De krekel is een stridulant, die tjirpt door met zijn vleugels over elkaar te strijken.De cicade is echter een luide drummer, de Keith Moon van de insectenwereld. Op zijn achterlijf zit een membraan, de timbaal, die een oorverdovend lawaai maakt als hij vibreert.
Cicaden bevinden zich aan de onderkant van het blad en zijn te herkennen aan hun groene kleur.Ze zijn ongeveer 3 millimeter groot en hebben smalle vleugels. Ze leggen in hun leven gemiddeld 50 eitjes. Deze leggen ze in het weefsel van bladnerven en stengels, waardoor de eitjes met het blote oog niet te zien zijn.
In de bossen van Zuid-Europa kun je in de zomer cicaden horen zingen. Een mannetje maakt een vrouwtje met geluid duidelijk waar hij zit en dat hij wil paren. Een vrouwtje legt na een paring eieren, waar al gauw larfjes uit komen.
Vele Amerikanen zien cicaden liever niet komen. Hoewel ze andere dieren en mensen niet bijten of steken, kunnen ze toch voor overlast zorgen.
Schade aan plantenwortels door nimfen
De cicade duikt in zijn stadium als nimf in de bodem en aldaar zuigt het aan de wortels van de plant. Ze leven vaak meerdere jaren ondergronds voordat ze, eenmaal ontwikkeld tot volwassen cicade, tevoorschijn komen. Cicaden komen direct uit het ei als nimf.
Cicades staan bekend om hun vermogen te kunnen 'zingen', ze maken een geluid dat vaak sterk lijkt op een hoge zoem- tot fluittoon. Het geluid wordt geproduceerd door kleine plaatjes te laten trillen met behulp van sterke spieren.
De meeste cicaden worden gezien als eenjarige cicaden, wat echter niet betekent dat ze ook maar één jaar leven. De levensduur kan twee tot vijf jaar zijn, afhankelijk van de tijd die ze nodig hebben om volwassen te worden.
Cicaden zijn met 120 dB de luidste insecten ter wereld.
Ze zitten in bomen en maken veel lawaai : de zangcicaden. De meeste mensen kennen ze wel van hun vakanties in Zuid - Europa. Ook Nederland kent vele cicaden, die maken alleen aanzienlijk minder hard geluid. De meeste zijn zelfs niet hoorbaar voor de mens.
Wespen en horzels
Veel mensen weten niet dat horzels tot de wespen behoren. Iedereen die ooit gestoken is door deze stekende insecten weet hoe pijnlijk hun steek kan zijn. Het is dan ook geen verrassing dat verschillende soorten wespen opgenomen zijn in de Schmidt Pain Index.
Maar waarom doen ze dit eigenlijk? Bij de krekels zingen alleen de mannetjes, en zoals je wel al kan raden, heeft dit gedrag iets met de vrouwtjes te maken. De mannetjes striduleren om een liefje aan te trekken, net voor het paren of om andere mannetjes te intimideren.
Het geluid dat krekels maken wordt vaak tjirpen genoemd, de wetenschappelijke naam is stridulatie. Alleen de mannelijke krekels tjirpen. Het geluid wordt gemaakt door het tjirp-orgaan, een lange ader die langs de onderkant van elke vleugel loopt en is bedekt met "tanden" zoals een kam.
Cicaden komen over de ganse wereld in diverse biotopen voor. Deze familie wordt vertegenwoordigd door ongeveer 40.000 verschillende soorten waarvan de meeste qua vorm en uiterlijk sterk op elkaar lijken. Alle cicaden voeden zich door middel van een zuigsnuit; de meeste soorten zuigen hiermee plantensappen.
In tegenstelling tot de sprinkhanen (saltamontes), gebruiken krekels (grillos) nooit hun poten om geluid te produceren. Het tjirpgeluid wordt door stridulatie voortgebracht waarbij de vleugels over elkaar worden gestreken.
Terwijl krekels tsjirpende geluiden maken door hun vleugels tegen elkaar te wrijven, gebruiken cicaden tymbalen om geluid te produceren. Ze hebben verschillende voorkeuren qua leefgebied en voedingsgewoonten.
Maar krekels tsjirpen alleen als het stil is. Krekels zijn gevoelig voor grondtrillingen en geluiden. Het maakt deel uit van het verdedigingsmechanisme van een krekel om stil te worden zodra hij ongewenste, mogelijk roofdieren in de buurt kan waarnemen.
Ze nestelen zich dan in een boom, waarna de mannetjes het oorverdovende geluid maken, waar de Provence zo om bekend staat, om de vrouwtjes te lokken. Ergens in juni hoor je voor het eerst het geluid van de cigales. Ze maken het geluid door kleine plaatjes te laten trillen met behulp van sterke spieren.
De sprinkhaanzanger dankt zijn naam aan de zang van het mannetje; een voortdurend rinkelend geluid dat sprekend lijkt op dat van een sprinkhaan.
Hoewel de meeste Cicaden kunnen vliegen hebben ze een onregelmatige vlucht en zijn ze er niet zo behendig in. Vaak worden de vleugels gebruikt in combinatie met een sprong om zo een grotere afstand te kunnen overbruggen. Sommige soorten hebben oogvlekken op de vleugels die tevoorschijn komen als de Cicade wegvliegt.
Zijn getrompetter haalt 117 decibel, dat is zo hard als een straalmotor. Ter vergelijking: het geluid van pratende mensen is zo'n 60 decibel. Andere grote druktemakers zijn de wolf en de leeuw met respectievelijk 90 en 114 decibel.
Ze zijn ongevaarlijk voor mensen: ze bijten niet en brengen geen schade aan aan de natuur. Sterker nog, hoe vies ze er ook uit zien, de krekels zijn wel degelijk nuttig. Veel dieren houden wel van een lekker hapje krekel.
Recente studie heeft uitgewezen dat het piepende geluid dat de doodshoofdvlinder maakt, wordt geproduceerd door 'accordeonachtige monddelen'. De nachtvlinder, die vooral bekend werd dankzij de film the Silence of the Lambs, is in Nederland zeldzaam.
De wants is ca. 10 mm lang en kan niet vliegen. De soort kan, door zijn clusterende gedrag, ook verward worden met de lindenspitskop (Oxycarenus lavaterae) die steeds vaker in ons land wordt waargenomen. Vooral de nimfen lijken sterk op elkaar.
Krekels strijken hun nachtconcert. Keer op keer maken ze een 'krrrrrrrrrrr'-geluid met hun achterpoten. Het lijkt op het geluid van nachtzwaluwen, mysterieuze vogels die op de grond broeden en 's nachts op jacht gaan naar insecten. Maar het allermooiste nachtgeluid maakt de nachtegaal.