Rugweeën doen volgens sommige vrouwen meer pijn dan buikweeën. Na de eerste 3-4 cm ontsluiting vindt er meestal een versnelling plaats. De weeën beginnen echt behoorlijk pijn te doen, ze duren langer en komen meestal om de 3 minuten. Bij deze weeen vordert de ontsluiting gemiddeld met 1 cm.
Rugweeën en beenweeën zijn geen teken dat er iets mis is tijdens de bevalling. Volgens sommige vrouwen zijn rugweeën pijnlijker en lastiger op te vangen dan buikweeën. Andere vrouwen vinden ze juist beter te verdragen dan buikweeën.
Elke ontsluitingswee zorgt ervoor dat de ontsluiting wat verder vordert. Een goede ontsluitingswee duurt 1 tot 1,5 minuut en is flink pijnlijk. De eerste centimeters van de ontsluiting komen deze weeen om de 4 tot 5 minuten. Als je meer ontsluiting hebt, komen ze sneller achter elkaar en worden ze pijnlijker.
Voorweeën kenmerken zich doordat je baarmoeder samentrekt en je weeënachtige pijn krijgt. Soms komt dit om de 10 minuten en kan een periode aanhouden, maar ook weer afzakken. De voorweeën kan je voelen in bovenbenen, onderrug en je buik.
Rugweeën. Rugweeën zijn weeën die uitstralen naar je rug of onderrug. Het lijkt op een erge menstruatiekramp die je in je rug voelt. Sommige vrouwen vinden rugweeën pijnlijker dan buikweeën, maar andere vrouwen kunnen ze juist beter verdragen.
Last hebben van zware rugpijn is ook een symptoom van een naderende bevalling. De pijn dient zich aan met tussenpozen. Mocht je midden in de nacht wakker worden en het ineens heel koud hebben, dan kan dat ook een voorteken zijn. Je maakt zelf afspraken met je verloskundige, wanneer je hem/haar moet bellen.
Je voelt dat de baby naar beneden, uit de baarmoeder, geduwd wordt. De eerste uren van de bevalling beweegt de baby vaak tussen de weeën door. Dit kan pijnlijk zijn. Het bewegen van het kindje maakt het je soms moeilijk om te ontspannen.
Rugweeën doen volgens sommige vrouwen meer pijn dan buikweeën. Na de eerste 3-4 cm ontsluiting vindt er meestal een versnelling plaats. De weeën beginnen echt behoorlijk pijn te doen, ze duren langer en komen meestal om de 3 minuten.
De adrenaline concentratie zal namelijk stijgen bij, onder andere; pijn, stress, angst en onrust. Dus ook wanneer de omgeving als niet rustig en/of veilig genoeg ervaren wordt. Dat is dan ook de reden dat de meeste bevallingen 's avonds of 's nachts starten.
Pijnlijke harde buiken noemen we voorweeën of oefenweeën.
Je voelt je baarmoeder hard worden, ze zijn ook wel wat pijnlijk, nog niet zo erg als ontsluitingsweeën, maar pijnloos zijn ze zeker niet. Vrouwen omschrijven het als menstruatie achtige buikpijn. Vaak vooral onderin de buik.
Meestal begint het met een korte drang tijdens het hoogtepunt van de wee. Dit wordt veroorzaakt door het steeds dieper komen van het hoofdje van de baby. Het hoofdje wordt dan tijdens een wee op je anus gedrukt en dit geeft het gevoel dat je moet poepen.
Heb je echt een razendsnelle bevalling, dan wordt dat een stortbevalling genoemd. Het hele baringsproces duurt dan vier uur of korter. Dat klinkt als een droom, maar er zitten ook wat mogelijke nadelen aan.
Kindje wordt rustiger
De bewegingen van je kindje worden minder. Doordat het hoofdje is ingedaald heeft hij minder ruimte. Toch moet je opletten dat je over de hele dag gezien je baby wel voelt bewegen, maar heel zachtjes, de kracht van de bewegingen neemt dan ook af.
Hierbij voel je kramp in je buik en wordt de hele baarmoeder hard. Je kunt deze buikweeën zelf proberen op te vangen door zo veel mogelijk te ontspannen, door een warme kruik op je buik te leggen en door ademhalingsoefeningen te doen die je tijdens je zwangerschapscursus hebt geleerd.
Valse weeën of Braxton Hicks-weeën
Je buik wordt dan plotseling hard en gespannen. Niet alle vrouwen voelen deze valse weeën, die ook wel Braxton Hicks-weeën worden genoemd.
Echte weeën voel je onder in je buik, vlak boven het schaambeen. In de laatste weken van de zwangerschap kun je de slijmprop verliezen. Dit is geen teken dat je bevalling gaat beginnen. De bevalling kan nog dagen tot weken op zich laten wachten.
Vanaf 37 weken zwangerschap mag je officieel gaan bevallen. Echter bevallen de meeste vrouwen bij een eerste zwangerschap NA de uitgerekende datum, dus tussen de 40-42 weken zwangerschap.
Overigens is het de baby die bepaalt wanneer de bevalling begint. Hij of zij scheidt het stresshormoon cortisol af. Dit hormoon komt via de placenta bij jou terecht. Onder invloed van cortisol treedt bij jou ook de hele hormonenfabriek in werking, waardoor de weeën op gang komen en de bevalling gaat beginnen.
Er wordt meestal maximaal 72 uur na het breken van de vliezen gewacht of er vanzelf weeën op gang komen. Gebeurt dat niet, dan wordt de bevalling ingeleid in het ziekenhuis. Tot die tijd wachten we meestal af, omdat de bevalling over het algemeen beter verloopt wanneer deze vanzelf begint.
Je gebruikt met de persfase namelijk dezelfde spieren als bij het poepen, en hier zet je dan veel druk op. Dat er wat ontlasting mee komt, is dus geen verrassing en eigenlijk heel logisch. Geen zorgen, meestal is het hooguit een klein beetje.
Rust uit tussen de weeën
Tussen de weeën door heb je steeds even pauze. Gebruik die tijd om te ontspannen en je voor te bereiden op de volgende wee. Let op dat je niet verkrampt of je adem inhoudt als de pijn er weer aan komt. Probeer alle spanning los te laten en blijf rustig ademhalen.
Hoe herken je echte weeën? Een belangrijke aanwijzing dat de bevalling eraan zit te komen, zijn regelmatige samentrekkingen van de baarmoeder. In het begin voelen deze vroege weeën aan als menstruatiekramp of pijn in de onderrug die komt en gaat met tussenpozen van 20 tot 30 minuten.
Deze kunnen vanaf een week of 24 tot en met de laatste weken voorkomen. Deze voorweeën zijn een natuurlijke voorbereiding op de bevalling. Een voorwee voelt aan als een harde buik, alsof er een voetbal of zware kei in je buik zit, of als een samentrekkend krampgevoel. Voorweeën ontstaan bijv.
Probeer zo min mogelijk te gaan zitten wachten en zorg voor een beetje afleiding. Ga eens lekker bij een vriendin koffie drinken of maak nog een mooi fotoboek. Misschien ben je wel bang dat wanneer je net van huis weg bent de bevalling begint. Het is echt niet nodig om daarvoor thuis te blijven.
Dit is natuurlijk een schatting, maar soms is het helemaal niet nodig om gestructureerd te gaan voelen naar je ontsluiting. Aan de sterkte van je weeën en aan de verandering in je houding kunnen we al veel aflezen. En ook zelf zou je dit kunnen opmerken.