Met fictie wordt in de narratologie een verhaal of gedachtegang aangeduid, die zich hoofdzakelijk in de fantasie van de auteur en de lezer afspeelt. Dit in tegenstelling tot non-fictie, die uitgaat van de feitelijke werkelijkheid. De term is ontleend aan het Franse fiction.
Soorten. Met name sprookjes, romans, novellen, toneelstukken, poëzie, stripverhalen, videospellen en fantasiefilms worden beschouwd als fictie, ook als ze deels op feiten berusten (in het laatste geval spreekt men ook wel van faction).
Fictie staat voor een verhaal dat niet op de werkelijkheid gebaseerd is. Het is ontstaan vanuit de fantasie van de schrijver. De tegenhanger, non-fictie, is daarentegen gebaseerd op feiten of waargebeurde ervaringen.
De genres waarin de literatuur wordt opgedeeld zijn zeer talrijk. Men onderscheidt in de praktijk hoofdgenres (lyriek, epiek, dramatiek), subgenres (roman, novelle, verhaal, sonnet, kwatrijn e.d.) en historisch bepaalde genres (dageraadslied, ridderroman, klassiek blijspel e.d.).
Met non-fictie (de Engelse term non-fiction is eveneens gebruikelijk) worden informatieve teksten of beelden aangeduid, die hoofdzakelijk op de werkelijkheid betrekking hebben. Dit in tegenstelling tot fictie, dat zich afspeelt in de fantasie van de maker van de teksten of beelden.
Binnen de literatuurwetenschap verstaat men onder fictie doorgaans de verzameling teksten waarin het beschrevene gezien wordt als het product van de verbeelding van de auteur, als door hem verzonnen stof.
Voor de meeste mensen ligt het verschil tussen fictie en non-fictie in de vraag of het vertelde echt gebeurd is of niet. Fictie wordt algemeen beschouwd als een verzinsel van de schrijver en non-fictie als de ware toedracht tot gebeurtenissen die in het echt hebben plaatsgevonden.
Een genre kan worden gedefinieerd door het instrumentarium, de ritmes, de melodieën, de teksten, de zangstijlen, de harmonieën en andere kenmerken die in de muziek worden gebruikt.
De inhoud is simpelweg het verhaal zelf: de gebeurtenissen, de (hoofd)personen en de problemen die zij tegenkomen. De inhoud van een verhaal is altijd fictie of non-fictie.
Het verschil tussen fictie en non-fictie is zeer eenvoudig uit te leggen: het fictionele is alles wat verzonnen is, het niet-fictionele (logischerwijs het omgekeerde) is al wat feitelijk is en niet verzonnen.
Non-fictieboeken bevatten vaak veel feitelijke inhoud, zoals historische informatie, ontdekkingen en onderzoeksgegevens. Soms is de auteur na lang onderzoek de eerste die deze feiten openbaart. Toch, eenmaal gepubliceerd, kan iedereen deze feitelijke informatie gebruiken voor bijvoorbeeld een eigen film of boek.
De term fictie duidt de opvatting aan dat literatuur 'verdichtsel' is, dat we in verhalen, gedichten, toneelstukken, hoorspelen en dergelijke te maken hebben met verzonnen personages en handelingen.
Fictie is fantasie, maar niet alle fictionele verhalen zijn fantasieverhalen. Fictie is een product van de verbeelding: een fictioneel verhaal is verzonnen en dus niet echt gebeurd. Fantasieverhalen zijn eveneens producten van de verbeelding en dus niet echt gebeurd, maar ze zouden ook niet echt kúnnen gebeuren.
Lezen van fictie maakt je toleranter en meer open tegenover andere ideeën, aldus onderzoekers van de Universiteit van Toronto. Door je in te leven in personages waar je het niet noodzakelijkerwijs mee eens bent, open je je brein voor nieuwe ideeën en zienswijzen.
Dit zijn dus de boeken genres die het meest bekend zijn onder de lezers, maar welk boekgenre wordt nu het meest gelezen? Het genre spannende (thrillers) boeken wordt het meest gelezen gevolgd door literaire romans. Ook op vakantie wordt er veelal voor het genre thriller gekozen.
Waar past het het beste bij? Als een lezer op zoek zou zijn naar jouw boek, van welk genre houdt hij/zij dan? Kijk ook op websites van uitgeverijen waar je graag boeken van leest, welke genres hebben zij en welke boeken vallen daaronder? Zo krijg je meer kijk op het genre dat het beste past bij jouw boek.
Als er één genre typisch is voor jeugdliteratuur, dan is het wel het prentenboek; de uiterlijke vorm is hier het doorslaggevende criterium. Kenmerkend voor het prentenboek is dat het beeld even of meer bepalend is dan het woord.
Een familiefilm is een filmgenre. Deze films zijn geschikt om door het gehele gezin te worden bekeken. Het genre hangt vaak samen met andere genres: komedie, avonturenfilm of soms jeugdfilm.
Een genre [ʒɑ̃ʁ] (uitspraak: "zjanre" of "zjãre") is een stroming of categorie in de kunsten of amusementswereld waarin werken ingedeeld worden naar overeenkomstige eigenheid, zoals stijl of inhoud.
Auteur: Carry Slee. 4. Genre: Drama. 5.
' Dit probleem is kenmerkend voor de historische literaire non-fictie. Een boek waarin de auteur totaal terugtreedt achter de gegevens van de bestudeerde gebeurtenissen kan bezwaarlijk beschouwd worden als literaire non-fictie.
Een feit is een aanwijsbaar object of een gebeurtenis die plaatsvindt of heeft plaatsgevonden en fictie is louter bedacht zoals een roman of een speelfilm.
We verdelen fictie in 3 delen: Geschreven verhalen, bijvoorbeeld proza, korte verhalen, romans en poëzie, gedichten. Getekende verhalen, bijvoorbeeld strips, tekenfilms, computergames. Gespeelde verhalen, bijvoorbeeld films, toneel, soapseries, musicals.