Het is allemaal goed. Alle naslagwerken vermelden mama én mamma en papa én pappa. In de praktijk zijn de vormen mama en papa het gebruikelijkst. Er is geen uitspraakverschil tussen mama/papa en mamma/pappa: in alle gevallen is de eerste a (tamelijk) kort en de tweede a lang.
Er is geen betekenisverschil, het gaat om een verschil in spelling. De spelling papa is oorspronkelijk aan het Frans ontleend. Omdat de eerste a kort is, is de dubbele p strikt genomen juister; vergelijk kapen en kappen.
Er is geen betekenisverschil, het gaat om een verschil in spelling. De spelling mama is oorspronkelijk aan het Frans ontleend (maman). Omdat de eerste a kort is, is de dubbele m strikt genomen juister; vergelijk manen en mannen.
Ontleend aan Frans maman 'moeder' [13e eeuw; Rey], een brabbelwoord uit de kindertaal, ontstaan door de reduplicatie van een universeel klankelement ma-, zie ook → papa.
Wat is juist: mama en papa of mamma en pappa? Het is allemaal goed. Alle naslagwerken vermelden mama én mamma en papa én pappa. In de praktijk zijn de vormen mama en papa het gebruikelijkst.
de mammie zelfst. naamw. (v.) Verbuigingen: mammies , moeder Voorbeeld: `Ga maar naar je mammie` Bron: WikiWoordenboek.
moeder (zn) : ma, mam, mama, mamma, mammie, mams, mater, moe, moederlief, moedertje, moeke, moer, moes, moesje, mère. moe (zn) : ma, mam, mama, mammie, mams, moeder, moederlief, moedertje, moeke, moes, moesje.
Het antwoord kwam van Lut Colman, een van onze taalkundigen: “Allebei de schrijfwijzen zijn correct.” De woorden mama en papa zijn afkomstig uit het Frans. In de 19de eeuw raakte de uitspraakspelling mamma en pappa in het noordelijke deel van Nederland in de mode.
Veel baby's beginnen rond de 8 weken te babbelen en bewust geluidjes te maken. De meeste baby's tussen de 7 en 12 maanden benoemen hun ouders als “mama” of “dada”.
Is het de ik-vorm? Dan schrijf je het werkwoord met enkel een –d: ik word, ik vind, ik bloed. Is het de hij-/zij- of het-vorm? Dan schrijf je het werkwoord met –dt: zij wordt, hij vindt, het bloedt.
Er is geen verschil in betekenis, wel vaak in gevoelswaarde.
vaders (meerv.) (bedenker of grondlegger) `Einstein is de geestelijke vader van de relativiteitstheorie. ` De wens is de vader van de gedachte.
Eigenlijk helemaal niet. Dat kinderen vaak eerder 'papa' dan 'mama' kunnen zeggen, is namelijk makkelijk te verklaren. Het woordje 'papa' heeft – in de meeste talen – namelijk gemakkelijkere klanken en is daarom eenvoudiger uit te spreken voor een baby.
kind * [jong mens, zoon of dochter] {oudnederlands, middelnederlands kint 901-1000} oudsaksisch, oudhoogduits, oudfries kind (o.)
Van de 6,7 miljoen volwassen mannen in Nederland zijn er ongeveer 4,1 miljoen vader. Er zijn minder vaders dan moeders (4,8 miljoen). Dat heeft meerdere redenen. Zo worden mannen gemiddeld later vader dan vrouwen moeder worden, blijven ze wat vaker kinderloos, en hebben ze een lagere levensverwachting dan vrouwen.
Daarnaast zijn de verkortingen pa en ma bekend (ook is het paar pa en moe gangbaar), pap en mam, paps en mams, pappie en mammie. De verkorte vormen moes en moesje vinden geen mannelijke tegenhanger, de schertsende vorm pipa daarentegen heeft geen vrouwelijke pendant.
Papa (vader) is het Latijnse, Italiaanse, Spaanse, Catalaanse en Portugese woord waarmee de paus wordt aangeduid. Papa is in het internationale spellingsalfabet het woord voor de letter "P".
Moeder is een vrouw met een of meerdere kinderen. Het betreft een eerstegraads verwantschap. De relatie van een moeder tot haar kinderen wordt aangeduid met de term moederschap.
als trefwoord met bijbehorende synoniemen: sufferd (zn) : domkop, dommerd, domoor, dromer, hannes, idioot, kluns, kruk, mafferik, oen, onnozelaar, pezewever, pruts, rund, schotelvod, slaapkop, slaapmuts, stommeling, stommerd, suffer, sukkel, sukkelaar, sul.
Is het 'de pappie' of 'het pappie'?
Het is 'de pappie', want pappie is mannelijk. Als je het aanwijst is het 'die pappie'.
Ab betekent "vader" in de meeste Semitische talen. In Aramese varianten is dit woord soms standaard weergegeven als Abba of Aba (oorspronkelijk had deze uitgang dezelfde betekenis als het bepaald lidwoord in andere talen). In het modern Hebreeuws wordt Abba of Aba informeel gebruikt voor pa of papa.
Ik word niet anders bekeken door Friezen, hoewel sommigen het raar vinden dat ik mijzelf wel een Fries noem maar naast heit (papa) en mem (mama) eigenlijk geen andere Friese woorden gebruik.