De huig sluit tijdens het doorslikken van eten/drinken de neus af.Op deze manier komt er geen eten de neus in. Haal je de huig helemaal weg, dan komt er eten de neus in. Soms wordt wel eens een stukje van de huig weggehaald bij ernstig snurken, maar dat is een zeer dubieuze methode.
De huig, leer ik, bestaat voornamelijk uit alveolaire of blaasvormige klieren. Ze speelt een belangrijke rol bij het slikken en zorgt ervoor dat spijs en drank naar de keel gaan in plaats van per abuis in de neusholte terecht te komen.
Uiteindelijk duwt de tong het voedsel je slokdarm in. Wanneer je slikt sluit het strotklepje je luchtpijp en de huig je neusholte af. Dit om te voorkomen dat het voedsel hierin terecht komt en je je verslikt.
Het eerste klepje heet de huig. De huig zorgt ervoor dat er geen eten in de neus komt. Het tweede klepje heet het strottenhoofd. Het strottenhoofd zorgt ervoor dat er geen voedsel in de luchtpijp terecht komt.
Soms is de huig groter en dikker.Dat kan in bepaalde gevallen leiden tot slaapapneusyndroom.
Het aanraken van de huig leidt veelal tot braakneigingen. Dit vormt een van de grote problemen voor mensen die overwegen om een huigpiercing te laten zetten. Bij keelontsteking en ernstige allergische reacties kan ook de huig soms flink opzwellen en dan een glazig uiterlijk krijgen. Dit wordt ook wel uvulitis genoemd.
De huig sluit tijdens het doorslikken van eten/drinken de neus af. Op deze manier komt er geen eten de neus in. Haal je de huig helemaal weg, dan komt er eten de neus in. Soms wordt wel eens een stukje van de huig weggehaald bij ernstig snurken, maar dat is een zeer dubieuze methode.
De meest effectieve manier is het verwijderen van het grootste deel van de huig en het zachte gehemelte. De medische term hiervoor is uvulo-palato-pharyngo-plastiek, ofwel UPPP. Dit verwijderen kan met een mes of met de laser; voor de patiënt heeft dit hetzelfde resultaat.
De volgende operaties kunnen helpen als u last heeft van een licht tot matig osas en/of van snurken: (UPPP/TE). Het verkleinen van het zachte verhemelte (UPPP) en/of het verwijderen van de keelamandelen (TE). Deze operatie vindt plaats onder algehele narcose.
Het gevoel van een brok in je keel heeft meestal geen lichamelijke oorzaak. Stress of angst kan ervoor zorgen dat je (onbewust) de spieren in de hals en keel aanspant. Dit kan een brokgevoel in de keel veroorzaken. Sommige mensen slikken heel bewust speeksel en slijm door dat gedurende de hele dag geproduceerd wordt.
Uvulitis is de gebruikelijke term voor een aandoening in het KNO-gebied waarbij de huig is ontstoken en opgezwollen. Oranje en gezwollen huig die op de tong "ligt"; typische symptomen van uvulitis.
De tong is gemaakt om tegen het gehemelte te rusten. Het puntje van de tong ligt daarbij tegen de 'papilla incisiva', het kleine bolletje in het midden van je gehemelte vlak achter je bovenste snijtanden.
Bij dit onderzoek gaat de snurker slapen met behulp van een slaapmiddel (ingebracht via een infuus in de arm). Tijdens het slapen (en snurken) kijkt de KNO-arts met een flexibele endoscoop door de neus in de keel en beoordeeld waar het snurken precies ontstaat.
Wat is verslikken? Wanneer iemand zich verslikt, komt eten of drinken in de luchtpijp terecht in plaats van in de slokdarm. In de meeste gevallen krijgt iemand die zich verslikt een hoestbui. Hoesten zorgt ervoor dat datgene wat er in de luchtpijp is gekomen, daar als het ware uit wordt geblazen.
Bewust nemen we een hap of een slok, kauwen we het voedsel en verzamelen dat op de tong. Daarna wordt het voedsel, of de vloeistof, door een golfbeweging van de tong naar de keel getransporteerd. Dit gebeurt ook nog bewust. Als het eten achterop de tong ligt, ontstaat de slikreflex.
De keelamandelen (tonsillen) zijn zichtbaar als knobbels links en rechts achter in de keel. De huig, het aanhangsel van het zachte gehemelte, hangt midden tussen de keelamandelen.
#6: Snurkers worden meestal niet wakker van hun eigen gesnurk. Het brein filtert de geluiden die het lichaam zelf maakt. Hierdoor word je wel wakker van externe geluiden (wekker, verkeer etc.) maar niet van je eigen gesnurk.
De meeste mensen kunnen er niks aan doen dat ze snurken. De vernauwing van de neusholte is namelijk vaak erfelijk bepaald. Bij ongeveer 70% van de snurkers is sprake van genetische aanleg.
Regelmatig snurken heeft niet altijd medische gevolgen. Iedere nacht extreem luid snurken, is wel het eerste teken van obstructieve slaapapneu. Het komt meestal voor bij zwaardere personen van middelbare leeftijd, maar ook mensen met een normaal gewicht kunnen obstructieve slaapapneu hebben.
De huig, het aanhangsel van het zachte gehemelte, hangt midden tussen de keelamandelen. In de neus-keelholte. Dit is de ruimte achter de neus boven het zachte gehemelte. Het verdikte lymfeklierweefsel in het dak van de neus-keelholte noemt men de neusamandel (het adenoïd).
Tot 5 ademstops per uur is normaal, tussen 5 en 15/u is mild verhoogd en boven de 15 per uur is dusdanig verhoogd dat behandeling overwogen dient te worden. Elke ademstop kan gepaard gaan met een ontwaakreactie, waardoor patiënten geen goede diepe slaap hebben.
Obstructief slaapapneu (OSA) betekent dat de ademhaling op repetitieve wijze tijdens de slaap wordt belemmerd door complete obstructie (apneu) of partiële obstructie (hypopneu) van de bovenste luchtweg.
Keelamandelen verwijderen
Wanneer het onvoldoende lukt om de klachten met medicijnen (pijnstillers en/of antibiotica) te bestrijden of als er te vaak medicijnen moeten worden gebruikt, kan het verstandig zijn om de amandelen weg te nemen. Soms zal hierbij de neusamandel, indien nog aanwezig, ook verwijderd worden.
Op wikipedia is te lezen dat volgens de wetenschap het knippen van de keelamandelen op latere leeftijd ernstige gevolgen kan hebben: meer kans op oa kanker, MS, ziekte van Crohn en veel hogere sterftekans.
Volledige verwijdering is niet mogelijk. De neusamandel kan vanuit de randen aangroeien en soms na een verloop van tijd weer klachten geven. De keelamandelen kunnen in principe wel volledig worden weggehaald, soms groeit er echter vanaf de tongamandel nog een restje uit.