Hartkatheterisatie is een onderzoek, maar in bepaalde gevallen – bijvoorbeeld bij een acuut hartinfarct – gaat het onderzoek onmiddellijk over in een behandeling, het dotteren. Via de katheter worden minuscule instrumenten naar de plaats van de vernauwing geleid, waarbij de draad fungeert als een soort monorail.
- De eerste 2 dagen mag u niet autorijden of fietsen. - Vermijd de eerste 2 tot 3 dagen ook handen schudden, huishoudelijk werk en steunen op de pols. - Ga de eerste 3 dagen niet in bad. Wel mag u vanaf de dag na uw behandeling weer douchen, maar niet te lang en niet te heet.
Hartkatheterisatie is een ingreep waarbij de arts de bloedvaten van het hart in beeld brengt. Dit gebeurt met een dun slangetje, een katheter. Hiermee kan de arts via de bloedvaten bij het hart komen.
Dotteren en het plaatsen van een stent zijn minder-ingrijpende (minimaal-invasieve) ingrepen waarvoor u wellicht minder lang in het ziekenhuis hoeft te blijven.
Tijdens het onderzoek
Een hartkatheterisatie gaat meestal via de pols. De huid wordt hier verdoofd. Daarna brengt de arts een buisje in de polsslagader. Door dit buisje kan hij een slangetje (katheter) inbrengen, die tot bij het hart komt.
Risico's en complicaties van een hartkatheterisatie
Het onderzoek verloopt bijna altijd goed, maar er zijn risico's. De volgende complicaties kunnen optreden: Een bloeding of bloeduitstorting bij de insteekopening in lies of pols (5%). Voorbijgaande hartritmestoornis (1%).
Stentprocedures hebben een voordeel boven alleen dotteren, omdat stents een permanente structurele ondersteuning bieden om te voorkomen dat de kransslagader weer vernauwd raakt (ook wel restenose genoemd), hoewel restenose nog steeds kan optreden.
Herstel. Patiënten blijven meestal een nacht in het ziekenhuis en gaan de dag na de ingreep naar huis. Sommige patiënten gaan zelfs dezelfde dag al naar huis. Hoelang u in het ziekenhuis moet blijven, hangt af van eventuele complicaties tijdens de ingreep en de genezing van de inbrengplaats van de katheter.
Na ongeveer vijf dagen kun je proberen je dagelijkse activiteiten (werk en huishouden) weer voorzichtig op te pakken. Stel zware lichamelijke inspanningen uit tot ongeveer een week nadat je thuis bent gekomen. Overleg met je arts wanneer je bijvoorbeeld weer kan sporten. Niet autorijden en fietsen.
Een hartkatheterisatie duurt gemiddeld een tot anderhalf uur en wordt meestal uitgevoerd tijdens een dagbehandeling. U hoeft over het algemeen niet te worden opgenomen.
De cardioloog doet de hartkatheterisatie met assistentie van twee verpleegkundigen. Tijdens het onderzoek ligt u op een onderzoekstafel. De ingreep (zowel via de pols als de lies) duurt ongeveer een uur.
Soms blijkt tijdens het onderzoek dat het onderzoek via het bloedvat in de pols niet lukt door kramp van het bloedvat of door een lastige bocht in het bloedvat. Dit kan een reden zijn om het onderzoek via de lies te doen. Gebruikt u bloed verdunnende medicijnen van de trombosedienst, dan wordt het onderzoek gestopt.
Het onderzoek is in principe pijnloos. Door het inspuiten van de contrastvloeistof kun je een warm gevoel en een plasdrang voelen, maar dit is van korte duur. Pijn of ongemak tijdens het onderzoek moet je aan de arts of verpleegkundige melden. Ook na het onderzoek herstel je in principe vlot en zonder pijn.
Uw kransslagaders kunnen vernauwd raken als er vetten, kalk, klontertjes van bloedplaatjes vast blijven zitten aan de binnenwand van de aders. Deze vettige laag wordt hard en hierdoor kunnen de kransslagaders dichtslibben. Dat noemen we kransslagadervernauwing.
De medische term voor een kransslagader is coronair arterie. De twee kransslagaders zijn de Linker Coronair Arterie en de Rechter Coronair Arterie, meestal afgekort tot LCA en RCA. Maar in feite zijn er drie hoofdtakken, want de linkerkransslagader splitst zich al snel in tweeën.
De arts verdooft uw lies, en prikt uw slagader aan. Soms gebruikt hij een echoapparaat om de slagader op te zoeken. U blijft voelen dat de arts bezig is met de behandeling in uw lies, maar het is niet pijnlijk.
Hevige of langdurige stress is een risicofactor voor hart- en vaatproblemen, zoals slagaderverkalking, hoge bloeddruk, vaatkramp, hartinfarct en hartritmestoornissen.
Een dotterbehandeling is een behandeling waarbij we met een ballon een vernauwing of afsluiting in uw bloedvat opheffen. Bij het plaatsen van een stent plaatsen we een slangetje met hieraan een stent (een soort metalen gaaswerkje) in de vernauwde ader. De stent houdt het bloedvat open.
Nee, soms is een dotterbehandeling niet mogelijk. Dit kan te maken hebben met de plaats of de vorm van de vernauwingen.
De huidige aanbeveling - twaalf maanden bloedverdunners gebruiken na een stentimplantatie - is voornamelijk gebaseerd op onderzoek met oudere stents.
Het opschuiven en bewegen van de katheters voelt u niet omdat er aan de binnenkant van uw bloedvaten geen gevoelszenuwen zitten. Soms kunt u toch pijn ervaren. Dit komt omdat er soms een soort kramp ontstaat in de bloedvaten. Afbeelding 4: Het inbrengen van de katheter via de lies of via de arm.
Toch is er altijd een risico op complicaties tijdens en na het dotteren: Hartritmestoornissen. Overgevoeligheidsreactie op de contrastvloeistof. Hartinfarct of herseninfarct doordat een deel van de vernauwing losschiet.
U wordt voor een dotterbehandeling in principe een dag, tot twee dagen opgenomen. De eigenlijke behandeling duurt ongeveer een uur tot anderhalf uur. Voor de cardioloog met dotteren kan beginnen, maakt hij eerst een aantal beelden van de kransslagader waarin de vernauwing zit.
Inbrengen van de katheter
Houd met één hand je penis omhoog om de kromming van de urinebuis te verminderen. Breng met je andere hand voorzichtig de katheter in de plasbuis tot deze de blaas bereikt en de urine begint te stromen. Ervaar je weerstand bij het inbrengen? Breng dan je penis iets naar beneden.