Wat is het meervoud van taboe? Het meervoud van taboe is 'taboes'. Eén taboe, twee taboes.
Een taboe is iets, waarvan een groep mensen vindt, dat het ongepast is. Het is afhankelijk van de cultuur waarin je leeft, welke opvoeding je krijgt en soms ook welke godsdienst je aanhangt of je met veel of weinig taboes in aanraking komt. Een taboe is iets dat ongepast is om te doen.
Haaruitval, poep, politieke voorkeur, geslachtsziekten. Zomaar wat voorbeelden van taboe-onderwerpen waar veel mensen liever niet over praten. Het kan een gevoel van schaamte of angst geven.
Het doorbreken van taboes lijkt dus te gaan om het kunnen praten en handelen op individueel niveau. Op beschouwend niveau communiceren we zonder terughoudendheid over bijvoorbeeld abortus, of we nu voor- of tegenstander zijn. Vertellen over je eigen ervaring is een ander verhaal.
Taboes helpen om sociale relaties vorm te geven. Ze zijn een sterk middel in cultuurvorming. In het spectrum 'wees jezelf en pas je aan' zijn taboes de tools om tegen individuen in een groep te zeggen 'pas je aan'.
Praten over psychische klachten is het grootste taboe onder Nederlanders. 18% geeft aan hier zelfs niet over te kunnen praten. Ook de dood is moeilijk bespreekbaar. Slechts 26% van de Nederlanders bespreekt dit onderwerp weleens met zijn of haar kinderen.
I het taboe
Verbuigingen: taboes (meerv.) (het onderwerp ... is een taboe) `In veel landen rust een taboe op homoseksualiteit. `
naamw. Uitspraak: [taˈbu] Verbuigingen: taboe|s (meerv.) iets waarvan veel mensen vinden dat het niet mag, of waarover je niet mag praten er rust een taboe op ... (het onderwerp ... is een taboe) `In veel landen rust een taboe op homos...
Taboes zijn onderwerpen waar mensen liever niet over praten en zelfs het bestaan ervan ontkennen.
verduidelijken door meer details te geven
er meer details in aanbrengen vb: kun je die vraag nog wat nuanceren? Het woord 'nuanceren' betekent het gedetailleerder maken van een bepaalde situatie of uitspraak.
Een eufemisme is een woord of een formulering met een verzachtend, verhullend of verbloemend karakter. Eufemismen worden gebruikt ter vervanging van aanduidingen die men bedreigend, kwetsend, onfatsoenlijk, onaangenaam of in een andere zin te negatief vindt.
'Het woord bejaard betekent oud. Dus als je iemand bejaard noemt, noem je hem of haar ook oud, misschien zonder dat je het beseft. ' Het alternatief, senioren, klinkt minder oud en is een synoniem voor heel ervaren. Een andere optie is ouderen, volgens Van Dale 'iemand van 55 jaar en ouder'.
'Gehandicapte' is een bijvoeglijk naamwoord. Door te spreken van 'een gehandicapte' haal je de mens uit de omschrijving. OneWorld schrijft dus niet over 'gehandicapten', maar over 'gehandicapte personen'. Alternatief: gehandicapt persoon.
Gevoelige onderwerpen
Dat is niet altijd even gemakkelijk. Het voeren van een gesprek over maatschappelijk gevoelige onderwerpen – zoals vrijheid van meningsuiting, vluchtelingenproblematiek, extremisme en seksuele diversiteit – kan ook voor dilemma's zorgen. Het kan je onzeker maken.
optimistisch = optimistisch bijv. naamw. Uitspraak: [ɔpti`mɪstis] als je met een positieve ingesteldheid door het leven gaat Voorbeeld: `Ga je vandaag vijf kilometer hardlopen? Is dat niet een beetje te optimistisc...
Ironie is een manier om op bedekte, milde wijze de spot te drijven met iets of iemand, bijvoorbeeld door het tegenovergestelde te zeggen van wat men bedoelt, of door sterk te overdrijven. Wat had hij weer een gewéldige broek aan.
de afweging
(v.) Verbuigingen: afwegingen (meerv.) Het tegen elkaar afzetten van mogelijkheden, teneinde een compromis tot stand te brengen waarbij gestreefd wordt naar het hoogst haalbare overall resultaat.
Bij het oxymoron (de klemtoon ligt op mo) gaat het om twee begrippen die op het eerste gezicht niet samen lijken te gaan, al worden ze wel zo gepresenteerd. Een bekend voorbeeld is 'Er viel een oorverdovende stilte. ' Dat is eigenlijk gek: oorverdovend hoort juist bij lawaai.
Een tautologie noemt een begrip tweemaal of meerdere malen, en bestaat doorgaans uit twee of meer woorden van dezelfde woordsoort. Enkele voorbeelden zijn pais en vree, enkel en alleen, nooit ofte nimmer, onmiddellijk en meteen en niettemin toch.
Bij een pleonasme herhaal je vaak een deel van de betekenis van een woord. Meestal gebeurt dit door een combinatie van een bijvoeglijk naamwoord met een zelfstandig naamwoord of een werkwoord. Voorbeelden hiervan zijn: ronde bal, omlaag vallen, weer hervatten, aanwezige bezoekers, valse voorwendsels.
Laconiek reageren of laconisch antwoorden is een snedig of gevat antwoord geven en bovendien blijkgeven dat men de zaken doodkalm opneemt, zonder zich druk te maken.
Functiewoorden staan dus niet letterlijk in een tekst.
Stel je voor: je leest een betoog. In de inleiding geeft de schrijver zijn mening over gamende jongeren. Hij zegt: ''Jongeren gamen tegenwoordig veel te veel!'' Bij deze alinea past dan het functiewoord 'stelling' of 'standpunt'.