De nikab (ook nikaab, niqab of niqaab) (Arabisch: نقاب, niqāb) is de Arabische benaming voor een sluier die het gezicht bedekt en de ogen (meestal) vrijlaat. Dit in tegenstelling tot de boerka (volledige lichaam- en gezichtsbedekking, inclusief de ogen).
De Niqaab is een hoofddoek, terwijl de burka een volledig gewaad betreft. Ook zijn bij de niqaab de ogen van de vrouw nog te zien, terwijl dit bij de boerka achter een gaasje zit.
Het verbod op het dragen van gezichtsbedekkende kleding geldt in en rondom gebouwen van de zorg, het onderwijs, de overheid en in de voertuigen van het openbaar vervoer. U mag op deze locaties geen kleding dragen die uw gezicht onherkenbaar maakt.
De boerka is de Afghaanse variant van de chador, maar de chador laat het gezicht vrij. Bij de boerka kijkt de vrouw door een stuk gaas, waardoor zij zelf wel kan kijken, terwijl haar ogen niet zichtbaar zijn. Onder het bewind van de Taliban was het dragen van een boerka voor vrouwen in Afghanistan verplicht.
De nikab komt oorspronkelijk uit de Arabische omgeving en bedekt het hele lichaam en gezicht, met een kleine opening voor de ogen. De nikab zorgt voor veel politieke discussies en is in een aantal landen verboden – ook in islamitische landen als Marokko, Tunesië en Azerbeidzjan.
De boerka in Nederland
De wet verbiedt het dragen van boerka's, niqaabs, integraalhelmen en bivakmutsen en in het onderwijs, het openbaar vervoer, ziekenhuizen en in overheidsgebouwen. Deze gezicht bedekkende kleding mag wel op straat worden gedragen.
Het beste antwoord. Dat heb ik eens in Egypte gezien : Ze tillen de boerka zover op, dat ze er net met lepel of vork onder kunnen, er op lettend dat het gezicht bedekt blijft. Of ze hun mond dan ook afvegen aan diezelfde boerka, is me ontgaan.
Een Nikah is een traditionele islamitische huwelijksceremonie. De Nikah heeft 3 hoofdonderdelen: een man en een vrouw die met elkaar willen trouwen, de getuigen, en een Mahr, oftewel het geschenk dat de bruidegom aan de bruid geeft.
De nikab (ook nikaab, niqab of niqaab) (Arabisch: نقاب, niqāb) is de Arabische benaming voor een sluier die het gezicht bedekt en de ogen (meestal) vrijlaat.
Het dragen van een boerka of nikab is volgens Darmoni, die onderzoek doet naar islam en feminisme, het toonbeeld van ongelijkheid. "Een vrouw draagt dat zodat haar schoonheid wordt bedekt en een man niet opgewonden raakt. Nou, laat die man maar leren met zijn libido om te gaan. Hij moet respect voor jou hebben."
Per 1 augustus 2019 zijn boerka's en andere volledige gezichtsbekende kleding verboden om te dragen in het openbaar vervoer en in gebouwen van het onderwijs, de zorg en de overheid. Er zijn twee redenen om gezichtsbedekkende kleding – zoals de bivakmuts – te verbieden.
Exacte cijfers over het aantal vrouwen in Nederland dat een nikab of boerka draagt, zijn niet bekend. Experts schatten dat vijftig tot vierhonderd vrouwen een nikab - waarbij de ogen nog te zien zijn - dragen.
Mensen mogen gezichtsbedekkende kleding dragen als die noodzakelijk is om hun lichaam te beschermen. Zoals het veiligheidsmasker van een lasser. Het verbod geldt niet voor cliënten, patiënten of hun bezoekers in woongedeelten van zorginstellingen, waar mensen voor langere tijd verblijven.
Het argument om de abaya te dragen wordt vaak gebaseerd op een citaat uit de Koran: "O Profeet, vertel uw vrouwen en dochters, en de gelovige vrouwen, om zichzelf te bedekken met een los kledingstuk. Zo zullen ze worden herkend en zal hun geen kwaad overkomen" (Koran 33:59).
Hijab of ħidjāb (Arabisch: حجاب), bekend als een islamitisch hoofddoek, betekent in het Arabisch "bedekken" (werkwoord) en is gebaseerd op het woord: ħajaba (Arabisch: حجب) dat "zich sluieren, zich bedekken, verbergen of dekking zoeken" betekent. Het woord gebruikt in de Koran voor sluier is: khimār (Arabisch: خمار).
Dit moet volgens Amnesty International ook zo gezien en beoordeeld worden. Een algemeen verbod op het bedekken van het gezicht zou een inperking van het recht op vrijheid van meningsuiting en godsdienst betekenen van degene die een boerka of niqaab dragen als uiting van hun identiteit, mening of geloof.
Allah zegt ook: 'En zij moeten hun khimaar over hun boezems dragen. ' De khimaar is een kledingstuk waarmee de vrouw haar hoofd bedekt. Ook wordt zij opgedragen om deze khimaar over haar boezems te slaan, zodat niets van haar hals zichtbaar blijft.
In Nederland zijn dat maar een paar honderd vrouwen, maar in streng-islamitische landen zijn er veel mensen die dit dragen. In Saudie-Arabië is dit soort kleding zelfs verplicht voor vrouwen.
Veel moslima's kiezen ervoor om een hoofddoek te dragen omdat dit het makkelijker maakt hun religie uit te beoefenen of simpelweg doordat ze zich hierdoor beter voelen.
Volgens de sharia mag een moslim-man wel trouwen met een christelijke of joodse vrouw, maar het omgekeerde, een huwelijk van een moslimvrouw met een christelijke of joodse man, is niet toegestaan.
De echtgenoot geeft de vrouw een bruidsschat, die vastgelegd is in het huwelijkscontract. Dit is een zogenaamde 'vrije gift' en wordt aan de vrouw betaald wanneer het huwelijkscontract wordt gesloten.
In Nederland wordt uitsluitend het burgerlijk huwelijk erkend. Een religieus huwelijk, zoals een islamitisch huwelijk, is slechts toegestaan nadat een burgerlijk huwelijk is voltrokken. Een islamitisch huwelijk heeft op zichzelf dan ook geen juridische gevolgen.
Achtergrond. Lang niet alle moslima's dragen (volledig) gezichtsbedekkende kleding. Met name in conservatieve stromingen van de islam wordt gebruik van dergelijke kleding aangemoedigd of soms zelfs verplicht gesteld. Volgens deze gelovigen is het de wens van Allah dat vrouwen delen van hun lichaam bedekken.
Sinds 1 augustus 2019 is het wettelijk verboden om met burka, bivakmuts of hoog opgetrokken ski-buff de bus in te stappen. Vanaf 1 juni 2020 mag men niet meer zonder. Althans, vanaf die datum is het verplicht om in het openbaar vervoer een niet-medisch mondkapje te dragen, op straffe van € 95 boete.
Zoals uit het voorgaande al kan worden afgeleid, laat het Hof het Franse boerkaverbod in stand, zij het dat een verbod voor het doel van de openbare veiligheid als niet-proportioneel werd gekwalificeerd.