Lokale toedieningHet medicijn kan in een hoge concentratie worden toegediend op de plaats, waar het werkzaam moet zijn. Er is minder kans op bijwerkingen, maar er kunnen overgevoeligheidsreacties ontstaan bij toediening op de huid. Lokale toediening gebeurt met: zalven, pasta's, lotions en crèmes op de huid.
toedieningswegen: lokale toediening (medicijn direct op de plaats die behandeld moet worden), systemische toediening (medicijn wordt eerst opgenomen in het bloed), enterale toediening (oraal), parenterale toediening (buiten het maag-darmkanaal om, direct in de bloedbaan);
Toedieningsweg: Een toedieningsweg is de weg waarlangs een geneesmiddel aan een patient wordt toegediend. Bijvoorbeeld via de mond (oraal) of per injectie in de spier (intramusculair).
Wat betekent intraveneuze toediening voor de patiënt? Bij intraveneuze toediening krijgt de patiënt het biologische geneesmiddel via een infuus toegediend. De apotheek maakt het infuus onder aseptische omstandigheden op maat klaar. Toediening vindt meestal op de afdeling Dagbehandeling in het ziekenhuis plaats.
De toediening kan gebeuren langs enterale weg (absorptie door het maagdarmstelsel) of parenterale weg (injectie, infusie of implantatie). In contrast hiermee staat de topicale toediening, waar het effect over het algemeen plaatselijk is.
Bij intraveneuze toediening wordt het farmacon rechtstreeks in het veneuze vaatstelsel gebracht. Op deze wijze wordt het snelst een systemisch effect bewerkstelligd en deze route is vaak een eerste keuze bij levensbedreigende situaties.
Parenterale toedieningsvormen zijn bijvoorbeeld: dermaal, bijvoorbeeld een fentanylpleister. infuus, vaak intraveneus in de aders. injectie: onder andere intramusculair en subcutaan.
Wanneer een medicijn systemisch wordt toegediend, dan wordt het medicijn door het bloed getransporteerd naar de gewenste plek. Het geneesmiddel gaat dus in principe door het hele lichaam. Het medicijn kan zowel oraal als parenteraal (buiten het maagdarmkanaal om) worden gegeven.
Uit de Centrale Medicatiefouten Registratie (CMR) blijkt dat de meeste medicatiefouten optreden bij parenterale geneesmiddelen. Dit zijn alle geneesmiddelen die worden geïnjecteerd. Bijna de helft van de geregistreerde fouten vindt plaats tijdens het toedienproces.
Tablet, zetpil, klysma, granulaat en schuim.
Er zijn in Nederland drie soorten inhalatoren beschikbaar: dosis-aërosol, poederinhalatoren en vernevelapparaten. Welk soort iemand nodig heeft, hangt onder andere af van welke inhalator bij iemand past.
Parenterale voeding is voeding die via een infuus rechtstreeks in de bloedbaan komt. Er wordt een dun slangetje geplaatst in een groot bloedvat. Parenteraal betekent: buiten het maag-darmkanaal om.
Als de darmen niet voldoende voeding (en/of vocht) kunnen opnemen, is het mogelijk dit via de bloedbaan toe te dienen. Zo krijgt u toch de benodigde voeding, vitamines en mineralen (en/of vocht) binnen. Deze methode heet totale parenterale voeding (TPV). Parenteraal betekent letterlijk 'buiten de darm'.
Check of de vijf basisregels kloppen: juiste cliënt, juiste tijdstip, juiste medicijn, juiste tijdstip, juiste manier van toedienen en juiste dosis; Voorkom als zorgverlener direct huidcontact met het medicijn.
Sublinguale toediening is een toedieningsvorm van geneesmiddel, waarbij het geneesmiddel onder de tong wordt gelegd of met een verstuiver wordt toegediend. Lingua is het Latijn voor tong. Sublinguale toediening is zinvol voor geneesmiddel dat snel moeten worden opgenomen of dat door maagzuur onwerkzaam wordt.
Een systemisch medicijn is een medicijn dat in het hele lichaam terechtkomt. Alle medicijnen remmen de ontstekingsreactie en/of onderdrukken de afweer, zodat uw psoriasis minder wordt. U mag tijdens de behandeling met zo'n medicijn niet ingeënt worden met een levend vaccin.
De belangrijkste reden om handschoenen te dragen is het voorkomen van kruisbesmetting. Het is natuurlijk niet de bedoeling dat jij als zorgverlener micro-organismen overdraagt van de ene op de andere cliënt. Die handschoenen beschermen echter niet alleen de kwetsbare ouderen, maar ook jou als zorgverlener.
Injecteren in de bloedbaan (intraveneus) is de meest directe wijze van toedienen. Met een injectienaald wordt het medicijn rechtstreeks in de bloedbaan gebracht. Injecteren leidt snel tot het gewenst effect, soms al binnen enkele seconden.
Zo worden geneesmiddelen "voor cutaan gebruik" op de huid aangebracht om hun werking uit te oefenen, bijvoorbeeld ter genezing of preventie van oppervlakkige bacteriële of mycotische infecties), maar ook worden sommige anesthetica cutaan aangebracht voor een (korte) plaatselijke verdoving of als pijnstiller.
Lokale toediening
Het medicijn kan in een hoge concentratie worden toegediend op de plaats, waar het werkzaam moet zijn. Er is minder kans op bijwerkingen, maar er kunnen overgevoeligheidsreacties ontstaan bij toediening op de huid. Lokale toediening gebeurt met: zalven, pasta's, lotions en crèmes op de huid.
Mag ik paracetamol met andere medicijnen gebruiken? Gebruik niet tegelijk ook andere pijnstillers of griep- en verkoudheidsmiddelen die paracetamol bevatten. Controleer altijd de samenstelling van middelen zonder recept. Veel medicijnen tegen hoofdpijn, griep of verkoudheid bevatten onder andere paracetamol.
Zetpillen en klysma's worden voorgeschreven als alleen het laatste deel van de dikke darm ontstoken is. Zetpillen kunnen met een maximaal bereik van 10- 15 cm de endeldarm behandelen.Klysma's hebben een groter bereik en kunnen 30-40 cm van het onderste deel van de dikke darm behandelen.