Forensische zorg wordt gegeven bij een psychische stoornis, een verstandelijke beperking of een verslaving en is voor: verdachten of daders als voorwaarde bij hun straf; daders die in de gevangenis zitten; verdachten die nog wachten op de uitspraak van de rechter (preventief gehechten);
Een rechter kan aangeven dat een justitiabele een behandeling nodig heeft. De behandeling is bedoeld om de kans te verkleinen dat iemand opnieuw de fout in gaat. Als het nodig is dat de justitiabele behandeld wordt in een instelling, is een verwijzing nodig. Dit noemen we een indicatiestelling voor forensische zorg.
Het Informatiesysteem Forensische Zorg (Ifzo) ondersteunt het totale proces van forensische zorg; van het invoeren van een indicatiestelling tot en met plaatsing bij een gecontracteerde zorginstelling die beschikt over een passend zorgaanbod.
Een forensische zorgtitel, ook wel strafrechtelijke titel genoemd, bepaalt op welke forensische zorg een patiënt is aangewezen.
Tbs valt onder de 'vrijheidsbenemende maatregelen'. De tbs-gestelde zit altijd eerst een eventueel opgelegde gevangenisstraf uit, deze straf is bedoeld als vergelding. En wel voor dat deel van het delict dat de veroordeelde - ongeacht de stoornis - te verwijten valt.
Tbs (terbeschikkingstelling) is een maatregel om de samenleving te beschermen tegen mensen die misdrijven plegen terwijl ze lijden aan een ernstige stoornis of gebrekkige ontwikkeling.
Momenteel kennen de GGZ en de FZ verschillende manieren van het bekostigen van zorg; zo wordt er gebruik gemaakt van dbc's voor de specialistische ggz, van dbbc's voor forensische zorg en van zzp's voor langdurige begeleiding en verblijfszorg.
Zorgvraagtypering FZ: Een methode om, in geval het Forensische zorg betreft, de zorgvraag voor een patiënt te categoriseren. Het FZ-model gebruikt hiervoor een risicotaxatie-instrument, de bepaling van de ernst van het gepleegde delict en een klinische inschatting van de responsiviteit als input.
Verblijfszorg is bedoeld voor mensen die (tijdelijk) niet (meer) zelfstandig kunnen wonen vanwege langdurige psychiatrische problemen, verslavingsproblemen of een verstandelijke beperking. Bij verblijfszorg ontvangen bewoners ondersteunende begeleiding en verblijf.
Wat is forensisch? Het woord forensisch betekent 'gerechtelijk'. Als iemand een misdaad heeft begaan, kijkt de rechter hoeveel straf iemand verdiend heeft. Maar voordat de dader voor de rechter kan komen, moet hij eerst gevonden worden.
De patiënten op een FPA hebben last van verschillende psychiatrische stoornissen. Veel voorkomende stoornissen zijn schizofrenie, autismespectrum-stoornissen, ADHD, persoonlijkheidsstoornissen en verslavingsziektes. Veel patiënten hebben ook een combinatie van problemen.
Forensisch onderzoek plaats delict
Werk je als forensisch onderzoeker plaats delict, dan maak je sporen zichtbaar op de plaats van een misdrijf of ongeluk. Je stelt bijvoorbeeld vingerafdrukken, genetisch materiaal of voetstappen veilig, en onderzoekt en analyseert de onderlinge samenhang van sporen.
De minor Forensische Criminologie biedt een unieke kijk op de strafrechtelijke keten vanuit het criminologische perspectief. Criminologie is een objectwetenschap: een criminoloog bestudeert het object criminaliteit vanuit verschillende disciplines.
Forensische zorg is geestelijke gezondheidszorg die verleend wordt in een strafrechtelijk kader, met inbegrip van verslavingszorg en zorg aan verstandelijk gehandicapten.
Onze Forensische begeleiding is gericht op het ondersteunen van cliënten die in zorg zijn als er een strafmaatregel is opgelegd door de rechter. De forensische ambulante begeleiding richt zich op het ondersteunen en begeleiden op alle levensgebieden.
Drie elementen vormen de basis bij het bepalen van het zorgvraagtype: de inschatting van de aard en ernst van de klachten en gedragsproblemen; de beperkingen in het functioneren; het risico dat de patiënt voor zichzelf of zijn/haar omgeving vormt.
Een zorgvraag die verband houdt met een psychische aandoening, maar waarbij geen sprake is of sprake is geweest van verontrustende psychotische symptomen en/ of wanen en hallucinaties.
Het is een model met als beoogd doel om te voorspellen welke en hoeveel zorg voor bepaalde groepen patiënten nodig is. De zorgvraagtypering wordt gedaan door de regiebehandelaar in de diagnosefase. Verandert de zorgvraagtype tijdens de behandeling, dan kan de regiebehandelaar dit aanpassen.
TBS en levenslang niet toegestaan
Het is een rechter niet toegestaan om naast een levenslange gevangenisstraf ook TBS met dwangverpleging op te leggen (HR 14 maart 2006, ECLI:NL:HR:2006:AU5496.
Tbs staat voor terbeschikkingstelling. Het is primair een beveiligingsmaatregel die de rechter kan opleggen om de samenleving te beschermen als iemand een misdrijf heeft gepleegd terwijl hij leed aan een 'gebrekkige ontwikkeling of ziekelijke stoornis van zijn geestvermogens' en er vrees is voor herhaling.
Als de stoornis (hoogstwaarschijnlijk) heeft bijgedragen aan het plegen van het delict wordt de verdachte verminderd toerekeningsvatbaar of ontoerekeningsvatbaar verklaard. Het delict wordt hem dan niet (volledig) aangerekend. Is iemand volledig toerekeningsvatbaar dan kan hem geen tbs worden opgelegd.
Een tbs-behandeling in een forensisch psychiatrisch centrum kost per dag ongeveer € 465,-.
Terbeschikkingstelling is een maatregel en geen straf, wat veel mensen denken. Het wordt dan ook vaak naast een gevangenisstraf opgelegd. Het is wel mogelijk dat de rechter alleen TBS oplegt zonder gevangenisstraf, bijvoorbeeld wanneer de dader volledig ontoerekeningsvatbaar wordt verklaard.
Behandeling in een tbs-kliniek duurt gemiddeld zeven tot acht jaar, maar er is in principe geen van tevoren afgesproken einddatum bekend. Eens in de twee jaar is er sprake van een verlengingszitting over het al dan niet verlengen van de TBS. De patiënt is daarbij persoonlijk aanwezig, samen met een advocaat.