Voor zover onderzoekers nu weten is er geen einde aan het heelal. Er is dus geen rand waar de ruimte stopt. Sterker nog: het heelal blijft groeien.Sterren en planeten bewegen steeds verder van elkaar af.
Het einde van het heelal is het gebied – in alle richtingen – waar licht 13,8 miljard jaar geleden vertrok. Daar bevindt zich wat astronomen de waarneemhorizon noemen. 'Daar voorbij is niets. Geen tijd, geen ruimte, geen materie', zegt hij.
Nee, het heelal is onbegrensd en waarschijnlijk zelfs oneindig uitgestrekt. Langer antwoord: De nieuwste sterrenkundige waarnemingen doen vermoeden dat het heelal oneindig uitgestrekt is. Dat betekent dat het zeker geen rand heeft.
Na 44 jaar vliegen is Voyager 1 het verste door de mens gemaakte object in de ruimte. Het ruimtetuig zal blijven verder vliegen, maar mogelijk krijgen we ergens in dit decennium geen nieuwe data meer doorgestuurd omdat de stroomvoorziening op haar laatste benen loopt.
Er bestaat geen 'buiten het heelal'. Het heelal is alles wat er is. Door dat gegeven zit er ook geen maximum aan de grootte van het heelal. Zelfs als het oneindig groot is, kan het alsnog groeien.
Zoals het er nu voorstaat, is het universum het grootste object waarvan we ons bewust zijn. Er is niets groters en alles wat we kunnen ruiken, horen, proeven, aanraken of zien, is er een onderdeel van. Van de lucht die we inademen tot de meest verre ster, deze objecten bestaan in ons universum.
De 'kosmische ruimte' begint ongeveer 100 km boven de Aarde, waar de lucht rond onze planeet ophoudt. Omdat het zonlicht er niet wordt verspreid tot een blauwe hemel, ziet de ruimte eruit als een zwarte deken bezaaid met sterren. De ruimte wordt gewoonlijk gezien als helemaal leeg.
Voor zover onderzoekers nu weten is er geen einde aan het heelal. Er is dus geen rand waar de ruimte stopt. Sterker nog: het heelal blijft groeien.Sterren en planeten bewegen steeds verder van elkaar af.
Het verste object dat ooit vanaf de aarde is gezien, is mogelijk net ontdekt. HD1 is een object waarvan wordt geschat dat het zich op ongeveer 13,3 miljard lichtjaar afstand van onze planeet bevindt , wat het in een tijdperk plaatst waarin veel chemische elementen nog moesten worden gevormd. Als het wordt bevestigd, is het meer dan twee miljard lichtjaar verwijderd van de huidige recordhouder.
Het is de verste ster die ooit is waargenomen. Het licht van de ster heeft veel tijd nodig gehad om door het heelal naar ons toe te reizen. Daardoor zien we hem zoals hij er slechts 900 miljoen jaar na de oerknal uitzag. Zo geeft de ster ons een inkijkje in het jonge universum.
Het probleem is dat we niet weten waar de ruimte eindigt , of zelfs of het überhaupt eindigt. Het verste dat we de ruimte in kunnen kijken, met alle technologie die we momenteel hebben, is 46 miljard lichtjaar ver weg. Het volume van de ruimte dat we kunnen zien, wordt het waarneembare heelal genoemd. We weten niet wat er daarbuiten is.
De eerste mens in de ruimte was de Sovjet kosmonaut Joeri Gagarin. Hij vloog op 12 april 1961 in de Vostok 1 in 1 uur en 48 minuten eenmaal buiten de atmosfeer om de aarde. De tweede mens in de ruimte, een Amerikaan, was Alan Shepard. Hij vloog op 5 mei 1961 in de Mercury MR-3.
Kort na de oerknal bestond het heelal uit vrijwel louter waterstof- en heliumatomen, en was er van leven geen sprake. Nu is dat er wel. Ook al weten we niet precies hoe het leven op aarde ontstond, we weten in elk geval wel dat het is ontstaan.
Als het heelal blijft uitdijen, zal de energie zo verspreid worden dat uiteindelijk alle gebieden binnenin dezelfde temperatuur zullen behouden. We noemen dit de Big Freeze , wanneer interacties tussen deeltjes zullen stoppen en het heelal voor altijd bevroren zal blijven.
Het antwoord hangt af van hoeveel 'inhoud' het heelal heeft, zoals materie en licht. Meer inhoud betekent meer zwaartekracht, wat de expansie vertraagt. Zolang de hoeveelheid materie geen kritische drempel overschrijdt, zal het heelal blijven uitzetten, tot de hittedood bereikt wordt en het heelal bevriest.
Zo'n 13.8 miljard geleden is niet alleen ons heelal, maar ook tijd, ontstaan uit de oerknal of het grote begin. In een flits spatte een meer dan duizelingwekkende hoeveelheid energie uiteen en vormde het universum. Slechts een fractie van dit universum werd omgezet tot wat wij materie noemen.
De verste afstand die mensen (en dieren) de ruimte in hebben afgelegd, is naar (of rond) de maan . Maar als we kijken naar andere technologie die de ruimte in is gegaan — zonder dat er een mens in zat — dan zijn we veel, veel verder gegaan.
Geluid plant zich niet voort in een vacuüm
Telkens als je op het witte doek explosies ziet in de luchtledige ruimte, zou het geheel stil moeten zijn. Geluid zijn golven die zich alleen kunnen voortplanten in een medium. Het verplaatst zich door lucht, andere gassen, vloeistoffen en vaste stoffen.
Dankzij deze truc van zwaartekrachtlenzen konden astronomen de verste bekende ster detecteren, genaamd Earendel (ja, dat is een verwijzing naar "Lord of the Rings", afkomstig van de Angelsaksische mythe van de Morgenster), die zich momenteel op een afstand van meer dan 28 miljard lichtjaar bevindt.
Dankzij de uitdijing van de ruimte bedraagt deze zogenaamde co-bewegende afstand ongeveer 45 miljard lichtjaar . Alles wat verder weg ligt, kunnen we niet waarnemen, omdat er sinds het ontstaan van het heelal nog niet genoeg tijd is verstreken om het licht uit deze afgelegen gebieden onze telescopen te laten bereiken.
Dat was ongeveer 13,8 miljard jaar geleden. De theorie van de oerknal is gebaseerd op de relativiteitstheorie. Sinds maart 2011 is het vastgesteld dat de Oerknal met grote waarschijnlijkheid heeft plaatsgevonden.
We weten het niet zeker, maar we kunnen wel theoretiseren wat er buiten het universum ligt dat we kennen . Buiten de grenzen van ons universum ligt misschien een "super" universum. Ruimte buiten de ruimte die zich oneindig uitstrekt tot waar onze kleine bubbel van een universum voor altijd in kan uitdijen.
Het menselijk oor kan in de ruimte geen geluiden waarnemen omdat er een bijna perfect vacuüm is.
Voor het uiteindelijke lot van het heelal zijn er drie gangbare theorieën: Big Rip, Big Chill en minder waarschijnlijk Big Crunch of nog Warmtedood.
Als het ISS in de schaduw van de aarde zweeft, is het in de ruimte ongeveer -150 graden Celsius. Verschrikkelijk koud, maar toch ruim honderd graden boven het absolute nulpunt van -273 graden Celsius (kouder bestaat niet).