Het immuunsysteem kan op drie manieren reageren, namelijk met milde immuunreactie, een heftige immuunreactie of een overreactie. Een voorbeeld van een milde immuunreactie is laaggradige ontsteking. Een heftige immuunreactie is bijvoorbeeld koorts of een ontsteking als gevolg op een bacteriële infectie.
Wat is laaggradige ontsteking en wat zijn de symptomen? Een laaggradige ontsteking is een vaak chronische vorm van ontsteking, die zo licht is dat er geen sprake is van een acuut of levensbedreigend probleem. Dit fenomeen staat ook wel bekend als chronische laaggradige inflammatie.
Als een ontsteking niet 'opgelost' wordt, maar blijft sluimeren spreken we van een chronische, laaggradige ontsteking (low-grade inflammation). Dat laaggradig geeft aan dat je geen koorts hebt, niet acuut ziek bent en het dus geen gierende ontsteking is die je (huis)arts kan aantonen in je bloed.
Bij een laaggradige ontsteking circuleert er voortdurend een klein beetje CRP-eiwit in het bloed. Het gemeten gehalte CRP-eiwit geeft een maat voor de ontstekingsbelasting in het lichaam en kan dus aangeven of er bij uw cliënt sprake is van een laaggradige ontsteking.
Er zijn vijf tekenen, of symptomen, die wijzen op een acute infectie: roodheid, warmte, zwelling, pijn en verminderd functioneren, zoals moeite hebben met het normaal bewegen van het gekwetste lichaamsdeel.
De meeste patiënten hebben geen last van een ontsteking aan de wortelpunt. Zo'n ontsteking gaat echter niet vanzelf over. Klachten treden meestal pas op wanneer uw weerstand afneemt. De klachten kunnen bestaan uit een zeurende pijn, die wordt verergerd door te drukken of te tikken tegen de ontstoken tand of kies.
De symptomen van infecties zijn bij hen bovendien vaak atypisch. Dat betekent dat een longontsteking bijvoorbeeld zonder koorts en zelfs bijna zonder hoesten kan verlopen.
De uitslag geeft aan hoeveel CRP er in uw bloed aanwezig is. Normaal is deze waarde kleiner dan 10. Een verhoging wijst op een ontsteking in uw lichaam. Als er een verdenking bestaat op een longontsteking dan wordt er bij waarden van 100 of groter meestal overgegaan tot het voorschrijven van een antibioticum.
Er zijn een aantal bloedonderzoeken die kunnen aangeven of er in het lichaam ontstekingen zijn. Daarmee kan men echter nog niet bepalen of zo'n ontsteking door systeemvasculitis wordt veroorzaakt of door een bacterie of virus. Dat kan wel met de ANCA-test of door onderzoek van een biopt (stukje weefsel).
Ontstekingen: stress kan het lichaam ertoe aanzetten om een overdaad aan eiwitten (cytokines) te produceren die tot zware ontstekingen kunnen leiden.
Veel alcohol en sterke drank, suiker in eten en in drankjes zoals frisdrank en energydrank, fastfood zoals hamburgers met patat, mayonaise, veel dierlijke producten, en bewerkt eten zijn niet gezond en zorgen voor bacteriën die ontstekingen juist aanmoedigen.
Naast bessen behoren citrusvruchten tot de krachtigste immuunboosters, met topscores in de categorie vitamine C. Ook ananas hoort thuis op de lijst van natuurlijke ontstekingsremmers. Ananas bevat het enzym bromelaïne, dat ontstekingsbevorderende neurotransmitters vernietigt.
Het is verstandig om een ontsteking met rust te laten. Uitwendige wondjes en ontstekingen kun je het beste goed schoonhouden en afdekken. Bij inwendige ontstekingen is het van belang goed te drinken en de weerstand op peil te houden. Bijkomende klachten zijn vaak goed te behandelen met zelfzorgmiddelen.
Na het ontstaan van een ontsteking maakt je lever CRP aan. CRP is een ontstekingswaarde en staat voor C-reactive protein. Een verhoogde hoeveelheid CRP in het bloed geeft aan dat er sprake is van een ontsteking, maar geeft niet aan waar in het lichaam deze ontsteking zit.
Wat betreft vitamines en mineralen, kunnen vitamine C, vitamine D, magnesium en het spoorelement zink erg effectief zijn op het gebied van ontstekingen.
Door de juiste aanpassingen te doen op het gebied van je voeding, voedingssupplementen, beweging en leefstijl, is het lichaam vaak weer in staat om het immuunsysteem uit te zetten en de gemaakte schade te herstellen. Orthomoleculaire geneeskunde is vaak een zinvolle therapievorm bij chronische ontstekingsziekten.
In ons onderzoek hebben we duidelijk aan kunnen tonen dat de ontstekingsstoffen die horen bij ontstekingsreuma kunnen zorgen voor vermoeidheid. Die stofjes zitten in het bloed en ze zorgen voor een vermindering van signaalstoffen in de hersenen.
Omdat warmte de bloedsomloop verbetert en de temperatuur van de huid verhoogd, is het afgeraden om warmte te gebruiken bij acute blessures of letsels die tekenen van ontsteking vertonen (warm, rood en zwelling), dit kan eventuele ontstekingen alleen maar verergeren.
Een acute ontsteking treedt meteen na de weefselbeschadiging op en duurt meestal niet langer dan enkele dagen. Van een chronische ontsteking is sprake als deze langer dan drie maanden aanhoudt.
CRP is een eiwit dat na een stimulans (trauma, infectie, ontsteking) verhoogd is. Het CRP kent een breed bereik van 0-500 mg/l. De CRP reageert snel: de waarde kan binnen 6 tot 8 uur verdubbelen. De halfwaardetijd van de CRP is ook 6 tot 8 uur.
CRP is een eiwit dat in het serum snel stijgt bij inflammatie, weefselschade (o.a. postoperatief), recente infecties: meestal bij bacteriële, minder bij virale.
Symptomen van een bacteriële infectie
Bij een bacteriële infectie treden er al snel symptomen op zoals: Misselijkheid. Braken. Bloed, pus of slijm in de ontlasting.
Wanneer je immuunsysteem moet vechten tegen een ontsteking, kunnen je hersencellen beschadigd raken. Een gênant korte aandachtsspanne, geheugenproblemen of zelfs de ziekte van Alzheimer kunnen het gevolg zijn van aangetaste cognitieve functies door een ontsteking.
Een ontsteking kan worden ingedeeld in acuut of chronisch. Een acute ontsteking is de oorspronkelijke reactie van het lichaam op schadelijke stimuli en wordt bereikt door de verhoogde verplaatsing van bloedplasma en witte bloedlichaampjes (leukocyten) - vooral granulocyten - van het bloed naar de beschadigde weefsels.
Infectie en Ontsteking
Een infectie hoeft niet altijd tot schade/ziekte te leiden. Een ontsteking is een reactie van het lichaam op beschadiging van weefsel door bijvoorbeeld hitte, een snee, irriterende stoffen of micro-organismen zoals bacteriën.