Precies achter de pupil zit de meest gevoelige zone van het netvlies: de gele vlek. Daar komen alleen kegeltjes in voor. Op die plaats in het oog zien we de kleuren heel goed en het gezicht is er heel scherp.
Harde oogrok (sclera)
De harde oogrok geeft het oog zijn stevigheid. Aan de voorkant gaat de oogrok over in een doorzichtige deel, het hoornvlies, aan de achterkant in de harde hersenvlies omhulling van de oogzenuw. Het netvlies ligt aan de binnenzijde tegen het vaatvlies.
De staafjes vangen zo veel mogelijk licht om zo veel mogelijk te kunnen zien. Het ontstaat als de staafjes in het netvlies niet goed werken.
Het netvlies is sterk doorbloed en bevat miljoenen lichtgevoelige cellen: kegeltjes en staafjes. Deze vangen het licht op dat het oog binnenkomt en zetten het om in elektrische signalen die naar onze hersenen gaan. Het heeft ongeveer 6 miljoen kegeltjes die we gebruiken bij daglicht of goed kunstlicht.
Oogleden beschermen ons tegen uitdroging, fel licht en vreemde voorwerpen. Door te knipperen met de oogleden wordt de traanfilm op het hoornvlies ververst en over het oog verdeeld.
Het netvlies bestaat uit speciale cellen die we fotoreceptoren noemen. De fotoreceptoren vangen licht dat in het oog terecht komt op als beelden en zetten deze beelden om in elektrische signalen. De elektrische signalen gaan vervolgens via de oogzenuw naar de hersenen. De hersenen maken hiervan het beeld dat wij zien.
Onder de conjunctiva ligt de sclera (het oogwit), ook wel harde oogrok genoemd. De conjunctiva en sclera zijn vrij stevig en beschermen het oog. Aan de voorkant bolt het oogwit iets naar buiten. Dit deel noemen we het hoornvlies (cornea).
In ongeveer 90% van de operaties lukt het om het netvlies weer op zijn plaats te krijgen en te houden. Soms zijn hier wel meerdere operaties voor nodig. Bij een geslaagde ingreep herstelt meestal het gezichtsveld (de omgeving). Herstel van de gezichtsscherpte is van meerdere factoren afhankelijk.
Dat heet glasvocht. Als u ouder wordt, kunnen er een soort klontjes in het glasvocht ontstaan. Die klontjes ziet u als zwevende, zwarte vlekjes.
In het centrum van het netvlies bevindt zich de gele vlek (macula lutea, diameter 5.5 mm). Het wordt ook wel de achterpool genoemd en bestrijkt ongeveer het gebied tussen de grote bloedvaten. In dit gebied komen de lichtstralen of beelden terecht waar we naar kijken.
Stress > Wazig zien kan ook veroorzaakt worden door stress. Door stress spannen uw spieren aan, ook die in uw ogen. Hierdoor neemt uw gezichtsscherpte af. Het wazig zien door stress is een tijdelijke klacht.
Bij nachtblindheid zie je niets, of bijna niets, in het donker terwijl je bij voldoende licht wel prima kunt zien. Kom je uit een helder verlichte ruimte en heb je moeite om te wennen aan het donker dan ben je waarschijnlijk nachtblind. Ben je nachtblind dan heb je dat aan beide ogen.
Wazig zien met één oog
Wazig zien komt meestal aan beide ogen voor, maar het kan ook zo zijn dat je met één oog wazig ziet. De oorzaak is vaak een probleem met de bloedvaten, waardoor het netvlies niet genoeg zuurstof krijgt. Zo kan een bloedpropje een bloedvat in je oog blokkeren, wat wazig zicht veroorzaakt.
Hoe heet de plaats aan de voorzijde waar het netvlies vast zit? - Aan de voorzijde zit de netvlies vast aan de iris in de achterste oogkamer. Wat is de functie van de iris ? - De functie van de iris, of het regenboogvlies, is de hoeveelheid licht regelen die het oog binnenkomt.
Kegeltjes functioneren optimaal bij fel licht. De andere lichtgevoelige cellen, de staafjes, functioneren daarentegen beter bij flauw licht. Kegeltjes maken kleurwaarneming mogelijk en hiermee is het zicht scherper en kunnen sneller veranderingen in het beeld worden waargenomen dan met staafjes.
Het oog heeft twee brekende (lens) systemen: het hoornvlies (de cornea) en de eigenlijke lens (ooglens). Met behulp van de ooglens is het oog De ooglens is in staat om te accommoderen waardoor men beelden op elke afstand (veraf en dichtbij) scherp waarneemt.
De oogarts maakt een onderscheid tussen onduidelijk herkenbare en duidelijk herkenbare floaters. Lees hier met de hulp van uw oogarts de omschrijving van 3 verschillende types van floaters zodat uw type van floaters kan vastgesteld worden.
Bij een enucleatie wordt het oog verwijderd maar blijven de oogspieren wel behouden. De operatie wordt onder narcose verricht. Het oog wordt verwijderd en er wordt een implantaat in de oogkas geplaatst waaraan de oogspieren weer worden vastgehecht.
Bel direct de huisarts of huisartsenpost als u lichtflitsen ziet. Lichtflitsen kunnen komen door glasvochtloslating of een scheur in het netvlies. Het kan zijn dat u met spoed naar de oogarts moet. Ook bij migraine kunt u lichtflitsen zien.
Oorzaken van een scheur in het netvlies
Door ouderdom verandert het glasvocht, waardoor het kan loskomen van het netvlies (achterste glasvochtloslating) (figuur 2). Soms ontstaan hierdoor scheurtjes of gaatjes in het netvlies (figuur 3).
Een netvliesscheur moet bij klachten behandeld worden met laserstralen. Het doel is te voorkómen dat het netvlies van de onderliggende lagen wordt losgetrokken. Bij de laserbehandeling wordt het netvlies rondom de scheur vastgezet (soort laspuntjes) waardoor er geen vocht door het gaatje onder het netvlies kan komen.
Symptomen. Troebelingen en lichtflitsen. Een netvliesloslating kan beginnen met het plotseling ontstaan van vlekjes of vliegjes in het beeld. Ook kunnen lichtflitsen worden waargenomen.
In het oogwit kan plotseling een bloeduitstorting ontstaan. De bloeduitstorting zit direct onder het bindvlies van het oog. Het bindvlies (conjunctiva) is een dun laagje slijmvlies dat het oogwit bedekt. Het is eigenlijk hetzelfde als een bloeduitstorting onder de huid, een blauwe plek.
Denk aan een serum of een lekkere portie groenten. Voorzie je ogen van de juiste voedingsstoffen om de normale werking ervan te bevorderen. Je ogen zijn bijvoorbeeld erg gebaat bij vitamine C. Zeker als het gaat om het witter maken van je oogwit!
Monoculair dieptezicht Ook met slechts één oog is het mogelijk diepte te zien. Dit komt doordat de hersenen ook leren afstanden in te schatten. Wanneer dingen zich verder weg bevinden zijn ze vaak kleiner, waziger en minder zichtbaar. Onze hersenen kunnen dit herkennen als 'ver weg'.