Katatonie is een syndroom dat gekenmerkt wordt door motorische symptomen, inactief gedrag ('terugtrekgedrag'), opwinding en bizar (zich herhalend) gedrag. Katatonie kan optreden bij een aantal psychiatrische en lichamelijke ziekten.
Iemand met katatonie verkeert in een toestand waarbij hij of zij minder goed kan reageren op de omgeving. Ondertussen is de persoon wel wakker en mentaal helder. Dit uit zich soms in bewegingsstoornissen. Het verloop en de symptomen verschillen per persoon.
Als een bepaalde aandoening de katatonie veroorzaakt, behandelt de arts deze eerst. Soms is dit voldoende om de katatonie te genezen. Wanneer dit niet voldoende is kan de arts medicatie toedienen. Veelgebruikte medicatie bij katatonie zijn benzodiazepinen.
Artsen kunnen een katatonie vaak goed behandelen met een combinatie van medicijnen en ECT (elektroconvulsietherapie). Soms zijn er meer behandelingen met ECT nodig. Het is belangrijk dat je een behandeling krijgt totdat de katatonie helemaal verdwenen is.
Katatonie kan meestal eenvoudig en effectief worden behandeld met benzodiazepinen; terughoudendheid met deze middelen is niet nodig. Lorazepam is het middel van eerste keus. Op katatonie lijkende beelden, zoals een maligne neuroleptisch syndroom en een non-convulsieve status epilepticus, dienen uitgesloten te worden.
Prevalentie: 20% van de mensen met een acuut psychiatrisch beeld. Verschillende studies naar pre- valentie van katatonie bij mensen met ASS melden cijfers tussen 6-20%, hierbij wordt geen onderscheid gemaakt op aanwezigheid van een verstandelijke beperking.
Doseringen tot 30 mg lorazepam per dag zijn soms noodzakelijk. Indien er na twee dagen geen effect waarneembaar is van lorazepam (tenminste 15mg of elke dosering die overmatige sedatie geeft) en het beeld ernstig is: overweeg te starten met ECT (2 tot 3x/week, bilateraal, minimaal 6x).
Letale of maligne katatonie is een subtype van katatonie waarbij ook koorts en autonome instabiliteit aanwezig zijn. Letale katatonie is vaak niet te onderscheiden van het maligne antipsychoticasyndroom.
Bij het katatone type van schizofrenie lijd je aan bewegingsstoornissen, dat zich uit in onbeweeglijkheid of overbeweeglijkheid. Iemand beweegt nauwelijks en zit of staat soms uren stil in een verkrampte houding.
Wanen of waanbeelden zijn verkeerde gedachten of ideeën over gebeurtenissen in de realiteit. Deze wanen komen niet overeen met de werkelijkheid, maar iemand met een psychose gelooft hier heel sterk in. Voor die persoon is die waan werkelijkheid geworden, hoe vergezocht ook.
Schizofrenie is een ernstige en chronische psychiatrische aandoening die wordt gekenmerkt door langdurige of terugkerende psychoses. Een psychose is een toestand waarbij een persoon het normale contact met de werkelijkheid verliest. Schizofrenie heeft vaak een veranderlijk verloop.
De arts zal de diagnose vaststellen aan de hand van: gegevens uit gesprekken, psychiatrisch onderzoek, het eigen levensverhaal. observaties van gedrag en gebeurtenissen. informatie over het verloop van de verschijnselen, de symptomen, het gedrag.
Bij een conversiestoornis gaat er iets mis met de signalen van de hersenen naar delen van het lichaam. U kunt bijvoorbeeld uw armen of benen niet meer bewegen, u verliest uw bewustzijn of u krijgt problemen met praten, slikken, zien of horen.
Een psychose begint vaak met niet-specifieke klachten. Iemand verandert bijvoorbeeld in zijn gedrag, lijkt niet langer geïnteresseerd in sociale contacten en wordt minder actief. Vervolgens wordt hij bijvoorbeeld achterdochtig, hoort stemmen, hallucineert en kan niet meer helder denken.
Uit de resultaten komt naar voren dat schizofrenie geassocieerd blijkt met een kortere levensverwachting: mannen bereiken een voorspelde leeftijd van gemiddeld 59,9 jaar, terwijl dat bij vrouwen 67,6 jaar is. De metabole ontregeling wordt, zoals gezegd, als belangrijke oorzaak gezien van de kortere levensverwachting.
Benzodiazepines (soms benzo's genoemd) is een groep medicijnen tegen angst en/of slaapproblemen. Ze maken iemand suf en slaperig. Normaal worden benzodiazepines door een dokter voorgeschreven bij psychische klachten. Maar gebruikers nemen benzodiazepines soms ook voor het ontspannende effect of om te slapen.
Gemiddeld krijgt iets minder dan 1% van de bevolking de diagnose schizofrenie. In Nederland gaat het om circa 130.000 mensen. Het moge duidelijk zijn dat deze mensen niet allemaal gevaarlijk zijn. Integendeel, mensen met schizofrenie zijn vaker slachtoffer dan dader van moord en geweld.
Schizofrenie is een ernstige psychiatrische ziekte. Het is ontwikkelingsstoornis van de hersenen die gekenmerkt wordt door psychoses. De aandoening leidt bijna altijd tot een chronische ziekte en een persoonlijkheidsverandering.
Helaas is schizofrenie niet te genezen. Voor behandeling van schizofrenie is het van groot belang dat zo snel mogelijk de juiste diagnose gesteld kan worden. De behandeling is vervolgens gericht op het verminderen van de psychotische verschijnselen, en het verlagen van de intensiteit van deze verschijnselen.
Een psychose zonder medicatie kan binnen een week weg zijn of een jaar of langer aanhouden. Er is geen precies antwoord op te geven, behalve dat je ook zonder medicatie uit de psychose kan komen. Het is over het algemeen niet zinvol om iemand te proberen overtuigen dat anderen zijn ideeën niet hebben.
Een beginnende psychose kán vanzelf overgaan.
Als je bij de eerste signalen hulp krijgt, kan een beginnende psychose in de kiem worden gesmoord, zelfs zonder behandeling. Die aanloopfase kan weken tot maanden duren.
Voorbeelden van omgevingsfactoren die spelen bij schizofrenie zijn (hevige) stress, traumatisch ervaringen, uitsluiting en drugsgebruik. Omdat genetische aanleg een rol speelt wordt schizofrenie ook wel een neurobiologische ontwikkelingsstoornis genoemd.
U kunt heel angstig of somber zijn van de belevingen die u ervaart en het feit dat anderen u niet begrijpen of zeggen dat uw belevingen niet kloppen. Hierdoor gaat u zich vaak isoleren en contacten mijden. Verder kan u zichzelf of uw woonomgeving verwaarlozen. Hulp weert u vaak af.