Inktvis is eigenlijk een soortnaam en niet de naam voor één dier. Ook al is een octopus een inktvis, ze zijn niet helemaal hetzelfde. Een octopus heeft bijvoorbeeld maar 8 tentakels, terwijl alle andere inktvissen er 10 hebben. De twee extra tentakels zijn langer dan de andere 8.
Octopus heeft de sterkste smaak. Inktvis en Zeekatten hebben tien tentakels.
In Japan en Korea eet men octopus ook wel kort gegrild, maar in de rest van de wereld eet men octopus meestal lang gestoofd tot het zoet en mals is.
De inktvis heeft in zijn lijf een speciale inktzak waarin inkt wordt gemaakt. De inktzak bestaat uit twee delen: het kliergedeelte en het reservoir. In het kliergedeelte wordt de donkere kleurstof melanine geproduceerd. In het reservoir wordt de inkt gevormd doordat de melanine daar gemengd wordt met slijm.
Wanneer de octopus in een gevaarlijke situatie belandt kan hij drie dingen doen. Hij kan een inktwolk creëren door inkt uit zijn inktzak te schieten, hij kan zichzelf camoufleren en hij kan zijn armen amputeren.
Dodelijk. De blauwgeringde octopus is amper enkele centimeters groot, maar één beet van het dier bevat in theorie genoeg gif om 26 mensen te doden. Bovendien bestaat er geen tegengif. De inktvis laat meestal alleen zijn mooie blauwe ringen zien als hij zich bedreigd voelt en op het punt staat om zijn gif te gebruiken.
In Nieuw-Zeeland is de grootste reuzeninktvis (Mesonychoteuthis hamiltoni) ooit gevangen. Het beest weegt 450 kilo en werd opgevist in de Antarctische wateren. De ogen zijn volgens de vissers zo groot als borden en de haken op de tentakels zouden zo scherp zijn als scheermessen.
Inktvissen zijn niet altijd giftig, hun inkt is vooral erg vervelend. Pas dus maar goed op als je een achtpotig dier in de oceaan ziet zwemmen!
Inktvis in zijn inkt, een heel lekker gerecht, makkelijk te maken. Inktvis in zijn inkt is een traditioneel Baskisch recept, we kunnen dit gerecht in veel bars vinden, als tapas of als voorgerecht.
Zo blijkt dat sommige inktvissen over meer dan 500 miljoen (!) neuronen beschikken. Ter vergelijking, een rat heeft er 200 miljoen en een normaal weekdier zo'n 20.000. Het betekent dat de hersenen van koppotigen die van muizen, ratten en zelfs honden naderen.
De inktvis opzetten met 1 kopje olie, 2 glazen droge rode wijn, laurier en peper. Op een laag pitje laten koken (af en toe controleren of er nog vloeistof in de pan zit, zonodig toevoegen) tot inktvis gaar is (ongeveer 1 uur). Hierna in stukjes snijden.
Inktvisinkt en zwarte pasta hebben een licht zilte smaak. De inkt is afkomstig van de inktvis en hierdoor heeft de inkt een licht zilte smaak.
In het midden van de octopus is een bol te zien die lijkt op een oog, verwijder dit harde deel van de octopus. Snijd vervolgens de tentakels los. Verwijder de huid van de tentakels zodat het vlees overblijft. Verwijder als laatste ook de huid van de mantel.
De zachtzinnigste en minst bewerkelijke manier is de inktvis een nacht in de vriezer leggen. Op deze manier worden de eiwitten ook afgebroken én wordt het vlees malser. In een marinade wordt octopus ook mals. In dit geval breekt het zuur – citroensap of azijn – in de marinade de eiwitten af.
Belangrijk is wel dat je ze van tevoren goed schoonmaakt, of dit laat doen. Verwerk de inktvis bijvoorbeeld door hartige Koreaanse pannenkoekjes of een prachtige pan paella. Frituur ze als calamaris en serveer met aïoli en citroen. Of: grill ze in hun geheel (al dan niet gevuld).
Vaak worden ook de poten van de pijlinktvissen gefrituurd en dit wordt karaage genoemd. Let er wel op dat die 'tentakels' eigenlijk de 'poten' zijn. Met andere woorden, van pijlinktvissen eet men zowel het lichaam als de poten op! Smakelijk!
Inkt wordt gemaakt van een kleurpoeder en een bindmiddel. Het bindmiddel kan van alles zijn, een soort olie, water of acryl. Vroeger werd dit met de hand gemaakt en was inkt ook erg duur. Tegenwoordig wordt inkt vooral in de fabriek gemaakt.
Het voedsel bestaat voornamelijk uit vis, krabben, kreeften en weekdieren die ze met de zuignappen op hun grijparmen vangen. Octopussen, inktvissen met acht armen, hebben een sterk ontwikkeld zenuwstelsel en worden algemeen beschouwd als de meest intelligente van de ongewervelde dieren.
Alle octopussen zijn giftig, maar alleen die van het geslacht blauwgeringde octopussen zijn dodelijk voor mensen. In veel landen rond de Middellandse Zee, zoals Spanje, Italië en Griekenland, geldt de octopus ('pulpo') als delicatesse. Het vlees is echter te taai om te eten.
Vijanden van de octopus zijn dolfijnen, moeralen, zeepalingen en haaien. Als de octopus kan vluchten dan schiet hij snel weg met behulp van een felle wateruitstoot. Ook kan hij door kleine openingen heen om zo zijn vijanden achter te laten.
Hun 'kop' bevat ontzettend grote hersenen en een ingewikkeld zenuwstelsel dat net zoveel zenuwcellen bevat als dat van een hond. Bij ons is dat stelsel gebundeld in onze hersenen, maar bij octopussen zijn de 500 miljoen zenuwcellen verspreid over het hele lichaam.
De inktvissen van het geslacht Histioteuthis heeft één groot uitpuilend oog en een kleiner oog van normale grootte. Vermoedelijk gebruikt het dier het grote oog om de silhouetten van prooien in het licht boven zich te onderscheiden. Het kleine oog dient om lichtgevende organismen in de diepte te zien.
Ogen zo groot als schoteltjes? Niet voor de reuzeninktvis en de kolossale inktvis. Zij hebben ogen zo groot als voetballen. Het zijn de grootste ogen die er in het dierenrijk te vinden zijn.
Het zijn meesters in het ontsnappen en de slimste octopussoort is ongeveer zo slim als een aapachtige of papegaai. Of neem bijvoorbeeld de zeekat (sepia) die pigmentcellen in zijn huid heeft, waarmee hij van kleur kan veranderen en zijn uiterlijk aan de omgeving aan kan passen.