwijl de laurierkers glanzende bladeren heeft. Daarnaast hebben de twee planten een verschillende bloei.
Vooral de zaden van de planten zijn erg giftig. Niet zo giftig dat een mens meteen overlijdt als hij er een eet, maar bij meer dan een kleine hoeveelheid kan een bezoek aan de dokter nodig zijn. Vogels hebben hier geen last van.
Natuurlijk zijn er hagen waarvan de onderdelen niet giftig zijn. De gele kornoelje, de krentenboom, de weigela, de meidoorn en de vuurdoorn hebben allemaal eetbare vruchten, al hebben de laatste twee doorns die gemeen scherp kunnen zijn.
De Laurier groeit snel en dicht daarom moet deze gesnoeid worden. Hij kan jaarlijks 20 tot 40 cm groter worden en groeit niet alleen in de hoogte maar wordt ook in de breedte waardoor de haag dicht word.
Wilt u een haagplant die zo gemakkelijk mogelijk is in onderhoud? Dan kiest u beter voor de Portugese laurier. Deze groeit namelijk minder snel en heeft minder onderhoud nodig. Als u geduld heeft dan kunt u overigens wel een erg hoge laurierhaag kweken met de Prunus Lusitanica Angustifolia.
Als boom kan een laurierkers een hoogte van zo'n 14 meter bereiken. Als struik wordt de laurier 6 tot 8 meter hoog. Een Laurier is herkenbaar aan de breed gevormde en gespreide kroon.
Laurier is een lekker kruid dat zelden wordt gegeten omdat het een leerachtige, taaie structuur heeft. Door laurierblaadjes mee te laten koken in een saus geeft het smaak en geneeskracht af. Het is ongevaarlijk om de bladeren op te eten maar het is niet raadzaam; gewoonweg omdat het niet lekker is en moeilijk kauwbaar.
Laurierblad geeft een aromatisch tintje aan met name soepen, stoofpotten, braadgerechten, marinades en sauzen. Maar vergeet de zurige groenten zoals rodekool en zuurkool niet, waarvoor laurier een echte aanrader is. Laat laurier langere tijd meestoven om de kracht ervan te benutten.
Laurier geeft een bittere houtachtige smaak af wanneer je dit in een gerecht verwerkt. Verder is het heel aromatisch en kan snel te sterk uitvallen. Daarom kan je het beste maar één blad toevoegen wanneer je van plan bent een soep of saus te maken.