Het ECG-apparaat registreert het hartritme terwijl het echo-apparaat afbeeldingen van het hart maakt. Een echo duurt 30 minuten tot een uur.
Voor een echo van het hart maken we gebruik van geluidstrillingen. De echo-laborant kijkt vanaf de buitenkant naar de functie van het hart en de hartkleppen. Ook kan hij zien of er ontstekingen in het hart zijn.
We doen dit onderzoek als we meer te weten willen komen over de oorzaak van uw hartklachten. Met een hartecho kunnen we uw hart zien. We zien hoe de hartspieren en hartkleppen werken, de pompfunctie van het hart en hoe het bloed door het hart stroomt.
Een echo van het hart kan op twee manieren gemaakt worden: via de buitenkant op de borstkas of via de slokdarm. Via de borstkas is niet pijnlijk en wordt vaak naast het hartfilmpje (ECG) als eerste cardiologisch onderzoek gedaan.
Het hele onderzoek duurt ongeveer 20 tot 40 minuten.
Echocardiografie is breed inzetbaar als onderzoek bij verschillende aandoeningen: hartinfarct. angina pectoris. hartfalen.
Bij echografie brengen we weefsels en organen in beeld met behulp van geluidsgolven. Tijdens het maken van de echo zet de radioloog de echokop (transducer) op uw lichaam. Deze transducer zendt (onschadelijke) geluidsgolven uit, die door de organen in uw lichaam worden teruggekaatst.
De hartkleppen komen bij een echo van het hart vrij goed in beeld. De dokter kijkt of er calcium aanwezig is (zichtbaar als een extra witte vlek) en hoe de klep beweegt, of deze zich volledig opent en sluit. De bloedstroom door de hartkleppen en eventuele turbulentie wordt zichtbaar gemaakt met het Doppler-effect.
Bij hartruis ontstaan golfjes of wervelingen, die zijn te horen met een stethoscoop. Meestal is een hartruisje onschuldig. Er is dan niets aan de hand met het hart. Het geruis ontstaat door het krachtige en snelle stromen van het bloed in het hart en de grote bloedvaten rond het hart.
Wat is een stressecho? Tijdens dit echo-onderzoek geven wij een bepaalde medicijn ( Dobutamine) in de bloedbaan via een infuusnaaldje. Terwijl je rustig op de onderzoekstafel ligt gaat je hart sneller kloppen zoals het dat ook doet als je je inspant. Daarom noemen we het een stressecho.
Het maken van een ECG duurt enkele minuten en doet geen pijn. Er worden 10 gel-stickers met elektroden op uw lichaam geplakt, 2 stickers op de polsen, 2 stickers op de enkels en 6 stickers op de borst.De elektroden zijn aangesloten op het ECG-apparaat.
Met een echografie zien we weefsels en organen in beelden op een monitor. We doen dit onderzoek om te kijken of iemand een bepaalde aandoening heeft, zoals een abces, een verwijd bloedvat, een bloeding, een goed- of kwaadaardige tumoren, een gal- en niersteen en een ontsteking.
Echo onderbuik of echo nieren/blaas
U mag eten en drinken zoals u gewend bent. Om het onderzoek goed te kunnen uitvoeren moet de blaas helemaal vol zijn. Daarom moet u vóór het onderzoek extra drinken. Hieronder leest u hoeveel.
De 20-weken echo is een redelijk betrouwbare methode om ernstige aangeboren afwijkingen te ontdekken. Kies je ervoor om deze echo te laten doen, houdt er dan rekening mee dat ook andere afwijkingen kunnen worden gezien. De echo brengt geen risico's met zich mee.
Zo was een harslag in rust tussen 51 en 80 slagen per minuut gelinkt met een 40 tot 50 procent hoger risico op een vroege dood, in vergelijking met degene met een hartslag onder de 50 slagen.
In het geval van ernstige hartklepinsufficiëntie moet u denken aan de volgende klachten: Kortademigheid, met name na inspanning of in liggende houding. Gevoel van zwakte en vermoeidheid, vooral bij verhoogde activiteit (bijv. traplopen)
Een lekkende hartklep kan leiden tot ernstig zuurstofgebrek in het lichaam en als klachten ontstaan kan de levensverwachting snel dalen.
Oorzaak en klachten angina pectoris
Bij inspanning, als het hart meer zuurstof nodig heeft dan in rust, kan zuurstoftekort optreden. Dit voelt als een drukkende pijn midden op de borst die kan uitstralen naar de kaken, armen of polsen, de rug of schouderbladen.
De meest voorkomende klacht bij een hartinfarct is een beklemmende of drukkende pijn midden op de borst. Deze pijn kan uitstralen naar bovenarmen, hals, kaak, rug en maagstreek. Je voelt je beroerd en de pijn kan samengaan met zweten, misselijkheid of braken.
Door die beschadiging worden stofjes in het bloed afgegeven. Dat zijn zogenaamde hartenzymen. De hartenzymen geven de schade aan de hartspier weer. Met een bloedonderzoek kun je deze hartenzymen opsporen en een hartinfarct met zekerheid vaststellen.