Via uw mond schuift de arts een gastroscoop naar binnen. Dit is een dunne, soepele slang met een lichtbron en een cameraatje dat in verbinding staat met een beeldscherm. Van tevoren krijgt u een slaapmiddel, waardoor u niets van het onderzoek merkt.
Aan het uiteinde van de slang zit een lampje dat de binnenkant van uw slokdarm, maag en twaalfvingerige darm verlicht en een kleine camera waardoor het onderzoek op een monitor te volgen is. Het onderzoek duurt ca. 15 minuten en kan langer of korter duren.
Als u een roesje heeft gehad, duurt het nog enige tijd voordat de medicijnen zijn uitgewerkt. Daarom blijft u na het onderzoek nog 1 tot 2 uur uur in uw bed op de uitslaapkamer totdat u weer goed wakker bent. Gedurende deze tijd worden uw hartslag en zuurstofgehalte bewaakt.
Omdat u gekozen heeft voor een lichte narcose is een arts-anesthesist aanwezig die u met een injectie via een infusienaald een slaapmiddel zal toedienen. De hartwerking en ademhaling wordt permanent bewaakt. Meestal duurt het onderzoek ongeveer 5 tot 10 minuten.
De arts brengt de gastroscoop voorzichtig via de mond, keel en slokdarm in de maag. U moet een keer goed slikken. Het onderzoek doet geen pijn, wel kan het even een wat benauwd gevoel geven, ondanks dat de scoop de luchtwegen niet blokkeert. Probeer tijdens het onderzoek rustig door te ademen.
Als u een slechte hart- of longfunctie heeft, kan de MDL-arts besluiten u geen roesje te geven. Dit is om het risico op eventuele complicaties te verkleinen. De arts bespreekt dit met u op de behandelkamer. De keuze is dan om het onderzoek zonder roesje te doen, of alleen met pijnstilling.
U voelt zich rustiger en ervaart minder ongemak van het onderzoek. U slaapt meestal tijdens het hele onderzoek of behandeling. Sommige patiënten worden tussendoor een beetje wakker, maar u heeft dan geen pijn. Meestal bent u na een half uur weer goed wakker.
pijn, zware vermoeidheid, benauwdheid, de ademhaling stopt af en toe, in de war zijn, angst, onmacht, somberheid, boosheid en verdriet, de hik, jeuk, vocht in de buik, geen zin in eten, misselijkheid, overgeven, diarree of verstopping.
Bij een behandeling onder sedatie krijgt u medicijnen die u slaperig en minder gevoelig voor pijn maken. Deze vorm van anesthesie wordt in de volksmond ook wel een 'roesje' genoemd. We gebruiken sedatie: Bij een onaangename procedure.
Na de gastroscopie kun je last hebben van een opgeblazen gevoel in de bovenbuik of keelpijn. Er is een kleine kans op complicaties. Bij 1 of 2 op de 1.000 patiënten ontstaat een nabloeding. Dat gebeurt meestal bij patiënten die bloedverdunners of pijnstillers gebruiken.
Gemiddeld duurt het een tot drie dagen voor de patiënt overlijdt. Hoe langer het duurt, hoe minder positief mensen zijn. Patiëntenfederatie Nederland onderstreept het belang van duidelijke informatie voor patiënten en hun naasten.
Complicaties/bijwerkingen
Hoewel sedatie veilig is bestaat er een kans op: Problemen met de ademhaling met zuurstoftekort. Tijdens de behandeling kan de hartslag en/of bloeddruk dalen. Sufheid tot enkele uren na de behandeling.
“Bij sedatie zweef je als het ware tussen een narcose en een roesje”, legt Jordi Gotschalk uit. “Door het slaapmiddel en de aanvullende pijnstilling merk je niks van het onderzoek of de ingreep. Maar in tegenstelling tot bij een narcose word je niet beademd en is je bewustzijn niet volledig uitgeschakeld.
Wat betreft de vraag of je nog wekenlang moe kunt zijn van de narcose; nee, dat is niet het geval. De narcosemiddelen worden snel door het lichaam afgebroken en met de urine uit het lichaam verwijderd. Binnen een dag is het effect van de narcose daardoor helemaal uitgewerkt.
Het passeren van de gastroscoop door de keel kan vervelend zijn. Soms wordt een gastroscopie uitgevoerd na toediening van een ver- dovend middel (sedatie) via een injectie in de arm. De sedatie is een heel lichte vorm van algemene verdoving.
De arts verlaagt met medicijnen uw bewustzijn. Dit heet 'sederen'. Afhankelijk van de dosering wordt u soezerig, slaperig of valt u in een soort slaap waaruit u meestal niet meer vanzelf ontwaakt. Door de sedatie krijgt u rust.
Sedatie is een vorm van anesthesie waarbij je bewustzijn wordt verlaagd. Hiertoe krijg je een slaapmiddel (een zogenaamde sedativum) toegediend. Propofol is een voorbeeld van middelen die gebruikt worden. Bij sedatie raak je in slaap, maar de slaap is minder diep dan bij narcose.
Voor het veilig ondergaan van diepe sedatie moet je altijd nuchter zijn. Het maakt niet uit welk onderzoek je krijgt. 'Nuchter' betekent dat je maag leeg is. Zo voorkomen we dat de inhoud van je maag tijdens het onderzoek/de behandeling in de luchtpijp en longen komt.
Bij sedatie verlagen we uw bewustzijn tot een zodanig niveau dat u zich slaperig en comfortabel voelt. Dit gebeurt met het toedienen van slaapmedicatie en eventueel in combinatie met pijnstillende middelen. Sedatie kan worden toegepast indien algehele anesthesie (narcose) of regionale anesthesie niet nodig is.
Een gastroscopie is een veilig onderzoek. Ondanks alle zorgvuldigheid kunnen in zeldzame gevallen complicaties optreden. In de meeste gevallen gaat het om een nabloeding. Dit komt vooral voor bij mensen die bloedverdunners of pijnstillers gebruiken.
Een roesje betekent het geven van een slaapmiddel (midazolam) en soms een pijnstiller (fentanyl). Deze medicijnen worden voor het onderzoek via een infuusnaaldje gegeven. De meeste mensen raken van dit middel in (lichte) slaap. Bij sommigen veroorzaakt het geen echte slaap, maar geeft het wel ontspanning.
Er is een kans dat u keelpijn heeft na het onderzoek. Deze pijn is meestal na een dag verdwenen. Als de endoscoop moeilijk de keel passeert of als er een vernauwing in de slokdarm is, kan een scheurtje of schaafwondje in de slokdarm ontstaan.
Voor een gastroscopie moet uw slokdarm en maag leeg zijn. Daarom moet u nuchter zijn. Dit betekent dat u vanaf zes uur voor het onderzoek niet meer mag eten, drinken en roken. Het onderzoek kan niet doorgaan als u niet nuchter bent.
Meestal zakt deze pijn een aantal dagen na de behandeling, maar soms kan de pijn één tot twee weken aanhouden. Een opgeblazen gevoel en pijn in de buik kunnen ontstaan door de lucht die ingeblazen wordt.