Bij bronchitis zijn de slijmvliezen van de kleine vertakkingen in de longen ontstoken. Hierdoor moet u hoesten en heeft u last van slijm. Bij een longontsteking zijn de kleine vertakkingen van de longen en de longblaasjes ontstoken. Hierdoor voelt u zich benauwd en heeft u moeite met ademen.
Met een röntgenfoto kan de arts het verschil zien tussen bronchitis en een longontsteking. Met een slijmkweek onderzoekt de arts een beetje van je opgehoeste slijm. Hij kijkt of er bacteriën in zitten. Zo kan de arts je de juiste behandeling geven.
Het grote verschil in symptomen betreft de ernst. Longontstekingssymptomen zijn meestal ernstiger dan bronchitis, en longontsteking lijkt meestal meer op een infectie van het hele lichaam met koorts of koude rillingen . Zowel longontsteking als bronchitis kunnen zich ontwikkelen door bacteriën of virussen die luchtweginfecties veroorzaken.
Longontsteking (pneumonie) is een ziekte aan de lage luchtwegen, die vooral in de winter voorkomt. Vooral voor kwetsbare groepen mensen is longontsteking gevaarlijk. Elk jaar krijgen ruim 270.000 mensen een longontsteking.
Acute bronchitis geneest meestal vanzelf binnen twee weken. Je arts bekijkt of een behandeling met antibiotica nodig is. Vermoedt hij dat bacteriën de infectie veroorzaken?Dan geeft hij je een recept voor antibiotica.
Probeer te vermijden dat je longen geïrriteerd raken. Zorg dat je niet (mee)rookt en gebruik een mondkapje bij vervuilde lucht van bijvoorbeeld verf en sterke lucht van huishoudartikelen. Stomen helpt ook. Adem warme, vochtige lucht in.
Omdat de meeste gevallen van acute bronchitis worden veroorzaakt door virale infecties, zijn antibiotica niet effectief. Als uw arts echter vermoedt dat u een bacteriële infectie heeft , kan hij of zij een antibioticum voorschrijven.
Met behulp vijf klinische gegevens (koorts, hoofdpijn, pijnlijke cervicale lymfeklieren, diarree en rhinitis) kan een huisarts onderscheid maken tussen een bacteriële en een virale oorzaak van een infectie van de lage luchtwegen.
Bij een bronchitis zakt het virus van de hogere naar de lagere luchtwegen. Bronchitis ontstaat vaak na een verkoudheid of griep. Je hebt eerst last van een droge hoest, maar later hoest je ook slijm op. Vaak klinkt het hoesten niet fijn: je hoest diep en/of piepend.
Om zeker te zijn dat je inderdaad een longontsteking hebt, kan er een röntgenfoto worden gemaakt. Hierop is goed te zien of er een ontsteking zit, hoe groot die is en waar die zit. Naast het gebruik van medicijnen moet je zorgen dat je rust pakt zonder helemaal stil te zitten.
Als de hoest echter gepaard gaat met andere symptomen zoals koorts, hoofdpijn, slaperigheid of kortademigheid , moet u dit aan een arts melden. Hoesten met bepaalde geluiden, zoals gierend, piepend of blaffend geluid, kan ook wijzen op een groter probleem.
De twee infecties hebben verschillende oorzaken. Bronchitis is doorgaans een virale infectie, terwijl longontsteking viraal, bacterieel of schimmelachtig kan zijn. Dit betekent dat de behandeling voor de twee compleet anders is . Als bronchitis te lang aanhoudt, kan het ook longontsteking worden.
Een longontsteking wordt veroorzaakt door een bacterie, een virus, een schimmel of een parasiet. Wanneer u deze inademt kunnen deze zorgen voor een ontsteking van uw longblaasjes. Ook is het mogelijk dat bronchitis overgaat in een longontsteking. Dit komt dan door een bacterie die zorgt voor een superinfectie.
Een verwaarloosde longontsteking kan ernstige complicaties geven. In een gevorderd stadium kan een longabces ontstaan (ingekapselde ontstekingshaard), een empyeem (pus longvliezen) of een septische shock (bacteriën in de bloedbaan).
Symptomen acute bronchitis
U heeft last van pijnlijke droge hoest die over gaat in hoest met slijm. Ook bent u moe, heeft u een piepende adem, bent u benauwd, heeft u een drukkend gevoel op uw borst en heeft u koorts. U kunt ook acute bronchitis hebben zonder koorts. Dan heeft u wel een paar van de andere symptomen.
Als vuistregel geldt echter dat een virale luchtweginfectie doorgaans gepaard gaat met algemenere symptomen die het hele lichaam aantasten, zoals een loopneus en lichaamspijnen. Een bacteriële luchtweginfectie gaat daarentegen vaak gepaard met meer plaatselijke, ernstige symptomen, zoals aanhoudende keelpijn of pijn in de bijholten.
Antibiotica zijn medicijnen tegen een ontsteking door een bacterie. Antibiotica helpen niet tegen een ontsteking door een virus.Antibiotica kunnen bijwerkingen geven, zoals misselijkheid en huiduitslag.
Pijnstilling. Door longontsteking kunt u pijn aan de borstkas/schoudersen (hoge) koorts hebben. Om de pijn en koorts tegen te gaan, schrijft de arts pijnstilling voor, zoals paracetamol.
De arts luistert aandachtig naar je longen met een stethoscoop (longauscultatie). Bij de meeste mensen met een longontsteking is er een fijn gekraak hoorbaar. In sommige gevallen klinken de longen zuiver.
In het algemeen zijn andere antibiotica, zoals penicilline of doxycycline, eerste keus. Alleen als deze middelen niet kunnen worden gebruikt of als de bacterie er ongevoelig voor is, zal de arts een cefalosporine-antibiotica voorschrijven. Voorbeelden zijn cefaclor en cefalexine.
Amoxicilline wordt gebruikt om bepaalde infecties te behandelen die door bacteriën worden veroorzaakt, zoals longontsteking, bronchitis (infectie van de luchtwegen die naar de longen leiden ) en infecties van de oren, neus, keel, urinewegen en huid.
gaat vaak gepaard met een infectie van je bovenste luchtwegen, zoals een verkoudheid; geneest vanzelf (geen antibiotica nodig); kan acuut of chronisch (aanhoudend) zijn: Acute bronchitis ontstaat plots en is van korte duur (gemiddeld 2 weken).