Krekels Krekeltjes kunnen wel goed zingen, maar duidelijk minder goed springen dan sprinkhanen. Ze hebben kleinere springpoten. De meeste krekels zijn in z'n geheel ook kleiner dan sprinkhanen en hun lichaam ziet er afgeplatter uit. Bovendien zijn ze nooit groen, maar meestal bruin gekleurd.
Ze kunnen flink bijten, indien vastnemen niet noodzakelijk is moet het vermeden worden. Neem ze eventueel bij het halsschild terwijl de beide achterpoten tegelijkertijd tegen lichaam worden gedrukt.
Kunnen krekels bijten? De overeenkomst tussen sprinkhanen en krekels is dat de meeste soorten ongevaarlijk zijn. Toch kunnen sommige krekels bijten en gif in de wond spugen. Vooral de grote krekels kunnen best wel eens aanvallen.
In België komen zo'n 45 soorten sprinkhanen voor. Ze behoren tot vijf verschillende families: de sabelsprinkhanen, de krekels, de veenmollen, de doornsprinkhanen en de veldsprinkhanen. Hieronder bespreken we van elke familie een of enkele vertegenwoordigers.
De meeste krekels hebben een cilindrisch lichaam, een ronde kop en lange antennen. Achter het hoofd bevindt zich een glad, robuust halsschild. De buik eindigt in een paar lange cerci; vrouwtjes hebben daartussen een lange legboor.
Krekels maken geluid door de vleugels snel over elkaar te wrijven. Ze gebruiken de geluiden om andere krekels te vertellen wie ze zijn en wat ze willen. Geluid is een communicatiemiddel. De vleugels zijn zo gebouwd, dat ze als muziekinstrument kunnen werken.
Krekels kunnen niet tegen kou
Dat doen ze met hun vleugels, die ze razendsnel tegen elkaar aan bewegen. Hoe warmer het is, hoe sneller zij de vleugels bewegen en hoe harder het geluid is dat ze produceren. Maar naar mate het kouder wordt, is de kans groter dat de krekel zich ook binnen gaat schuilhouden.
Krekels zijn koudbloedig en nemen de temperatuur aan van de omgeving. Als de temperatuur stijgt, dan tjirpen ze dus sneller en ze tjirpen langzamer als de temperatuur daalt.
De Sprinkhaan staat voor astraal reizen, stapt over obstakels heen en maakt nieuwe stappen vooruit. Ook bezit de sprinkhaan het vermogen om snel van carrière te veranderen.
Ruim 1.900 insectensoorten worden wereldwijd gegeten, waaronder sprinkhanen, krekels, rupsen, kevers, kakkerlakken, mieren, bijen, wespen, termieten, vlinders en motten. De volwassen insecten zijn eetbaar, maar ook de larven of de poppen. Ze bevatten vergelijkbare voedingstoffen als vlees.
Stille krekels vermijden de vliegen, maar slagen er toch nog in om vrouwtjes te vinden door zich dicht te positioneren bij soortgenoten die wel geluid maken. Tot nu toe ging men ervan uit dat deze krekels één keer hun geluid verloren en vervolgens naar andere eilanden migreerden.
Het zijn alleseters, met een voorkeur voor zacht plantaardig en dierlijk voedsel. Zoals fruit, groenten, brood, vlees, etensresten, maar ook insecten (inclusief kannibalisme) en uitscheidingen van mens en dier. Ze kunnen 10-20 dagen overleven zonder voedsel.
Het is een warmteminnende en bodembewonende soort die niet veel klimt en holletjes graaft onder graspollen of plantenwortels. Hierin wordt geschuild bij slecht weer of bij verstoring. Tegen het begin van de winter wordt het holletje afgesloten om te overwinteren.
De meeste sprinkhanen zijn niet gevaarlijk, maar sommige soorten zijn giftig of hebben grote kaken waarmee ze kunnen bijten. Een bekende sprinkhaan is de wrattenbijter, deze werd vroeger gebruikt om wratten door te bijten bij mensen.
Peper en knoflook zijn natuurlijke insect werende middelen. Ze bestrijden kevers, sprinkhanen en naaktslakken en houden ook grotere dieren zoals konijnen op een afstand. Wat heb je nodig? Meng de knoflook en het chilipoeder in het hete water en laat het mengsel een nacht trekken.
Sprinkhanen en krekels zijn zelf ook voedsel. Veel diersoorten eten ze. Vogels bijvoorbeeld, maar ook kikkers en kameleons, zoals je op de foto's kunt zien. Ze vangen ze met hun lange tongen zo uit de lucht of van plantenstengels af.
De huiskrekel is lichtschuw en komt vooral voor bij warmtebronnen, op afvalstortplaatsen en in gebouwen op donkere plekken zoals achter radiatoren en ovens, in kieren en leidingen. Huiskrekels eten vooral plantaardig en dierlijk voedsel. Ze kunnen tot 20 dagen zonder voedsel.
Sprinkhanen kunnen echter de mens ook tot nut zijn. Zo zouden sprinkhanen samen met andere insecten wellicht als oplossing kunnen dienen voor het wereldvoedselprobleem. Het eten van insecten is voor tachtig procent van de wereldbevolking heel normaal. Alleen in Europa en Noord-Amerika is men hier niet aan gewend.
De grote groene sabelsprinkhaan is één van de grootste Nederlandse insekten. Met de lange vleugels kunnen de dieren goed vliegen, hoewel dit weinig wordt waargenomen. Ze eten zowel plantaardig als dierlijk voedsel.
Tel het aantal tjirpen dat een krekel in 14 seconden maakt. Tel daar 8 seconden bij op. Vermenigvuldig die uitkomst met 5 en deel dan door 9.
“De sprinkhaan houdt zich het liefst schuil in struiken, bomen of dicht opeengepakte grassen”, zegt Lambrechts. Natuurpunt voorspelt dat we in de toekomst steeds vaker échte krekels zullen horen.
Plaats de krekelvallen op de plekken waar veel krekels zitten, zoals muren, ramen of deuropeningen. Hoe dichter deze vallen bij warme en vochtige plekken worden gezet, hoe groter de kans is dat ze de krekels zullen vangen. Gebruik insectenspray. De meeste insectensprays werken goed tegen krekels.
Zo stoten ze minder broeikasgassen uit dan vee en hebben ze ook veel minder voedsel en water nodig. Tegelijkertijd bevatten ze wel hoogwaardige eiwitten, vitamines en aminozuren. Én ze lijken dus goed te zijn voor je darmen.
Hoe kan je de huiskrekel herkennen? De huiskrekel is slank gebouwd en middelgroot; 1,3 tot 2 centimeter bij mannetjes en 1,4 tot 2 centimeter bij vrouwtjes. Het diertje heeft een lichtbruine kleur en zwarte vlekken op zijn kop en halsschild.