Non-fictie omvat verschillende vormen, zoals memoires, biografieën, autobiografieën, essays, studieboeken, journalistiek en meer. Het belangrijkste doel van non-fictie is om lezers te informeren, te onderwijzen en een dieper inzicht te geven in een bepaald onderwerp.
De meeste non-fictie is geschreven om uit te drukken of te informeren . Als het doel van de auteur is om uit te drukken, zijn de uitgedrukte concepten altijd gebaseerd op ware, echte situaties. Om deze reden zou je kunnen stellen dat alle non-fictie ook dient om de lezer te informeren.
Voor de meeste mensen ligt het verschil tussen fictie en non-fictie in de vraag of het vertelde echt gebeurd is of niet. Fictie wordt algemeen beschouwd als een verzinsel van de schrijver en non-fictie als de ware toedracht tot gebeurtenissen die in het echt hebben plaatsgevonden.
Met fictie (Latijn: fictio, "vorming") wordt in de narratologie een verhaal of gedachtegang aangeduid, die zich hoofdzakelijk in de fantasie van de auteur en de lezer afspeelt. Dit in tegenstelling tot non-fictie, die uitgaat van de feitelijke werkelijkheid. De term is ontleend aan het Franse fiction.
Non-fictie is literatuur die, ongeacht het onderwerp, een eenvoudig doel heeft: informatie verstrekken . Het moet gebaseerd zijn op feiten en conclusies van het onderzoek of de expertise van de auteur, in tegenstelling tot de creativiteit van de verbeelding van de auteur.
Non-fictieteksten wekken de nieuwsgierigheid van studenten op, helpen hen de kritische denkvaardigheden te ontwikkelen die nodig zijn om bronnen te evalueren en bieden toegang tot een veelheid aan stemmen en perspectieven . Uitzonderlijke non-fictieboeken belichamen een elegante balans tussen nauwkeurig onderzoek en boeiende tekst en illustraties.
Het lezen van fictie heeft een gunstige invloed op de connectiviteit van het brein, op sociale vaardigheden en empathische vermogens.
Alle soorten fictie nodigen hun publiek uit om echte ideeën, problemen of mogelijkheden te onderzoeken, waarbij ze gebruikmaken van een anderszins denkbeeldige setting of van iets dat lijkt op de werkelijkheid, maar er toch anders van is .
Met non-fictie (de Engelse term non-fiction is eveneens gebruikelijk) worden informatieve teksten of beelden aangeduid, die hoofdzakelijk op de werkelijkheid betrekking hebben. Dit in tegenstelling tot fictie, dat zich afspeelt in de fantasie van de maker van de teksten of beelden.
⬩Er zijn behoorlijk wat studies die hebben gekeken naar de mentale gezondheidsvoordelen van schrijven, ondanks het cliché van de worstelende, depressieve schrijver. Met fictie in het bijzonder is men echt vrij om in de verbeelding te duiken om te ontsnappen of omgekeerd om ideeën en gevoelens die verband houden met iemands herinneringen (of dromen en aspiraties) op te lossen .
Non-fictie verwijst daarentegen naar feitelijke verhalen over echte mensen, plaatsen en gebeurtenissen . In non-fictie geven auteurs nauwkeurige, verifieerbare informatie door. Deze inzichten, ervaringen of verklaringen zijn gegrond in de realiteit en worden gebruikt om te onderwijzen, overtuigen of documenteren van ware gebeurtenissen en voorvallen.
In tegenstelling tot fictie, die gebaseerd is op verbeelding en verzonnen verhalen, is non-fictie gebaseerd op realiteit en levensechte ervaringen. Non-fictie omvat verschillende vormen, zoals memoires, biografieën, autobiografieën, essays, studieboeken, journalistiek en meer.
Het is gericht op het verhaal, wat betekent dat het een verhalend plot heeft met een aanzettend moment, stijgende actie, climax en ontknoping, net als fictie. Non-fictie werkt echter alleen als het verhaal gebaseerd is op waarheid, een nauwkeurige hervertelling van de levenservaringen van de auteur.
Non-fictie (of non-fictie) is elk document of media-inhoud die te goeder trouw probeert om alleen informatie over de echte wereld over te brengen, in plaats van gebaseerd te zijn op verbeelding . Non-fictie heeft doorgaans als doel om onderwerpen objectief te presenteren op basis van historische, wetenschappelijke en empirische informatie.
De belangrijkste elementen van creatieve non-fictie zijn de setting, beschrijvende beelden, beeldspraak, plot en personages .
Om een tekst als creatieve non-fictie te beschouwen, moet deze feitelijk correct zijn en geschreven met aandacht voor literaire stijl en techniek. Lee Gutkind, oprichter van het tijdschrift Creative Nonfiction, schrijft: "Uiteindelijk is het primaire doel van de schrijver van creatieve non-fictie om informatie te communiceren, net als een ...
Je kunt personages en locaties visualiseren en je eigen interpretaties van gebeurtenissen creëren . Dit type creatief denken is ongelooflijk gunstig voor je geest, omdat het je cognitieve vermogens en zelfs je probleemoplossende vaardigheden kan verbeteren. Het kan je ook helpen empathie en begrip voor anderen te ontwikkelen.
Zo is de roman een hoofdgenre dat is onder te verdelen in subgenres waaronder bijvoorbeeld de historische roman. We kunnen boeken ook onderverdelen in literatuur en lectuur, in klassiek en modern of in fictie en non-fictie.
fiction = verzinsel < Lat. fingere = vormen, veinzen. Binnen de literatuurwetenschap verstaat men onder fictie doorgaans de verzameling teksten waarin het beschrevene gezien wordt als het product van de verbeelding van de auteur, als door hem verzonnen stof.
De functie van fictie is de abstractie en simulatie van sociale ervaringen .
Er is ook gebleken dat het lezen van fictie veranderingen teweegbrengt in de manier waarop we onze eigen persoonlijkheidskenmerken waarnemen . De prominentie of duurzaamheid van dit effect is onduidelijk, maar het suggereert voorlopig dat het lezen van fictie persoonlijke rijping kan bevorderen.
Fictie heeft geen invloed op de realiteit , fictie heeft invloed op mensen. Dat is het punt van kunst. Het is bedoeld om een effect te creëren, om je iets te laten voelen. Als je bang bent hoe fictie mensen zal laten voelen, dan ben je niet bang voor fictie.
Dat is zonder meer waar, maar dat kun je ook bereiken door kranten en tijdschriften te lezen. Het lezen van fictie heeft echter nog extra voordelen: het is een plezierige tijdsbesteding en je leert je verplaatsen in de ervaringen en gedachten van andere mensen. Dat is maatschappelijk nuttig. '
Lezen heeft een hele resem aan mogelijke positieve effecten op verschillende vlakken zoals cognitief (een grotere taalontwikkeling, meer concentratie), sociaal (een hoger empathisch vermogen, sneller contacten kunnen leggen) of gezondheid (beter mentaal welbevinden, minder kans op stress of risicogedrag).
Het lezen van fictie heeft de kracht om uw cognitieve vermogens te verbeteren en de verbindingen tussen verschillende delen van uw hersenen te versterken . Het lezen van fictie verbetert uw taalbegrip en uw vermogen om concepten te verbeelden en te begrijpen zonder alleen op visuele stimuli te vertrouwen. Het is alsof u uw hersenen traint!