Een rechter kan aangeven dat een justitiabele een behandeling nodig heeft. De behandeling is bedoeld om de kans te verkleinen dat iemand opnieuw de fout in gaat. Als het nodig is dat de justitiabele behandeld wordt in een instelling, is een verwijzing nodig. Dit noemen we een indicatiestelling voor forensische zorg.
Het doel van forensische zorg is het voorkomen van recidive. Dat wil zeggen dat men de kans dat iemand na forensische zorg opnieuw een strafbare handeling pleegt wil verkleinen. Dit wordt gedaan door patiënten te behandelen en begeleiden zodat zij weer kunnen functioneren in de maatschappij.
Het Informatiesysteem Forensische Zorg (Ifzo) ondersteunt het totale proces van forensische zorg; van het invoeren van een indicatiestelling tot en met plaatsing bij een gecontracteerde zorginstelling die beschikt over een passend zorgaanbod.
Als je een behandeling krijgt op grond van een strafrechtelijke maatregel (forensische zorg) betaalt het ministerie van Justitie en Veiligheid de kosten van de behandeling. Andere zorg – zoals een bezoek aan de huisarts of het ziekenhuis – wordt betaald door VGZ Justitie of door je eigen zorgverzekeraar.
Er zijn 28 forensische zorgtitels: 24 strafrechtelijke titels, twee vormen van forensisch psychiatrisch toezicht (fpt), verdiepingsdiagnostiek en de voorgenomen indicatiestelling van de reclassering.
De doelgroep bestaat uit medewerkers die werkzaam zijn in de forensische zorg (ambulant, gesloten, klinisch en open) en direct contact met cliënten hebben. Het kan ook dat ze werkzaam zijn in een instelling met cliënten waar het gedrag vraagt om forensische benadering, eventueel zonder forensische titel.
Wat is forensisch beschermd wonen (FBW)?
Het is een kleinschalige woonvorm waar patiënten onder begeleiding zelfstandig wonen. De patiënten hebben een psychiatrische stoornis in combinatie met grensoverschrijdend gedrag. Dat kan ook in combinatie met een verstandelijke beperking zijn.
Zorgvraagtypering FZ: Een methode om, in geval het Forensische zorg betreft, de zorgvraag voor een patiënt te categoriseren. Het FZ-model gebruikt hiervoor een risicotaxatie-instrument, de bepaling van de ernst van het gepleegde delict en een klinische inschatting van de responsiviteit als input.
Verblijfszorg is bedoeld voor mensen die (tijdelijk) niet (meer) zelfstandig kunnen wonen vanwege langdurige psychiatrische problemen, verslavingsproblemen of een verstandelijke beperking. Bij verblijfszorg ontvangen bewoners ondersteunende begeleiding en verblijf.
Wat is forensisch? Het woord forensisch betekent 'gerechtelijk'. Als iemand een misdaad heeft begaan, kijkt de rechter hoeveel straf iemand verdiend heeft. Maar voordat de dader voor de rechter kan komen, moet hij eerst gevonden worden.
De rechter bepaalt of iemand forensische zorg moet krijgen. Om daarover een uitspraak te kunnen doen kijkt de rechter naar adviezen over de verdachte. Verschillende organisaties kunnen deze adviezen geven.
De patiënten op een FPA hebben last van verschillende psychiatrische stoornissen. Veel voorkomende stoornissen zijn schizofrenie, autismespectrum-stoornissen, ADHD, persoonlijkheidsstoornissen en verslavingsziektes. Veel patiënten hebben ook een combinatie van problemen.
Forensische psychiatrie is een vorm van geestelijke gezondheidszorg. Twee zaken komen hier samen: je wordt verdacht van een strafbaar feit (of bent daarvoor veroordeeld) én er zijn sterke aanwijzingen dat je een psychiatrische stoornis hebt.
Onze Forensische begeleiding is gericht op het ondersteunen van cliënten die in zorg zijn als er een strafmaatregel is opgelegd door de rechter. De forensische ambulante begeleiding richt zich op het ondersteunen en begeleiden op alle levensgebieden.
Forensisch onderzoek plaats delict
Werk je als forensisch onderzoeker plaats delict, dan maak je sporen zichtbaar op de plaats van een misdrijf of ongeluk. Je stelt bijvoorbeeld vingerafdrukken, genetisch materiaal of voetstappen veilig, en onderzoekt en analyseert de onderlinge samenhang van sporen.
Drie elementen vormen de basis bij het bepalen van het zorgvraagtype: de inschatting van de aard en ernst van de klachten en gedragsproblemen; de beperkingen in het functioneren; het risico dat de patiënt voor zichzelf of zijn/haar omgeving vormt.
Het is een model met als beoogd doel om te voorspellen welke en hoeveel zorg voor bepaalde groepen patiënten nodig is. De zorgvraagtypering wordt gedaan door de regiebehandelaar in de diagnosefase. Verandert de zorgvraagtype tijdens de behandeling, dan kan de regiebehandelaar dit aanpassen.
Een zorgvraag die verband houdt met een psychische aandoening, maar waarbij geen sprake is of sprake is geweest van verontrustende psychotische symptomen en/ of wanen en hallucinaties.
Dit is een onafhankelijk indicatieorgaan die bepaalt welk zorgprofiel (dat in het verleden werd aangegeven met zorgzwaartepakketten, ZZP) bij een persoon past. Hierin staat een zorgbehoefte omschreven. Het CIZ stelt vast op welke en hoeveel zorg een cliënt recht heeft op basis van de wet langdurige zorg (WLZ).
De minor Forensische Criminologie biedt een unieke kijk op de strafrechtelijke keten vanuit het criminologische perspectief. Criminologie is een objectwetenschap: een criminoloog bestudeert het object criminaliteit vanuit verschillende disciplines.
Forensische zorg is geestelijke gezondheidszorg, verslavingszorg en verstandelijk gehandicaptenzorg die onderdeel zijn van een straf of maatregel. Tbs met dwangverpleging is de zwaarste vorm van forensische zorg. Alle andere vormen heten overige forensische zorg.
Jongeren die veroordeeld zijn voor een misdrijf of waar door een rechter is besloten dat de ontwikkeling wordt bedreigd, komen in de forensische kinder- en jeugdpsychiatrie terecht.
Tbs valt onder de 'vrijheidsbenemende maatregelen'. De tbs-gestelde zit altijd eerst een eventueel opgelegde gevangenisstraf uit, deze straf is bedoeld als vergelding. En wel voor dat deel van het delict dat de veroordeelde - ongeacht de stoornis - te verwijten valt.
Behandeling in een tbs-kliniek duurt gemiddeld zeven tot acht jaar, maar er is in principe geen van tevoren afgesproken einddatum bekend. Eens in de twee jaar is er sprake van een verlengingszitting over het al dan niet verlengen van de TBS. De patiënt is daarbij persoonlijk aanwezig, samen met een advocaat.