Een komeet bestaat uit bevroren gassen en gesteente. Als een komeet in zijn baan de zon nadert wordt het ijs gasvormig, en ontstaat een lichtgevende staart. Eigenlijk zijn het twee staarten: een witte van steengruis en een blauwe van gas. Een meteoor wordt ook wel 'vallende ster' genoemd, maar het is geen ster.
Een komeet herken je aan zijn witte staart van stof en gas. Een meteoor kan afkomstig zijn uit een komeet en wordt pas zichtbaar als hij door de dampkring suist: een vallende ster.
In wezen is een meteoriet puin uit de ruimte. Kometen zijn kleine hemellichamen die in vaak erg elliptische banen rond een ster draaien en uit ijs, gas en stof bestaan. Een meteoroïde is een stofdeeltje, stukje steen of een stukje ijs dat door de ruimte zweeft.
Kometen zijn relatief kleine hemellichamen die in een vaak langgerekte elliptische baan rond een ster draaien en uit ijs, gas en stof bestaan ("vuile sneeuwballen").
Een komeet ziet er uit als een wazige ster met een veeg van licht eraan, die de staart wordt genoemd. Je ziet hem heel langzaam bewegen tussen de andere sterren. Elke dag een beetje verder. Een komeet is dus ook niet hetzelfde als een vallende ster.
Volgens dokter Amito duurt het nog wel 100 miljoen jaar voordat er een een meteoriet op aarde in kan slaan. Geen reden tot paniek! Maar als er een meoriet op aarde in zou slaan hebben we wel een probleem. Door de inslag zou er veel stof in de lucht komen waardoor de zon ons niet kan opwarmen en het heel koud wordt.
Een komeet is op zo'n moment vaak alleen in de ochtend- of avondschemering zichtbaar, wanneer het niet helemaal donker is. Ook een helder object kan bij sterke schemering onzichtbaar zijn. Daarnaast is een komeet een wazig object aan de hemel, in tegenstelling tot bijvoorbeeld een ster.
Wanneer de ijsbal bij de zon of een andere ster in de buurt komt, warmt 'ie op. Het ijs in de komeet sublimeert (verdampt) en haast zich weg van het oppervlak. Daarbij voert het lichte stof- en puindeeltjes met zich mee. Zo ontstaat een voor kometen zo kenmerkende stofstaart en coma (stoffige atmosfeer).
Als een komeet ver van de zon staat, bestaat hij alleen maar uit een kern. Die kern is maar erg klein. De middellijn ervan ligt tussen 1 en 100 kilometer. De massa is ongeveer honderd tot duizend miljard (dat is 1 biljoen!)
Een meteoriet met een doorsnede van zo'n tien kilometer kwam in zee voor de kust van het huidige Mexico terecht in de buurt van het plaatsje Chicxulub en zorgde voor een massa-uitsterving, die het einde betekende van meer dan 75 procent van de soorten op aarde.
Een ster is een bolvormig hemellichaam bestaande uit lichtgevend plasma met daarin voornamelijk (ongeveer 72% van de massa) waterstof en daarnaast ongeveer 26% helium. In sterren is de druk en temperatuur van de inwendige gasconcentratie zo hoog dat er kernfusiereacties plaatsvinden.
Kometen zijn kleine hemellichamen die in elliptische banen rond de zon draaien en bestaan uit ijs, gas en stof. We zeggen ook wel eens dat het vuile sneeuwballen zijn. Kometen zijn meestal niet met het blote oog te zien.
Dan is het komende nacht het moment om te kijken. Tussen 03.00 en 04.00 bereikt de meteorenzwerm Perseïden namelijk zijn hoogtepunt. In dat uur zijn er zo'n tien vallende sterren te zien. Ieder jaar bereikt de meteorenzwerm op hetzelfde moment het hoogtepunt.
Een meteoor of vallende ster is een meteoroïde op ca. 100 km hoogte die met een enorme snelheid (tot tientallen kilometers per seconde) in de atmosfeer van de Aarde terechtkomt. Soms heeft men het over het stofdeeltje maar een meteoor verwijst naar de lichtflits die wordt veroorzaakt door een meteoroïde.
De oudst bekende meteoriet heeft een ouderdom van 4,56 miljard jaar. De meeste meteorieten van asteroïdale herkomst hebben een ouderdom rond 4,5 miljard jaar. Meteorieten van de maan en Mars zijn vaak jonger (enkele miljoenen jaren).
In het donker kun je soms vallende sterren aan de hemel zien. Dan mag je een wens doen, maar je kunt er ook een op je hoofd krijgen.
Een meteoriet is een soort puin uit de ruimte en ooit onderdeel van een meteoroïde. Dat is een stuk steen of ijs dat door de ruimte zweeft, soms zelfs een stofdeeltje. Het kan van een komeet zijn afgebroken of gewoon een overblijfsel zijn van het ontstaan van het zonnestelsel.
Meteorieten op aarde
Volgens wetenschappers kan het echter vaker voorkomen. Gemiddeld zou het eens in de drie á vier jaar kunnen gebeuren dat een meteoriet op aarde landt. De meeste meteorieten zijn afkomstig uit een baan rondom Mars of Jupiter, maar ze kunnen ook vanaf de maan komen.
Dat is de Oortwolk, die vele triljoenen kometen bevat en die zich op tienduizenden astronomische eenheden van de zon bevindt (1 AE is de gemiddelde afstand van de aarde tot de zon, ongeveer 150 miljoen kilometer).
Daardoor treffen we in de coma nooit meer dan één stofdeeltje per cm³ aan. Bij elke passage langst de zon verliest een komeet 0,1 tot 1 % van haar massa. Het meest opvallende onderdeel van de komeet is zijn staart (vandaar ook de volkse naam "staartster"). Kometen hebben meestal twee staarten.
Al sinds de oudheid is duidelijk dat er planeten bestaan. In 1543 ontdekt Copernicus dat de zon het middelpunt is, in plaats van de aarde. Na een nieuwe definitie voor planeten uit 2006 is Pluto gedegradeerd tot dwergplaneet. Ons zonnestelsel kent nu acht planeten, in plaats van negen.
De meteorenzwerm Perseïden bereikt op zaterdag 13 augustus 2022, rond 8 uur, zijn maximum. De meteoren van de Perseïden zijn helder en snel en hebben nalichtende sporen. Wanneer de radiant in het zenit zou staan, zouden er van deze zwerm naar verwachting gemiddeld zo'n 85 meteoren per uur vallen.
Met moderne telescopen zijn voorbij de baan van Neptunus honderden ijsvoorwerpen ontdekt. Dat gebied heet de Kuipergordel. De gordel is genoemd naar de Nederlandse astronoom Gerard Kuiper. In 1951 kwam hij met het idee dat sommige kometen misschien uit dat gebied komen.
De temperatuur op Mars is veel lager dan op aarde omdat de planeet verder van de zon staat en omdat de atmosfeer te ijl is om warmte vast te houden. Slechts in de zomer kan aan de evenaar de temperatuur net boven nul uitkomen. Er is water op Mars in de vorm van permafrost en ijs.