Iedere vrouw verliest wel bloed tijdens de bevalling. Het kan echter voorkomen dat een vrouw overmatig bloedverlies ervaart na de bevalling. Dit wordt fluxus postpartum genoemd, wat in sommige gevallen kan zorgen voor ernstige complicaties.
Hoe ontstaat fluxus? Meestal ontstaat fluxus door atonie van de baarmoeder. Dat betekent dat de baarmoeder niet goed samentrekt na de bevalling. De naweeën moeten ervoor zorgen dat de placenta geboren wordt en dat de baarmoeder haar oorspronkelijke vorm weer aanneemt.
Fluxus: meer dan 1000 ml bloedverlies na de geboorte van de pasgeborene. Een lege blaas is altijd noodzakelijk om de baarmoeder goed te laten samentrekken, let er na de partus op dat de kraamvrouw probeert haar blaas te legen. Laat de kraamvrouw niets eten of drinken bij overmatig bloedverlies!
De verloskundige of gynaecoloog overlegt met je of extra oxytocine nodig is, met een infuus of prik in je been. Extra oxytocine zorgt ervoor dat de kans op veel bloedverlies kleiner is. Het is belangrijk dat de baarmoeder samentrekt, want dat helpt om de moederkoek geboren te laten worden.
Als je te veel bloed verliest, zal de gynaecoloog met je overleggen over een bloedtransfusie. Je bloed bestaat uit heel veel verschillende soorten cellen en eiwitten. Als je veel bloedverlies hebt, raak je deze kwijt. Via een bloedtransfusie kun je de cellen en eiwitten krijgen die je nodig hebt.
Waarde van de Hb-meting
Zodra het circulerend bloedvolume is hersteld, verhoogt transfusie van een erytrocytenconcentraat het Hb met circa 0,6 mmol/l. In een stabiele situatie is een bepaling van het Hb 15 minuten na toediening betrouwbaar.
Bij sommige vrouwen gaat dit vanzelf, bij andere vrouwen is er hulp bij nodig, bijvoorbeeld door een baarmoeder massage of het toedienen van oxytocine. Het is de bedoeling dat jouw placenta volledig de baarmoeder verlaat. De verloskundige of gynaecoloog zal deze na de bevalling controleren.
Wanneer een vrouw te veel bloed verliest tijdens de bevalling wordt dit een fluxus genoemd. Een normale hoeveelheid bloedverlies zou tot 500 milliliter zijn, en een overmatig bloedverlies zou meer dan dat aantal zijn. Er is dan sprake van een fluxus.
Vanaf de jaren 70 ligt dit aandeel jaarlijks op minder dan 14 per 100 duizend levendgeborenen. Sinds 2007 is dit aandeel zelfs onder de 5 per 100 duizend gebleven. Dat komt neer op minder dan 10 vrouwen per jaar die sterven tijdens de zwangerschap of bevalling.
Leg de kraamvouw plat op haar rug neer; (NB: geen Trendelenburg meer toepassen; leg de kraamvrouw plat. Als je de kraamvrouw in Trendelenburg bestaat de kans dat de uterus volloopt met bloed waardoor in 70% van de gevallen de uterus niet samentrekt en er sprake is van een atonie.
De medische term daarvoor is fluxus postpartum. Bij één op de twintig bevallingen komt echter overmatig bloedverlies voor. Als dat meer dan een liter bloed is, wordt gesproken van ernstige fluxus postpartum. In Nederland krijgen daar jaarlijks ongeveer 8500 vrouwen mee te maken.
Daardoor ontstaat bloedverlies na de bevalling, wat ook wel vloeien, kraamvloed of lochia wordt genoemd. Je baarmoeder maakt zich hiermee schoon en weer klaar om weer te gaan menstrueren. Dat kan gemiddeld 6 weken aanhouden, maar korter of langer is ook goed mogelijk.
Als je meer dan 1 liter bloed verliest na de bevalling, heb je veel bloedverlies. Dit gebeurt bij ongeveer 3 op de 100 vrouwen. Meestal komt het bloed uit de baarmoeder. Soms kan er ook veel bloed komen als je bij de bevalling bent uitgescheurd of ingeknipt.
Hoeveel bloedverlies is normaal na een bevalling? De meeste vrouwen verliezen minder dan een halve liter bloed bij een bevalling. Na een keizersnede kan het bloedverlies iets meer zijn. Je hebt dan in de baarmoeder niet alleen de wond van de moederkoek, maar ook de wond in de baarmoeder van de keizersnede.
Wat is het? De vaginale afscheiding na de bevalling duurt gemiddeld 4 tot 8 weken. De eerste dagen is er veel bloedverlies en is het bloed helderrood. Na 3 à 4 dagen neemt het bloeden geleidelijk aan af en wordt het een bruin bloederig vocht, dat een week later geel of wit wordt.
Normaal gesproken laat de placenta pas los na de geboorte van je baby. Een enkele keer gebeurt dit helaas tijdens de zwangerschap en is daarmee een levensbedreigende situatie voor jou en je baby. De oorzaak is meestal onbekend en het komt bij ongeveer 0,2% van de zwangerschappen voor.
Fluxus is een kunststroming die is ontstaan in New York in het begin van de jaren 60. De beweging die later de naam Fluxus kreeg, werd door George Maciunas eerst als "neo-dada uit de Verenigde Staten" gepresenteerd, maar dat was niet het oordeel van critici of latere kunsthistorici.
"Een vaginale geboorte is niet voor alle vrouwen geschikt. We moeten af van het automatisme van de vaginale bevalling", zegt kersvers hoogleraar gynaecologie Bas Veersema in "Nieuwe Feiten" op Radio 1. "Het lichaam van een vrouw is eigenlijk steeds minder geschikt geworden om een kind te baren".
Definitie van Moedersterfte
Directe sterfte is het gevolg van complicaties van zwangerschap, bevalling en kraambed, van interventies, omissies of onjuiste behandeling of van een reeks gebeurtenissen die voortvloeien uit deze complicaties.
Bloed: 1500 g
Uw bloedvolume neemt tijdens de zwangerschap toe met 30-40%. Voedingsstoffen en gassen (zuurstof en koolzuurgas) moeten ter hoogte van de placenta efficiënt worden uitgewisseld.
Zolang je kraamzorg krijgt, houdt de kraamverzorgende je bloedverlies in de gaten. Het is normaal als het bloedverlies tijdelijk toeneemt als je weer meer uit bed komt en meer gaat bewegen. Maak je je zorgen over de hoeveelheid, bel dan je verloskundige of de huisarts.
De menstruatie zelf duurt 2 tot 7 dagen en normaal bloedverlies bedraagt doorgaans tussen 25 en 40 ml, tot maximum 80 ml. Een meisje krijgt haar eerste menstruatie (menarche) gemiddeld op de leeftijd van 12,5 jaar.
Stolsels bestaan uit samengeklonterd bloed en kunnen variëren in grootte en zijn soms wel zo groot als een grapefruit. Hier hoef je niet van te schrikken, dit is normaal. De eerste paar dagen na de bevalling is het bloedverlies helderrood van kleur en na een aantal dagen wordt het bloedverlies wat bruiner.
De organen en de baarmoeder zullen na een bevalling even de tijd nodig hebben om weer op hun plek te komen. Soms kan dit een aantal weken duren. Daardoor kan buikpijn ontstaan. Klachten over buikpijn zijn soms ook het gevolg van niet goed functionerende darmen; er kan sprake zijn van verstopping of juist van diarree.
Kraamvrouwenkoorts is een aanduiding die wordt gebruikt voor verschillende soorten infecties waarop pas bevallen vrouwen risico kunnen lopen. Het gaat hierbij meestal om infecties rondom de baarmoeder. Symptomen van kraamvrouwenkoorts kunnen optreden 1 tot 10 dagen na de bevalling.