De puntkomma is een iets sterkere scheiding dan een komma, en een iets zwakkere scheiding dan een punt. Als u aarzelt tussen een punt en een komma, zet u ze beide: puntkomma.
Een puntkomma staat – net als een punt – in principe tussen twee complete zinnen. Bij een komma geldt dat principe niet, maar een komma kán wel tussen twee zelfstandige zinnen voorkomen, en wel als er een heel nauw verband is: (10) We hebben een mooie zomer gehad, dat staat buiten kijf.
De puntkomma houdt het midden tussen de komma en de punt. Net als de punt sluit de puntkomma een zin af, maar tegelijkertijd maakt ze duidelijk dat er een nauwe band is met de volgende zin. De directeur gaf toelichting bij de nieuwe maatregelen; het personeel kon vragen stellen.
Een puntkomma gebruik je tussen twee hoofdzinnen en bij opsommingen. Hiermee geef je aan dat de twee losse zinnen met elkaar verbonden zijn. Het was een zenuwslopende scriptieverdediging; de student was zeer gespannen.De professor was niet blij met de opkomst; er waren maar drie studenten komen opdagen.
Elk onderdeel begint met een kleine letter. Na de leden van de opsomming staan doorgaans puntkomma's en na het laatste lid een punt. Als de opsomming bestaat uit erg korte delen, kunnen in plaats van puntkomma's ook komma's gebruikt worden, of kunnen alle leestekens achterwege blijven.
puntkomma. zelfstandig naamwoord. puntkomma ˈsem-i-ˌkō-lən. : een leesteken dat kan worden gebruikt om delen van een zin te scheiden die duidelijker gescheiden moeten worden dan met een komma, om hoofdzinnen te scheiden waar geen voegwoord tussen staat, en om zinsdelen en zinnen te scheiden die komma's bevatten.
Gebruik komma's na inleidende a) zinnen, b) zinnen of c) woorden die voor de hoofdzin komen . Bijvoorbeeld: In the beginning, there was light. Gebruik een paar komma's in het midden van een zin om zinnen, zinnen en woorden af te bakenen die niet essentieel zijn voor de betekenis van de zin.
Wanneer moet je een komma gebruiken? Met komma's geef je aan waar de lezer een pauze moet 'lezen'. Plaats dus een komma als er bij het voorlezen (hardop of 'in je hoofd') een duidelijke pauze hoorbaar is. Komma's moeten een lezer helpen de pauzes te leggen waar de schrijver ze ook bedoelde te leggen.
Meestal komt er geen komma voor de nevenschikkende voegwoorden en en of. Hij eet graag cornflakes, havermoutpap, boterhammen en spiegeleieren.
Een puntkomma of een kommapunt is een leesteken dat bestaat uit een punt en een komma onder elkaar.
Een vlinder-tattoo kan een manier zijn om een belangrijke levensverandering of persoonlijke groei te markeren. Vlinders worden vaak geassocieerd met vrijheid en een zorgeloos leven. Hun delicate vleugels en gracieuze beweging door de lucht symboliseren een gevoel van lichtheid en vrijheid.
Het hart, een universeel symbool van liefde, mededogen en leven, doordrenkt de puntkomma met een boodschap van liefde – zowel eigenliefde als liefde voor anderen. De puntkomma-hart-tatoeage kan persoonlijke worstelingen met mentale gezondheid vertegenwoordigen, solidariteit met degenen die worstelen, of een gedenkteken voor dierbaren die zijn verloren aan een psychische aandoening .
De em dash kan worden gebruikt als gedachtestreepje ter vervanging van een ander leesteken (zoals een komma of puntkomma) of om een bereik aan te geven van bijvoorbeeld: Tijd.
Komma's en andere leestekens in samengestelde zinnen
Bij het maken van samengestelde zinnen moet u rekening houden met twee regels voor leestekens: 1. Plaats een komma vóór het nevenschikkende voegwoord . 2. Als u geen nevenschikkende voegwoord gebruikt, plaatst u een puntkomma tussen de zinnen.
De komma is een leesteken dat we gebruiken om een pauze in een zin aan te geven en de structuur van een zin te verduidelijken. De komma wordt in verschillende contexten gebruikt, bijvoorbeeld in opsommingen en vóór uitbreidende betrekkelijke bijzinnen.
Welke zin is beter: 'Fien is jarig, dus we vieren feest' of 'Fien is jarig, dus vieren we feest'? ! Beide zinnen zijn juist. Er is alleen een verschil in woordsoort: in de eerste zin is dus een voegwoord, in de tweede een bijwoord.
Eindantwoord: Het beste advies voor het gebruik van komma's is om ze te gebruiken om uw ideeën duidelijk over te brengen . Dit houdt doorgaans in dat u komma's gebruikt om reekselementen te scheiden, inleidende items af te sluiten en vóór coördinerende voegwoorden tussen onafhankelijke clausules.
Komma's gebruik je om een tekst beter leesbaar te maken. Een komma staat voor een rustpunt in de zin. Je plaatst meestal een komma als je een pauze hoort in een zin als je deze hardop voorleest. In sommige gevallen moet je altijd een komma gebruiken, en in andere gevallen juist niet.
De zin waarin een niet-beperkende bijzin correct wordt gebruikt, is: " Haar (oudste zus) Mallory heeft een prachtige zangstem." Een niet-beperkende bijzin is een type afhankelijke bijzin die extra informatie aan een zin toevoegt, maar niet noodzakelijk is om de zin nog steeds logisch te laten zijn.
Een bijzin in een bijzin hoort tussen twee komma's. Een beknopte bijzin hoort ook tussen twee komma's. Als de zin erg lang is komt tussen een beknopte bijzin en een hoofdzin een komma. Dit is ook het geval als het werkwoord uit de bijzin naast de persoonsvorm van de hoofdzin komt te staan.
Leestekens zijn tekens die een tekst makkelijker leesbaar maken. Voorbeelden zijn de punt, de komma, de dubbele punt, het vraagteken en het uitroepteken. Als je de leestekens (en hoofdletters) in het bovenstaande voorbeeld plaatst, ziet de tekst er zo uit: Bas was op vakantie in Oostenrijk.
De puntkomma is een iets sterkere scheiding dan een komma, en een iets zwakkere scheiding dan een punt. Als u aarzelt tussen een punt en een komma, zet u ze beide: puntkomma.
Je plaatst een zinseindeteken, zoals een punt, uitroepteken of vraagteken, bij een citaat tussen aanhalingstekens binnen de aanhalingstekens. Takahashi (2019) gaf het volgende aan: “Al het onderzoek dat tot dusver is uitgevoerd, is revolutionair voor de medische wereld.”
Een puntkomma tattoo is een tatoeage van een puntkomma interpunctie op het lichaam. De achterliggende gedachte van de puntkomma of semicolon te laten zetten is dat het staat voor een pauze in het leven, maar niet voor een einde.