Het dikke stuk dat van halverwege de filet tot de kop is afgesneden noemen we het haasje of het rugstuk. Dit stuk is ideaal om met of zonder vel te bakken in de pan of in de oven. Het minder dikke deel wordt vaak verkocht als 'filet' en het deel tot aan het puntje van de filet noemen we ook wel het staartstuk.
Kabeljauw wordt meestal gestript (= ontdaan van ingewanden) geleverd en wordt over het algemeen in zijn geheel of in moten verkocht. Vroeger mocht de benaming 'kabeljauw' pas gehanteerd worden als de vis een lengte had van 90 centimeter, wat gelijk was aan drie tegels in de vishal.
Heek, schelvis en wijting bijvoorbeeld zijn duurzame alternatieven voor kabeljauw.
The Sunday Times en Greenpeace sloegen de handen in elkaar voor een grootschalig onderzoek. Schelvis is 30% goedkoper t.o.v. kabeljauw.
Kabeljauw Middel
De kabeljauw wordt niet per stuk afgerekend maar per gewicht. Kabeljauw middel weegt rond de 2 kilo per stuk en kost € 8,00 per kilo !
Echte kibbeling wordt van oudsher van kabeljauw gemaakt. De stukjes worden door een beslag gehaald, gefrituurd en eventueel bestrooid met viskruiden. Kabeljauw is schaarser geworden en daardoor duurder. Daarom wordt in plaats van kabeljauw vaak de goedkopere vissoort Alaska-koolvis gebruik.
Kabeljauw is rijk aan veel verschillende vitamines en mineralen die allemaal een gezonde werking hebben in het lichaam. Zo bevat kabeljauw onder andere vitamine B11 (foliumzuur), vitamine B12, kalium, fosfor en magnesium. Vitamine B11, ook wel foliumzuur genoemd, is nodig voor de aanmaak van rode en witte bloedcellen.
Stevig van structuur, verfijnd van smaak
Kabeljauw, koolvis, tilapia en pangasius zijn de bekendste soorten. De smaak is vrij neutraal, dus je kunt er alle kanten mee op. En deze vissoorten zijn extra gezond als je ze op een 'slanke' manier bereidt.
Pangasius heeft de reputatie een ongezonde vis te zijn die veel zware metalen, bacteriën en antibioticaresten bevat. In 2012 controleerden wij de pangasius in de Belgische winkels onder meer op de aanwezigheid van zware metalen, pesticidenresiduen en sporen van antibiotica, en stelden weinig problemen vast.
Ondanks dat veel mensen de voorkeur hebben voor kabeljauw, het 'zusje' van de koolvis, is er niets mis met de smaak van deze vis. Alleen het visvlees van de kabeljauw is iets witter.
De blauwvintonijn is de duurste vis ter wereld
Dat is niet zozeer vanwege de smaak, maar vooral omdat deze vis zo schaars is. Op een veiling werd voor 300 kilo van deze tonijn ooit 736.000 dollar betaald. Deze vis is populair als ingrediënt voor de sushi.
Maar welke vissen kan je dan nog wel met een gerust hart eten? Wel, met schelvis, heek, tong, Alaska pollak, kabeljauw, koolvis en pladijs zit je goed. En ook mosselen, garnalen, kreeft en sint-jacobsschelpen zijn een goede keuze.
Vissen als schar, poon en wijting komen direct uit onze eigen Noordzee en zijn goedkoop, lekker en goed voor het milieu.
Kabeljauw is op zijn best wanneer hij vanuit de Barentszzee naar de Lofoten trekt. Doordat hij tijdens deze trek minder en ander voedsel eet, wordt het visvlees duidelijk witter, steviger en volgens de meeste mensen ook lekkerder.
Ga voor een stukje verse of diepgevroren vis. Een portie van 120 tot 130 g vis (rauw gewogen) volstaat. Dat komt ongeveer overeen met de grootte van een hand of een vierde van een maaltijdbord.
Gezouten en gedroogde kabeljauw noemen wij ook wel klipvis. Maar het beestje heeft meer namen: stokvis, rotsvis en op z'n Surinaams: bakkeljauw of bakkeljouw.
Qua voedingswaarde is pangasius minder vetrijk dan kabeljauw. Een filet van 100 gram is goed voor ongeveer 76 kcal en 0,7 gram verzadigde vetten. Pangasius is een omstreden vis omdat het veel schadelijke stoffen en antibiotica zou bevatten. Maar de kwekers passen de veiligheidsnormen de laatste jaren strikter toe.
We raden het regelmatig eten van zelfgevangen zoetwatervis uit Nederlandse wateren af. Vooral zoetwatervissen die veel vet bevatten (paling, aal en forel) kunnen verontreinigd zijn met stoffen zoals zware metalen, PCB's, dioxines en PFAS. Deze stoffen kunnen zich ophopen in het vetweefsel van de vissen.
Eten van vis kan gevaarlijk zijn. Vissen kunnen namelijk een hoog gehalte aan dioxines in hun vet hebben opslagen. Dat heeft Tinka Murk, toxicoloog aan de Wageningen Universiteit, zaterdag in het televisieprogramma Kassa gezegd. Het Voedingscentrum adviseert om twee keer per week vis te eten.
We noemen vis 'vet' als het meer dan 5% vet bevat. Denk bij vette vis aan Atlantische zalm, haring, makreel of sardines. Het maakt niet uit of je verse vis gebruikt of vis uit diepvries of blik, behalve bij zalm. Verse zalm is meestal Atlantische zalm, wat een vette soort is.
De soorten die je vers kunt kopen zijn meestal kabeljauw, makreel, schol, garnalen en zalm. Ingevroren zijn vooral schol, kabeljauw, zalm, tilapia en pangasius erg populair. Daarnaast kun je in de supermarkt veel speciaal verwerkte vis kopen.
Wel, met schelvis, heek, tong, Alaska pollak, kabeljauw, koolvis en pladijs zit je goed. En ook mosselen, garnalen, kreeft en sint-jacobsschelpen zijn een goede keuze.
Maar het zijn vooral de gezonde vetzuren die er voor zorgen dat vis zo gezond is. Deze gezonde vetzuren kennen we ook wel onder de term visolie-vetzuren of Omega-3 vetzuren. Ze zijn goed voor hart- en bloedvaten en verlagen het cholesterol.
Zet gebakken kabeljauw regelmatig op tafel:
Kabeljauw is ook gezond: er zit erg veel kalium, selenium, fosfor, molybdeen en jodium in (jodium komt het meest voor in kabeljauw). Jodium is belangrijk voor de schildklierhormonen. Selenium is een belangrijke antioxidant voor het lichaam.
Vette vis bevat speciale onverzadigde vetten, de zogenaamde omega-3 vetzuren. Deze vetten zijn goed voor het cholesterolgehalte en vooral ook voor het hart. Eet daarom 1 keer per week vis. Kies bij voorkeur voor vette vis zoals zalm, sardines, haring of makreel.