Het achterlijf van een insect, abdomen genaamd, bestaat in principe uit 11 segmenten, die vaak niet allemaal meer als zodanig herkenbaar zijn. De laatste segmenten zijn meestal gemodificeerd tot uitwendige geslachtsorganen zoals een legboor.
Het abdomen of de buikholte is het gedeelte van het lichaam tussen de onderkant van de ribbenkast en de bovenkant van de dijbenen. De inhoud van de buikholte wordt onder andere gevormd door de spijsverteringsorganen en het urinesysteem.
De buik of (Latijn) het abdomen is bij gewervelde dieren waaronder de mens een holte, de buikholte, die gevuld is met een aantal organen die vooral te maken hebben met de spijsvertering, de urineproductie en de voortplanting.
Een dun, uit twee lagen bestaand membraan, het peritoneum (buikvlies) genaamd, omzoomt de buikholte en bedekt de maag, darmen en andere organen. Tijdens een abdominaal onderzoek worden de volgende organen onderzocht: de maag, de lever, de darmen, de milt, de nieren, en – indien opgezwollen of vergroot – de blaas.
Met een echo van de buik kan de arts binnenin uw buik kijken, zonder dat hij of zij hoeft te snijden in uw lichaam. Op de echo ziet de arts bijvoorbeeld organen en bloedvaten in uw buik. Een echo-apparaat bestaat uit een echokop die verbonden is met een computer met beeldscherm.
Een echografie is een onderzoek met geluidsgolven. Deze golven hoor je niet. De weerkaatsing (echo) van de golven maakt organen en weefsels zichtbaar op een beeldscherm. Zo kan de arts de organen in het lichaam bekijken en een mogelijke tumor en/of uitzaaiingen zien.
Een CT abdomen is een onderzoek van de buikinhoud en -organen (lever, milt, pancreas, galblaas, galwegen, nieren, maag, darmen, blaas …). Met de CT-scanner maken we beelden van dwarsdoorsneden van je lichaam. Je ligt op een onderzoekstafel die we door een brede ring schuiven. De ring is aan de voor- en achterkant open.
Bij deze MRI-scan onderzoeken we de organen die zich boven in de buik bevinden: de lever, de galblaas, de milt, de alvleesklier en de nieren. Ook de bijnieren, de lymfeklieren en de aorta worden bekeken.
Een buikje of dikke buik ontstaat door overgewicht of een gebrek aan beweging, maar ook hormonen, stress en erfelijke factoren kunnen een oorzaak zijn. Bij vrouwen ontstaat vaak een buikje na de zwangerschap wat er moeilijk of niet af wilt gaan met trainen of diëten.
Buikpijn linksonder kan wijzen op een ontsteking in de dikke darm, ook wel culitis ulcerosa genoemd. Als je buikpijn links onderin je buik hebt dan kan dat ook duiden op diverticulitis. Als je diverticulitis hebt dan is een divertikel (uitgerekt stukje van de dikke darm) ontstoken..
Een kortdurende hevige krampende pijn in de buik die in aanvallen optreedt, noemt men koliekpijn. U heeft tijdens een aanval hevige pijn en kunt vaak niet stil blijven liggen of zitten. Soms bent u er misselijk bij met braken of heeft u diarree. Na enige tijd zakt de pijn weer wat af en is het weer draaglijk.
Het onderzoek zelf gebeurt op de beweegbare onderzoekstafel van de CT-scan in rugligging. Het onderzoek gebeurt in principe met de armen gestrekt boven het hoofd. De totale duur van het onderzoek bedraagt ongeveer 10 minuten.
Wanneer wordt een CT-scan van de buik gemaakt? Wanneer de arts vermoedt dat er iets aan de hand is met de organen in je buik, kan hij ervoor kiezen om een CT-scan van de buik te maken. Een aantal aandoeningen die hiermee kunnen worden aangetoond zijn: Verschillende vormen van kanker en tumoren.
Het maken van een echo van de buik duurt gemiddeld 15 minuten.
De buikholte (abdomen) is een holte die zich uitstrekt tot in de bekkenholte. De buikholte bevat onder andere maag, lever, gal, milt, alvleesklier (pancreas), dikke en dunne darm, en de blindedarm. Deze holte is niet helemaal omgeven door beenderige structuren en deze organen zijn dan ook extra kwetsbaar.
Het doel van dit onderzoek is om afwijkingen in de longen en/of de buik op te sporen of uit te sluiten. Een radiodiagnostisch laborant voert het onderzoek uit, onder verantwoordelijkheid van een radioloog. Bij dit onderzoek wordt gebruik gemaakt van speciale röntgenapparatuur.
Wist je dat wandelen een uitstekende training is om calorieën en vet te verbranden? Wanneer je 45 minuten per dag lekker actief wandelt tast je lichaam in de vetreserves en verbrandt het opgeslagen vet. Wandelen is met name erg effectief om inwendig buikvet (visceraal vet) te verbranden.
Harley Pasternak legt uit hoe het zit: je verbrandt met hardlopen of een intense work-out misschien wel meer calorieën, maar die komen allemaal uit niet-vet-zones. En wandelen is een low intensity work-out waarmee je rechtstreeks je vetzones verbrandt en daarmee is het de beste sport voor vet verbranden.
Tijdens het onderzoek maken we meerdere opnamen. Per opname kan dit 2 seconden, maar ook 5 minuten duren. Een gemiddeld MRI-onderzoek onderbuik duurt 30 tot 45 minuten.
Aan de linker kant van de maag ligt nog de milt, een orgaan dat bijvoorbeeld belangrijk is voor het opruimen van oude of abnormale rode bloedcellen. Direct onder het middenrif vinden we aan de rech- terzijde de lever; deze loopt deels over de maag.
Een MRI abdomen (boven- en onderbuikorganen) is een non-invasieve onderzoeksmethode waarbij met behulp van een groot magnetisch veld driedimensionale beelden van de buikorganen wordt gemaakt. Bedoeld voor het opsporen of uitsluiten van afwijkingen zoals tumoren, cysten en ontstekingen.
Terwijl de tafel verschuift, maakt de CT-scan een aantal foto's. Op een foto is telkens een ander stukje van het orgaan of weefsel afgebeeld. Deze foto's maken een tumor en eventuele uitzaaiingen zichtbaar. Ze laten ook zien hoe groot de tumor is en welke vorm deze heeft.
Nadelen zijn: een CT-scan betekent een relatief sterke stralingsbelasting: een onderzoek met een CT-scan staat ongeveer gelijk aan 200 röntgenfoto's. het is een kostbaar onderzoek. er is contrastmiddel nodig om de bloedstroom beter af te beelden.
Een röntgenfoto krijg je als je kanker hebt vaak van je borst(holte) of van je botten. Zo wordt bijvoorbeeld een tumor in je longen zichtbaar.