Eritreeërs in NederlandDeze generatie vluchtelingen krijgt hier vaak te maken met de lange arm van het Eritrese regime. Zo worden ze geïntimideerd en afgeperst, waardoor ze zich ook in Nederland niet veilig voelen. Soms vinden er ook heftige confrontaties plaats tussen voor- en tegenstanders van het regime.
Het land illegaal uit reizen is ook een misdrijf. Via de buurlanden Sudan en Ethiopië vluchten Eritreeërs hun land uit. Zij zetten vervolgens hun reis voort via Libië om per boot de Middellandse Zee over te steken naar Italië. Vervolgens reizen ze door naar Noord-Europa (VluchtelingenWerk, 2022).
Grensconflicten: Na de onafhankelijkheid van Eritrea in 1991 ontstonden er geschillen over de exacte grenslijn tussen Eritrea en Ethiopië. Dit leidde tot gewelddadige grensconflicten, vooral rond de betwiste regio van Badme, wat uiteindelijk uitmondde in de Eritrees-Ethiopische Oorlog.
Religie in Eritrea
Vier religies worden erkend: de Eritrees- orthodoxe Tewahedo kerk, de Eritrees- katholieke kerk, de evangelisch-Lutherse kerk en het soennisme, de grootste stroming binnen de Islam. Mensen van andere groeperingen mogen hun geloof niet belijden.
Eritrea heeft een lange kustlijn aan de Rode Zee. Volgens schattingen van de Verenigde Naties uit 2016 wonen er ongeveer 5 miljoen mensen in het land. Toch is Eritrea op Syrië na de bron van het hoogste aantal asielzoekers in Nederland. Sinds 2011 is het aantal Eritrese asielzoekers vervijfvoudigd.
Het land heeft veel kerken en gebedshuizen, waardoor het een belangrijk spiritueel centrum is voor gelovigen over de hele wereld. Bovendien betekent de religieuze diversiteit van het land dat ook mensen met andere geloofsovertuigingen vrij hun gang kunnen gaan in Eritrea.
Het onderzoek laat zien dat het overgrote deel van de recent gearriveerde Eritrese nieuwkomers van het platteland komt en weinig opleiding heeft genoten. De 'oneindige' dienstplicht is de belangrijkste reden om het land te ontvluchten. Een Eritreeër vertelt: 'Je weet niet tot wanneer je erin zit.
Eritrea werd door de lokale bevolking Mdree-Bahree (wat Land van de Zee betekent) genoemd. De term "Eritrea" is afgeleid van de Griekse term Sinus Erythraeus, wat in het Engels vertaald kan worden als Rode Zee.
Er zijn drie officiële talen in Eritrea: Tigrigna, Arabisch en Engels. Soms spreken de wat oudere lokale zakenmensen ook nog wel eens Italiaans. Groet een Eritreeër met 'Selam', wat vrede betekent.
Waarom vluchten mensen uit Eritrea? Veel mensen ontvluchten Eritrea vanwege de dienstplicht. Deze loopt vaak op tot meer dan tien jaar en is door de VN bestempeld als een vorm van dwangarbeid. Deserteurs en dienstweigeraars worden wreed bestraft en ook hun families lopen gevaar.
In het kort. De kleurcode van het reisadvies is rood voor grensgebieden van Eritrea met de buurlanden. Wat uw situatie ook is: reis niet hierheen.Het is er te gevaarlijk.
Dat is een groep tegenstanders van het Eritrese regime, die eerder ook bijeenkomsten verstoorde in Zweden, Canada en Israel. Leden van deze oppositiegroep zien de culturele bijeenkomsten en feesten van de regeringsgezinde landsgenoten als een manier om het Eritrese regime te verheerlijken.
Een van de meest herkenbare onderdelen van de Eritrese cultuur is de koffieceremonie. Koffie (Ge'ez ቡን būn) wordt aangeboden bij een bezoek aan vrienden, tijdens festiviteiten of als dagelijkse kost. Als koffie beleefd wordt afgewezen, wordt er hoogstwaarschijnlijk thee ("verlegen" ሻሂ shahee) geserveerd.
De legers van Ethiopië en Eritrea en aanverwante milities zijn verwikkeld in een bloedige strijd met het Volksbevrijdingsleger van Tigray. Dat wil de macht over het eigen gebied. De oorlog in Tigray duurt al bijna twee jaar en heeft aan tienduizenden mensen het leven gekost. Miljoenen mensen zijn op de vlucht geslagen.
Eritrea staat op plaats 175 van de 193 landen in de Human Development Index. Dit betekent dat het land laag ontwikkeld is met een laag inkomen per inwoner, waar veel mensen in armoede leven en tweederde van de bevolking analfabeet is. Er wonen onge- veer 3,5 miljoen mensen.
Eritreeërs zijn de oorspronkelijke bewoners van Eritrea , evenals de wereldwijde diaspora van Eritrea. Eritreeërs vormen verschillende etnische groepen, waarvan sommige verwant zijn aan etnische groepen die het Ethiopische volk vormen in het naburige Ethiopië en bevolkingsgroepen in andere delen van de Hoorn van Afrika.
Eritrea is een van de minst ontwikkelde landen. Het is een unitaire eenpartij-presidentiële republiek waarin nooit nationale wetgevende en presidentiële verkiezingen zijn gehouden. Isaias Afwerki is sinds de officiële onafhankelijkheid in 1993 president.
De ligging aan de kust van Eritrea is al lang belangrijk voor de geschiedenis en cultuur van het land. Dit wordt weerspiegeld in de naam, die een Italiaanse versie is van Mare Erythraeum, Latijn voor 'Rode Zee'. De Rode Zee was de route waarlangs het christendom en de islam het gebied bereikten, en het was een belangrijke handelsroute waarlangs grootmachten als Turkije, ...
Isaias (Isayas) Afewerki (Tigrinya: ኢሳይያስ ኣፈወርቂ), ook wel Afwerki of Afeworki (Asmara (Eritrea), 2 februari 1946) is sinds het land in 1991 onafhankelijkheid verkreeg president van Eritrea. Hij heerst sindsdien als dictator over zijn land.
Geschat wordt dat er in Nederland ongeveer 20.000 mensen met een Eritrese achtergrond wonen, waaronder veel jongeren.
Hoewel de president van Eritrea in 2018 vredesakkoorden met Ethiopië tekende, is de situatie niet significant veranderd. De Eritrese jeugd is de meest getroffen sociale groep. In 2019 woonden er 123.413 Eritrese vluchtelingen en asielzoekers in Soedan, 172.750 in Ethiopië en 18.976 in Egypte.
In de oudheid kende het gebied wat we nu kennen als Eritrea zijn hoogtijdagen als het koninkrijk Aksum. Een handelsrijk dat bestond vanaf het jaar 100 tot 940 en dat rijkdom kende door de handel in ivoor. Het koninkrijk sloeg zijn eigen munten en rijkte zo ver als tot de Romeins-Egyptische grens.
De mensenrechtensituatie in Eritrea behoort tot één van slechtste ter wereld. Het land wordt ook wel 'het Noord-Korea van Afrika' genoemd. Er is geen persvrijheid en de vrijheid van meningsuiting en religie zijn beperkt. Kritiek op de regeringspartij en president wordt niet op prijs gesteld.