Wat is Schotse zalm? Schotse zalm is hetzelfde als Atlantische zalm. Deze kun je het best herkennen aan de aanduiding van de Latijnse naam 'Salmo salar'. Deze soort wordt Schotse zalm genoemd, omdat het nabij Schotland wordt gevangen of gekweekt.
Gekweekte zalm blijkt minder gezond dan de variant die in het wild gevangen wordt. Voorbeelden van gezonde wilde zalm, zijn de sockeye-zalm, de chinookzalm (koningszalm) en de Pacifische cohozalm.
Er is onderzoek gedaan naar de aanwezigheid van PCB's in wilde zalm en gekweekte zalm. In de meeste studies is gevonden dat gekweekte zalm hogere waarden van PCB's, organische pesticiden, dioxines en andere giftige stoffen bevat dan wilde zalm.
Veruit de meeste zalmen die je in de supermarkt vindt, zijn gekweekt, meestal in Noorwegen of Schotland. Zalmen zijn van nature trekdieren. Ze zwemmen soms wel duizenden kilometers vanuit de rivier waar ze geboren zijn naar zee en later weer terug om zich voort te planten.
Deze vette vis, bekend om zijn mooie roze kleur, is niet alleen rijk aan gezonde eiwitten, maar aan omega-3 vetzuren, die goed zijn voor je hart en voor je hersenen. Ook is zalm rijk aan vitamine D, voor sterke botten.
Visvetzuren zijn goed voor je hart en bloedvaten. Daarom is het advies 1 keer per week vis te eten. Bij voorkeur vette vis, zoals makreel, haring, sardines of zalm.
Vette vis zoals haring, makreel, sardines, tonijn, zalm en zeepaling bevat veel omega 3-vetzuren. Dit zijn bijzondere vetzuren die de ontwikkeling van kanker mogelijk kunnen vertragen. Uit studies blijkt ook dat kankerpatiënten die vette vis eten, minder gewichtsverlies hebben.
Eten van vis kan gevaarlijk zijn. Vissen kunnen namelijk een hoog gehalte aan dioxines in hun vet hebben opslagen. Dat heeft Tinka Murk, toxicoloog aan de Wageningen Universiteit, zaterdag in het televisieprogramma Kassa gezegd. Het Voedingscentrum adviseert om twee keer per week vis te eten.
Gekweekte zalm is minder voedzaam
De natuur doet het het beste. Bepaalde wilde zalm soorten bevatten ongeveer 130 calorieën minder dan gekweekte vis. Wilde zalm bevat half minder vet, drie keer meer vitamine A en acht maal meer vitamine D per 100 gram. Gekweekte vis bevat ook 3 keer meer verzadigde vetten.
De zalm wordt gekweekt in Noorwegen en is ASC-gecertificeerd. De keten is gesloten en daardoor transparant, we weten precies wat voor leven de zalm heeft gehad en waar de zalm vandaan komt.
De voornaamste oorzaak: de wereld zit zo'n beetje aan de top van de productie, schijft Quartz. De voorraad wilde zalm is erg beperkt, waardoor twee derde van de geconsumeerde zalm tegenwoordig gekweekt is. En de vraag neemt gestaag toe, vooral uit China.
Welke Zalm kun je gebruiken voor sushi? Benodigdheden voor sushi met zalm Rauwe zalm. Kies erg verse kweekzalm – wilde zalm kan parasieten bevatten en kan dus beter niet rauw gegeten worden. Eventueel kunt u ook voor gerookte zalm kiezen.
Vooral het feit dat gerookte zalm antibiotica, chemische kleurstoffen en over chemicaliën, die ziektes kunnen veroorzaken, beschikt. Welke zalm kan je dan wel eten? De gezondste zalm is de wilde zalm uit Alaska, dit omdat het leeft in één van de schoonste oceanen ter wereld met gezonde voeding.
In principe zijn alle soorten vis goed. Het maakt niet uit hoe de vis verkocht wordt: verse vis, uit de diepvries of in blik. Voor de gezondheid kun je het beste kiezen voor vette vis die niet gepaneerd of gezouten is. Bij zoute vis moet je denken aan haring, gerookte zalm, gerookte paling, stokvis of ansjovis.
De zalmen (Salmonidae) vormen de enige familie binnen de orde Salmoniformes. De familie telt 214 soorten vissen die zalmen, forellen of houtingen worden genoemd.
De huid van zalm is helemaal veilig te eten, het is zelfs erg voedzaam om de huid te eten. Hierin zit namelijk een hogere concentratie eiwitten en omega-3-vetzuren dan in de zalmfilet zelf. Vooral de omega-3-vetzuren in de zalmhuid zijn positief, aangezien veel mensen te weinig van deze vetzuren binnenkrijgen.
Pangasius heeft de reputatie een ongezonde vis te zijn die veel zware metalen, bacteriën en antibioticaresten bevat. In 2012 controleerden wij de pangasius in de Belgische winkels onder meer op de aanwezigheid van zware metalen, pesticidenresiduen en sporen van antibiotica, en stelden weinig problemen vast.
Biologisch gekweekte zalm wordt gezien als topkwaliteit omdat veel van de mogelijke nadelen van andere gekweekte vis hier niet van toepassing zijn: de zalm heeft meer ruimte (de dichtheid is minder dan de helft van reguliere kweek), er worden geen antibiotica of bestrijdingsmiddelen gebruikt, de netten worden niet ...
Kweekzalm wordt meestal in zee gekweekt in drijvende kooien. De voeding bestaat grotendeels uit plantaardige ingrediënten en wat wilde vis. Hierdoor kleurt de zalm grijs in plaats van roze. Om toch mooi roze vlees te krijgen, doen de kwekers kleurstof in hun voer.
Schadelijke stoffen
Het idee dat popcorn kankerverwekkend is, komt door de stoffen die – vooral vroeger – met magnetronpopcorn geassocieerd werden. Zo zaten er chemicaliën, meer specifiek PFC's, in de verpakking ervan. Deze chemicaliën moesten ervoor zorgen dat er geen vetten uit de zakjes lekten.
De rug van de zalm is gewoon zalmfilet toch? Yes, maar dan noemt de Appie het zalmhaas, snijdt het in plakjes en verkoopt het voor €14,99 voor 400 gram. Dames en heren, koop gewoon een hele zalm bij je visboer, ben je goedkoper uit en dan heb je alles van de mooie vis. Ja, ook het zalmhaasje.
Roofvissen zoals zwaardvis, marlijn, snoekbaars, tonijn en haai zijn ook minder veilig. Dat komt doordat roofvissen aan het eind van de voedselketen zitten en andere dioxine houdende vissen eten. Deze vissen bevat vooral veel methylkwik. Tonijn bijvoorbeeld kunt u beter niet meer dan één keer per maand eten.
Dorade, inktvis, paling, poon, rog, blauwvintonijn, wijting en zeewolf zijn voorbeelden van vissen die nooit een goed idee zijn. De redenen kunnen uiteenlopend zijn: overbevissing, habitatvernietiging, vervuilende kweektechnieken, de kweek is niet duurzaam of de vis is met uitsterven bedreigd.
Om maar met de deur in huis te vallen: het is veilig om de huid van zalm op te eten. Net als de zalm zelf bevat ook de huid eiwitten en omega-3-vetzuren. In de huid zitten zelfs meer van deze gezonde stoffen dan in de zalm.