Spasmen zijn spiersamentrekkingen waardoor er een beweging ontstaat die je zelf meestal niet kan onderbreken. Je arm of been schiet bijvoorbeeld ineens uit. Denk aan kramp in je been. Vaak is er al een hoge spierspanning in rust.
De oorzaak is een beschadiging van de hersenen of het ruggenmerg. Bijvoorbeeld door lichamelijk letsel of door een aandoening zoals cerebrale parese, een beroerte, multiple sclerose of een dwarslaesie. Spasticiteit kan in een groot deel van het lichaam aanwezig zijn of in een klein gebied.
Symptomen van spasticiteit
Verhoogde spierspanning. Overactieve reflexen. Onwillekeurige bewegingen, die onder andere spasmes (korte en/of aanhoudende onwillekeurige samentrekkingen van de spieren) en clonus (reeks snelle onwillekeurige samentrekkingen) kunnen omvatten. Pijn.
De gevolgen van stijfheid en spasmen
Oorzaak van de pijn is het korter worden van de weefsels door spierstijfheid, waardoor de ledematen moeilijk buigen en strekken. Deze verschrompeling of verkorting van de weefsels kan blijvend worden en dan dus pijn veroorzaken.
Net zoals andere symptomen van MS, komt en gaat een spasme en verergert het verschijnsel onder bepaalde omstandigheden.
Spasmen zijn spiersamentrekkingen waardoor er een beweging ontstaat die je zelf meestal niet kan onderbreken. Je arm of been schiet bijvoorbeeld ineens uit. Denk aan kramp in je been. Vaak is er al een hoge spierspanning in rust.
Stress zorgt ervoor dat je spieren zich aanspannen. Het bindweefsel om je spieren gaat daardoor strakker om de spieren heen te gaan zitten waardoor je spieren niet meer optimaal kunnen bewegen. Ze zitten als het ware “gevangen” in het bindweefsel. De spieren reageren hier vervolgens op door nog meer aan te spannen.
Een spasme is een onwillekeurige samentrekking van spieren, veroorzaakt door spasticiteit. Beiden begrippen zijn dus niet hetzelfde, maar staan wel nauw met elkaar in verband. Spasticiteit kan bij iedereen voorkomen, van jong tot oud. Soms is dit aangeboren, soms als gevolg van een ongeval of aandoening.
Dit onderzoek heeft een aanwijzing opgeleverd dat spierkrampen kunnen voorkomen als bijwerking na het gebruik van langwerkende inhalatie-β2-sympathicomimetica, kaliumsparende diuretica en thiazidediuretica. Deze geneesmiddelen zouden nachtelijke spierkrampen die bij ouderen vaak voorkomen, mogelijk kunnen verergeren.
Als een patiënt met spasticiteit spontane pijn of pijn tijdens de verzorging ondervindt, kan behandeling van de spasticiteit ook de pijn sterk reduceren of zelfs laten verdwijnen.
Spasticiteit kan ook worden behandeld met injecties met botulinetoxine. Dit is een neurotoxine dat het proces van spiersamentrekking verstoort en de spierspanning gedurende ongeveer 3 maanden kan verminderen.
Slokdarmspasmen veroorzaken met name pijn in de buurt van het borstbeen. Deze pijn kan ook uitstralen naar de schouderbladen, armen en de keel. Bij hevige spasmen of krampen kun je last hebben van een benauwd en verkrampt gevoel.
Het trillen van spieren is dus te verminderen door je energievoorraad op peil te houden, rekken en voldoende rust te nemen. Je trillende spieren zijn een teken van overbelasting of vermoeidheid. Wees niet bang, want deze vermoeidheid en het daaropvolgende herstel is juist nodig om je spierkracht te verbeteren!
Trillende spieren bij inspanning ontstaan doordat ze op dat moment te hard hun best moeten doen. Je vraagt eigenlijk net iets te veel van ze. In ieder geval meer dan ze aankunnen. De spiervezels worden op zo'n moment ongecontroleerd opgerekt en samengetrokken en daardoor kunnen je zenuwuiteinden geïrriteerd raken.
ALS begint vaak met zwakke spieren in uw armen of benen. Het kan ook beginnen met problemen met slikken of praten. De eerste klachten zijn meestal niet zo duidelijk: U bent wat onhandig: u struikelt bijvoorbeeld vaker of u kunt knoopjes niet meer goed dichtmaken.
Wanneer er teveel spierspanning is, zal dit de flexibiliteit van het lichaam beïnvloeden. De spieren voelen stijver en strammer aan. Deze minder soepele spieren oefenen druk uit op de zenuwen met als resultaat tintelingen, slapende ledematen of een verdoofd gevoel.
Bij spasticiteit is de controle op de spanning in de spieren ontregeld. Hierdoor zijn bepaalde spieren overactief en ontstaan er strak gespannen, stijve spieren (spasticiteit) en onwillekeurige samentrekkingen (spasmen). Uw spieren zijn dan als het ware overprikkeld.
De kleinste taken zijn al te veel gevraagd en dat kan zorgen voor gevoelens van falen. Als je een burn-out hebt, dan heb je vaak ook veel klachten die voorkomen bij een depressie. Zo voel je je vaak somber, lusteloos en heb je last van schuldgevoelens. De ziektebeelden zijn moeilijk van elkaar te onderscheiden.
Spierontspanner bestaat uit de volgende kruiden: Valeriaan, kamille, passiebloem, Lavendel, rozemarijn, cayennepeper en guldenroede. 1 à 2 capsules na elke maaltijd innemen met veel water.
Na een stresssituatie moet er weer ontspanning komen, om het effect op je lichaam uit te balanceren. Je spieren moeten zich weer ontspannen, je ademhaling moet zich weer verplaatsen van je borst naar je buik en je hartslag moet weer naar beneden gaan.
Bij spasticiteit is er sprake van spierspasme. Dit is een verhoogde spierspanning in één of meerdere spieren en zorgt voor een onwillekeurige activiteit van de spieren. Het probleem is dat de hersenen niet in staat zijn de juiste spanning aan de spieren door te geven. Ook kunnen de spieren onderling niet samenwerken.
Bij spierschokken gaat het om onwillekeurige, schokkerige bewegingen, vooral tijdens de slaap. Spierschokken komen veel voor bij pasgeborenen en zuigelingen, maar ook volwassenen kunnen tijdens het inslapen heftige spierschokken hebben. Spierschokken zijn een vorm van spierverkramping.
Mensen met fibromyalgie hebben te maken met een veel hogere spierspanning dan mensen zonder fibromyalgie. De extreme spierspanning kan de oorzaak zijn van de vaak ernstige spierpijn die hoort bij fibromyalgie. Dat is de conclusie uit onderzoek van dr. Ewa Klaver-Król uit Twente.